Intense - Songs of a Broken Future

To "Songs of a Broken Future" είναι το τέταρτο άλμπουμ της βρετανικής μπάντας, που σχηματίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '90 από τον τραγουδιστή Sean Hetherington και τον κιθαρίστα Nick Palmer. Το 1997 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο ΕΡ τους με τίτλο, "Dark Season" και επανήλθαν το 2004 με το πρώτο τους LP "Second Sight". O δίσκοι τους γενικά θα μπορούσαν να τους χαρακτηριστούν από μέτριοι έως καλοί, και ένας οπαδός του heavy/power metal θα βρει μερικά καλά τραγούδια να ακούσει. Στη νέα τους προσπάθεια, που θα κυκλοφορήσει στις 27 Μαρτίου, το επίπεδο των τραγουδιών έχει ανέβει, όπως όμως και η επιρροή από Iced Earth.
 
Οι Ιntense ακούγονται σαν πιο μελωδικοί Iced Earth, εποχής "Burnt Offerings", "The Dark Saga" και "Something Wicked This Way Comes", με λιγότερα speed/thrash ξεσπάσματα που είχαν οι Aμερικάνοι τότε. Βέβαια, υπάρχουν και τραγούδια όπως το "The Jester's Smile" που είναι αρκετά speed, και ως εκ τούτου μπορεί να θυμίσουν ακόμη περισσότερο τους Iced Earth. Σε κομμάτια όμως όπως τα "End Of Days",  "Head Above Water" και "Τhe Social Elite" που οι μελωδίες πρωταγωνιστούν, και το Iced Earth ύφος μένει πιο πίσω, το συγκρότημα ακούγεται πολύ πιο ελκυστικό.

Αυτόν το δίσκο, μπορεί κάποιος να τον δει μόνο υπό δύο γωνίες. Σαν ένα νοσταλγικό δίσκο για όσους τους λείπουν οι Iced Earth της δεκαετίας του '90 ή σαν ένα δίσκο που θυμίζει σε ενοχλητικό βαθμό ένα άλλο συγκρότημα. Η μουσική και τα φωνητικά είναι πραγματικά καλά, και όποιος καταφέρει να ακούσει τα κομμάτια χωρίς να μπαίνει συνέχεια στο μυαλό του η σκέψη "που το έχω ακούσει αυτό;" θα ευχαριστηθεί
σε μεγάλο βαθμό το άλμπουμ. Προσωπικά, στις δυο πρώτες ακροάσεις ενθουσιάστηκα με το άλμπουμ, αλλά στα επόμενα ακούσματα οι συνειρμοί με Iced Earth άρχισαν να γίνονται όλο και πιο έντονοι.

Σαν τελικό συμπέρασμα, έχουμε έναν καλό δίσκο, με ωραίες μελωδίες, και που αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον της μπάντας, αν δώσει περισσότερο χώρο στις ιδέες της που υπάρχουν σε κομμάτια όπως το "End Of Days" ή το "Τhe Social Elite", και λιγότερο στις επιρροές της. Προς το παρόν, ο δίσκος προτείνεται σίγουρα στους φανατικούς οπαδούς των Iced Earth, κυρίως της δεκαετίας του '90, αλλά και σε γενικότερους ακροατές με προσανατολισμό στον κλασικό heavy/power ήχο - εφ'όσον πάντα δεν ενοχλούνται από ομοιότητες μεταξύ συγκροτημάτων.