Blood Red Throne - Imperial Congregation

Blood Red Throne-Imperial Congregation

Οι Νορβηγοί Blood Red Throne υπηρετούν τον death metal ήχο εδώ και μια 25ετία. Παρόλο που με το νέο τους δίσκο ‘’ Imperial Congregation’’ φθάνουν αισίως τους δέκα δίσκους, ποτέ δεν μπήκαν στην πρώτη κατηγορία του συγκεκριμένου πρωταθλήματος. Η αλήθεια είναι ότι αν ρωτήσεις deathmetallers να σου πούνε τους αγαπημένους τους δίσκους από τα 00ς και μετά (για πιο πίσω ούτε λόγος), δύσκολα θα βρεις πολλούς να αναφέρουν δίσκους των Blood Red Throne. Το καλό είναι ότι διακρίνω συνεχή βελτίωση από δίσκο σε δίσκο, ιδιαίτερα στο συνθετικό κομμάτι κάτι που κάνει ακόμα πιο ‘’ευχάριστους’’ τους τελευταίους τους. Η ίδια εκτελεστική πεντάδα του ‘’Fit To Kill’’ (2019) συνεχίζει και στο νέο τους δίσκο ‘’ Imperial Congregation’’ και τα πάνε πολύ καλά. Με το ομορφότερο εξώφυλλο στην καριέρα τους (Marcelo Vasco) και την Nuclear Blast πλέον να τους έχει στο ρόστερ τους, αυτή πιθανότατα να είναι η μεγαλύτερη τους ευκαιρία για να περάσουν στο επομένο στάδιο. Διαθέσιμο εδώ και λίγες μέρες σε cd αλλά και σπλάτερ χρυσό/κόκκινο βινύλιο.

Αν και Νορβηγοί, ο ήχος τους θυμίζει αρκετά Αμερικάνικο death metal και πιο συγκεκριμένα Cannibal Corpse (ακόμα και Morbid Angel στο ‘’ We All Bleed’’). Έχει αυτή τη βαρβαρότητα των Κανίβαλων αλλά παράλληλα με αυτήν υπάρχουν συχνά μελωδικά leads. Η ύπαρξη δυο κιθάρων εκ των οποίων η μια ρυθμική δίνει ένα μελωδικότερο τόνο στον ήχο τους ακόμα και όταν ξεπερνιούνται τα όρια της ακραιότητας από τους υπόλοιπους της ομάδας. Τα τραγούδια κατευθύνονται χωρίς παρεμβολές και αναπάντεχες εξάρσεις πράγμα που πιθανότατα θα ευχαριστήσει τους περισσότερους μα θα ήθελα και κάτι πιο σοκαριστικό στον ήχο τους. Μεγάλο θετικό πρόσημο ο ήχος του μπάσου που δεν χάθηκε στη μίξη όπως σε πολλές άλλες μπάντες και δίνει ζωντάνια και παλμό στα τραγούδια. Στις δέκα συνθέσεις που ακούω παρατηρώ πρόοδο στη μουσική τους εξέλιξη με εξαιρετικά riffs και πορωτικούς ρυθμούς αν και κάτι λείπει από τη συνταγή ώστε να λατρέψεις το δίσκο στο σύνολο του. Ίσως να είμαι χορτασμένος από death metal, ίσως αυτοί να μην έχουν κάτι το παραπάνω να προσφέρουν. Από ταχύτητες υπάρχει μεγάλη ποικιλία ακόμα και στη ίδια τη σύνθεση. Υπάρχουν δυναμίτες, υπάρχουν και πιο mid tempo γκρούβες όπως το  ‘’Transparent Existence’’ αλλά πάντοτε ακούγονται το ίδιο θυμωμένοι. Ακραίοι ήχοι επιβίωσης με μαρτυρικά φωνητικά. Αλλά η επίδραση τους μειώνεται τραγούδι στο τραγούδι και μετά την μέση αρχίζεις να βρίσκεις πραγματάκια να γκρινιάξεις. Από τις κυκλοφορίες που θα ακούσεις με μεγάλη ευχαρίστηση 2-3 τραγούδια αλλά θα τον ακούς ολοκληρωμένα πολύ αραιότερα. Πάντως αγαπημένο τραγούδι ίσως να είναι το ‘’ 6:7’’  με τις πυροβολαρχίες των riffs να μην σταματάνε λεπτό. Συνεχίζουν ακάθεκτοι χωρίς να μας έχουν προσφέρειακόμα τον καλύτερο τους δίσκο.

 

 

Copyright 2024. All Right Reserved.