O MIKE PORTNOY ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ NEIL PEART: "EΖΗΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟ"
Δε λέει να κοπάσει η θλίψη για τον Neil Peart, drummer και στιχουργό των Καναδών progressive rockers Rush, που πέθανε την Τρίτη 7 Ιανουαρίου στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια, σε ηλικία 67 ετών, μετά από τριετή μάχη με καρκίνο του εγκεφάλου. Ο drummer Mike Portnoy, ένας από τους πιο πιστούς και αφοσιωμένους οπαδούς του και θαυμαστές του δήλωσε:
"Η αρχική μου δημοσίευση νωρίτερα, όταν άκουσα για το θάνατο του Neil, ήταν απλά μια αυθόρμητη γραφή ... αλλά ειλικρινά υπάρχουν πολλά περισσότερα που θέλω να πω.
«Τον ανακάλυψα, όπως και τους Rush, όταν ήμουν στο γυμνάσιο, στις αρχές της δεκαετίας του 80. Είχε ό, τι πάντα ονειρευόμουν να γίνω. Ήταν απλά κύριος του τι έκανε. Έπαιζε αυτό το κιτ τεράστιων διαστάσεων και κανένας άλλος ντράμερ δεν έβαζε τη μπάρα σε τόσο ψηλό επίπεδο. Δεν είχα δει ποτέ, ούτε άκουσα άλλο ντράμερ όπως τον ίδιο. Είχε το ίδιο είδος επιπτώσεων στην κοινότητα των drummer που κάποιος σαν τον Jimi Hendrix ή τον Eddie Van Halen είχε στην κοινότητα της κιθάρας. Όπως και δεκάδες χιλιάδες άλλοι νεαροί εκείνη τη στιγμή, απλώς έπαθα εμμονή με αυτόν.
Αυτό ήταν γύρω από την εποχή των "Permanent Waves"/"Moving Pictures". Μόλις άκουσα και τα "Hemispheres" και το "A Farewell to Kings", τα μελλοντικά μου σχέδια ήταν να γίνω ο επόμενος Neil Peart. Ήταν ο Θεός μου.
Τι έκανε; Πολλοί ντράμερ θα έπαιζαν μόνο ένα κτύπημα. Ο Neil έπαιξε το μουσικό του όργανο σαν να έπαιζε μια συμφωνία ή ένα κλασικό κομμάτι. Κανένας ντράμερ δεν έπαιζε έτσι. Υπάρχουν κυριολεκτικά αποχρώσεις σε κάθε γέμισμα. Οι drummer σε όλο τον κόσμο τον μελέτησαν. Δεν υπάρχει πιθανότητα μεγαλύτερης επιρροής από τον Neil.
Για μένα το σημείο αναφοράς ήταν πάντα το "La Villa Strangiato" από τo "Hemispheres". Όταν το άκουσα αυτό, αυτό ήταν ένα σημείο αναφοράς της μουσικής. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση για όλους μας: "Μπορείς να παίξεις το "La Villa Strangiato" "; Η μάθηση ενός τραγουδιού σαν αυτό ήταν σαν να τρέχεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και ακόμα και τα πιο γνωστά και εμπορικά τραγούδια, όπως ίσως το «Tom Sawyer» ή το «Spirit of Radio», είναι τόσο υψηλού επιπέδου.
Και ήταν πολύ περισσότερο από ένας drummer. Το γεγονός ότι ήταν ο στιχουργός του συγκροτήματος και έγραψε τέτοιους ευφυείς, ποιητικούς στίχους ήταν μια τεράστια επιρροή, καθώς και τα βιβλία που έχει γράψει τα τελευταία 20 χρόνια περίπου. Μετά τη φρικτή τραγωδία της απώλειας της πρώτης συζύγου και κόρης του έγραψε το βιβλίο "Ghost Rider", ένα από τα πιο εμπνευσμένα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ στη ζωή μου. Ήταν ένας από εκείνους τους ανθρώπους που ήταν απλά τόσο εμπνευσμένος γιατί έζησε τη ζωή στο έπακρο. "