Monuments
Οι Anthrax αυτοί οι λατρεμένοι Νεουορκέζοι thrashers, crossovers γουατέβερ που λέμε και στα μέρη μας μας έχουν τρελάνει με δίσκους σαν τους ‘’Spreading the Disease’’, ‘’Among The Living’’, μέχρι και τους πιο πρόσφατους ‘’Worship Music’’ και ‘’For All Kings’’ με κοινό παράγοντα τον Joey Belladonna στο μικρόφωνο και στο ξεσήκωμα των οπαδών μέχρι ντελίριου. Φυσικά σε κάποιους δίσκους, σαν αυτόν που θα ασχοληθούμε τώρα ‘’Sound of White Noise’’ αλλά και ‘’We've Come for You All’’ και κανά δυο ακόμα έχουν στην θέση του τραγουδιστή τον υπέροχο John Bush τραγουδιστή και των Armored Saint.
Η εξελικτική πορεία κάποιων συγκροτημάτων μέσα σε λίγα έτη, είναι σοκαριστική. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει συμβεί κάτι τέτοιο, Ελλάδα και εξωτερικό. Εκτελεστική και συνθετική εξέλιξη μιας και αλλάζουν και τα μέλη σαν άνθρωποι, αλλάζουν τα ακούσματα τους, αλλάζει το μουσικό περιβάλλον γύρω τους κ.ο.κ. Εάν γυρίσουμε στα τέλη των 80ς, συναντάμε στην Ελλάδα μπάντες που παίζανε thrash, είτε καθαρόαιμο είτε με εμβόλιμες punk/hardcore επιρροές. Και οι Αθηναίοι Horrified είναι ανάμεσα σε αυτές.
Παιχνίδια με τον Διάβολο, με τον εξαποδούλη της κιθάρας Eddie Van Halen ή τον Βελζεβούλη τραγουδιστή David Lee Roth. Εδώ αυτοί οι δυο αρχίζουν μια μουσική συντροφιά, τους Van Halen μαζί με τους Alex Van Halen στα τύμπανα και το Michael Anthony. Αυτή η παρέα με πρωτοστάτη τον Eddie Van Halen που ήταν και ο βασικός στο song writing και φυσικά lead κιθαρίστας ξεκίνησε το 1974 και το 1978 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο με το όνομα της μπάντας, Van Halen.
Η Ουκρανική metal σκηνή δεν είναι μεγάλη. Το μεγαλύτερο μέρος της ανήκει στον ακραίο ήχο (Black Metal) και πολλά συγκροτήματα απαρτίζονται από τους ίδιους μουσικούς. Προσθέστε και τον πόλεμο τα τελευταία χρόνια και κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα όσο αφορά συναυλίες, στούντιος, στρατιωτικές θητείες και τα λοιπά. Βέβαια είμαι σίγουρος ότι μετά το πέρας του πολέμου, θα υπάρχει τεράστια ανοδική πορεία, ιδιαίτερα και πάλι στον ακραίο ήχο. Ότι αφορά το ΤΩΡΑ, έχουμε τους Drudkh. Μπαντάρα.
Η υπόθεση Folk Metal είναι χιλιοταλαιπωρημένη και χιλιοτραβηγμένη. Πολλές φορές το δεύτερο συνθετικό (Metal) χάνεται σε όφελος χαζοχαρούμενων μελωδιών που θυμίζει την εκάστοτε χώρα από την οποία προέχεται ή γενικότερα ακούγεται σαν μουσική εμποροπανήγυρης. Κάποια στιγμή στα 00-10ς αυτό το είδος είχε μεγάλη πέραση και ανταπόκριση από το κοινό αλλά νομίζω ότι πλέον έχει πάρει την κατιούσα και έχουν μείνει οι μπάντες που αξίζαν. Όχι ότι δεν βγαίνουν και αρκετές καινούριες βέβαια...
Cacumen. Σε πολλούς δεν λέει τίποτα αυτό το όνομα. Έτσι λεγόταν η μπάντα των Γερμανών Bonfire από το 1972 που ιδρύθηκε από τους δυο κιθαρίστες της μπάντας, Hans Ziller και Horst Maier-Thorn (απεβίωσε το 2017). Το 1978 το μικρόφωνο αναλαμβάνει ο Claus Lessmann και με την τότε σύνθεση κυκλοφορούν δυο ολοκληρωμένους δίσκους (και ένα ep). Η μπάντα γινόταν όλο και γνωστότερη, κατάφερε να υπογράψει με την κραταιά BMG κάπου το 1984-85 και εκεί έχουμε αρκετές αλλαγές. Αλλάζει το ρυθμικό ντουέτο της μπάντας, αλλάζει το look, αλλάζει το όνομα. Και το όνομα πλέον γίνεται Bonfire.
Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι τα καλύτερα hard rock ανθέμια βγήκαν την δεκαετία του 80ς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν συνεχίζουν να βγαίνουν καλές μπάντες. Απλά δεν γίνονται τόσο γνωστές αλλά και αριθμητικά μάλλον ασχολούνται λιγότερες. Έτσι, η δίψα για μια σύγχρονη μπάντα που να ξεχωρίζει είναι μεγάλη. Στο πρόσωπο των Σουηδών H.E.A.T. έχω βρει μια μεγάλη δροσιστική συσκευασία. Έντονα ενεργή, δισκογραφικά και συναυλιακά, μια απόλαυση στο μεγαλείο της. Λίγα λόγια για τη μπάντα.
Οι Doomάδες Isole υπάρχουν από το 1991. Ναι, τόσο παλιοί είναι. Απλά μέχρι το 2004 λέγονταν Forlorn και πιθανότατα να το άλλαξαν μιας και υπάρχουν αρκετές μπάντες με αυτό το όνομα ενώ οι συγκρεκριμένοι μέχρι τότε δεν είχαν βγάλει και κανά επίσημο άλμπουμ. Η ραχοκοκαλιά της μπάντας ήταν ανέκαθεν οι ιδρυτές Daniel Bryntse και Crister Olsson και το είδος που υπηρετούσαν το επικό doom metal. Επικότατο.
Υπήρξαν εποχές στη metal σκηνή που οι οπαδοί ήταν σε συντριπτικό ποσοστό άντρες. Πόσο μάλλον το ποσοστό των μουσικών. Χρειάστηκε να φτάσουν τα 90ς και να γίνουν διάφορες προσμίξεις (goth) ή να υπάρξουν κάποια πιο ακραία είδη που φάνηκαν πιο αρεστά στο γυναικείο φύλο. Άλλαξαν και τα μυαλά φυσικά. Το θέμα είναι ότι στα 80ς δεν πρέπει να ήταν τριψήφιος ο αριθμός των γυναικείων μουσικών και από αυτές οι περισσότερες κρατούσαν το μικρόφωνο. Μια από τις δημοφιλέστερες εκ αυτών ήταν η Doro Pesch που μπήκε στη μπάντα των Warlock το 1983 όταν οι τέσσερις κύριοι έψαχναν για μπροστάρη.
Λίγο πολύ, τα πράγματα γύρω από τους Lizzy Borden είναι γνωστά στο μεταλλικό κοινό μιας και υπήρξαν (και είναι ακόμα) μια δημοφιλής μπάντα. Το συγκρότημα από το Λος Άντζελες δημιουργήθηκε πίσω στο μακρινό 1983 και πήρε το όνομα από μια κοπέλα με το ίδιο όνομα που σκότωσε τον πατέρα της και την μητριά της με τσεκούρι. Κάπως έτσι, ο ένας εκ των αδερφών Harges, υιοθέτησε το όνομα αλλά το image αυτής της κοπέλας-δολοφόνου κρατώντας συχνά εκτός από το μικρόφωνο της μπάντας, και ένα τσεκούρι. Ο μικρότερος κατά δυο χρόνια αδερφός, περιορίστηκε στο να κρατά ΜΟΝΟ τις μπακέτες.