Monuments
~~ Ωπα, περίμενε. Εδώ δεν θα γράψω τίποτα για τους θεούς του prog/power Lethal. Όχι, εδώ έχουμε να κάνουμε με τους Αργεντινούς Lethal, μια Thrash/Heavy μπάντα από το 1987 που δισκογραφεί με συνέπεια (όσο ήταν ενεργή μιας και στα 00ς είχαν πέσει σε ακινησία). Αν και πλέον τραγουδούν μόνο στην γλώσσα τους, υπήρξαν και οι εποχές που απευθυνόντουσαν παγκοσμίως χρησιμοποιώντας την διεθνή γλώσσα. Ένας τέτοιος δίσκος είναι ο δεύτερος τους, το ‘’Warriors’’ του 1992.
Πριν οκτώ χρόνια περίπου, είχα ακούσει – διαβάσει, την φράση...’’δεν ασχολούμε με τα δημιουργήματα metal εντύπων’’ και αυτό που ήθελε να πει ο ‘’ποιητής’’ ήταν ότι για τους Opeth, αυτό ήταν την προκείμενη στιγμή το ΄΄δημιούργημα’’, το σπρώχνει ο metalικός τύπος. – Μακάρι ο metalικός τύπος να μπορούσε να δημιουργήσει συγκροτηματάρες όπως οι Opeth, ήτο η απαντησή μου. Και πραγματικά συγκροτήματα σαν τους Opeth δημιουργούν τέτοιες εντάσεις – διαφωνίες μεταξύ των μουσικόφυλων σχεδόν σε κάθε βήμα τους.
~~ Είναι εκατοντάδες οι περιπτώσεις που χρησιμοποιείται το περιγραφικό ‘’progressive metal’’ για συγκροτήματα και δίσκους που μόνο προοδευτικοί δεν είναι. Στην αντίπερα όχθη, οι PROGRESSIVE metal μπάντες ξεχωρίζουν από τα όλα τους. Από το όνομα τους (Ψυχωτικό Βαλς), από το εξώφυλλο (μια ματιά στο ‘’ A Social’s Grace’’ θα σας πείσει), από τους στίχους (όποιος καταλάβει πολλά, ας μου τα εξηγήσει και μένα) και πάνω από όλα την μουσική τους. Εδώ είναι που γίνεται και το πραγματικό πανδαιμόνιο, ένα προοδευτικό τεχνούργημα.
~~ Το Black metal είναι από τα υποιδιώματα της Metal μουσικής που άνοιξε τα σύνορα της νωρίς και σε εξωγενείς παράγοντες και μπόρεσε και εξελίχτηκε. Εδώ και πάνω από δυόμιση δεκαετίες κυριαρχεί μουσικά, ποσοτικά και ποιοτικά, όσο και να μην θέλουμε να το ασπαστούμε οι περισσότεροι. Πολλά τα ‘’κύματα’’ του black metal και όλα άφησαν ιστορία. Το πρώτο με μπάντες που γέννησαν το black σαν βάψιμο, στίχους, attitude. Το δεύτερο ξέβρασε το ωμό black metal, με απόλυτη αφοσίωση στα ριφς.
~~ Τρία χρόνια προετοιμασίας και δουλειάς χρειάστηκαν για να ετοιμαστεί το μνημειώδες, πρώτο έργο των Solitude Aeturnus. Άξιζε όμως. Μια νέα μπάντα γεννήθηκε, μια μπάντα που λάτρεψε τους Candlemass και πήγε το epic doom metal ένα βήμα παραπέρα. Από το ντεμπούτο τους, ‘’Into The Depths Of Sorrow’’ μέχρι και το τέταρτο δίσκο τους η ομάδα έμεινε ίδια. Όχι ότι αργότερα έκαναν κάποιο στραβοπάτημα αλλά έτσι για να λέμε.
\r\nΑύγουστος 1989...κοσμοιστορικές αλλάγές στην Ευρώπη...αλλάγές και ανοίγματα συνόρων, πτώση πολιτικοικονομικών δογμάτων...αρχή μιας νέας εποχής...και μια συναυλία σκληρού ήχου – δυτικής μουσικής, στην καρδιά τηυς USSR. 12 – 13 Αυγούστου Central Lenin Stadium και 100.000 πλήθος. Αρκετά hard rock συγκροτήματα...Scorpions, Bon Jovi και άλλα, και ένα που σαν όνομα το είχα ακούσει μέχρι εκείνο το τριήμερο...Cinderella. Και ένα μπαλαντοιδές τραγούδι που απλά με καθήλωσε...Nobody’s Fool.
~~ Πάμε σε κάτι θαλασσινό. Και αγαπητό σχεδόν σε κάθε Έλληνα Powerά. Διόλου τυχαία. Οι Γερμανοί είχαν τον δικό τους ήχο, την δικιά του φωνή, την δικιά τους θεματολογία, την δικιά τους μασκότ και πολλά άλλα δικά τους. Και πάνω από όλα είχαν τραγουδάρες. Μπορώ με άνεση να αριθμήσω διψήφιο αριθμό τραγουδιών τους που μπήκαν στον πάνθεον των ΥΜΝΩΝ στην αγαπημένη μας metal μουσική. Η αρχή των Running Wild δεν ήταν ακριβώς έτσι. Οι δυο πρώτοι δίσκοι τους είναι τρομεροί αλλά δεν έχουν όλα τα παραπάνω ‘’δικά’’ τους.
~~ Αν κάποιος ψάχνει πολύ βαθιά και οργανωμένα, αν ανοίξει ‘’κολασμένες πόρτες’’, αν παραμερίσει την ‘’ομίχλη από σκοτεινά νερά’’, θα ανακαλύψει διαμάντια. Infernal Gates λοιπόν και με τον μοναδικό τους δίσκο πίσω στο 1997, το ‘’From The Mist Of Of Dark Waters’’ από την X-treme Records. Άγνωστος δίσκος από άγνωστη μπάντα από άγνωστα μέλη.
Οι πολυαγαπημένοι των Ελλήνων metalheads Iced Earth, κοντεύουν τα τριάντα χρόνια.\r\nΣυνεχίζουν μέχρι και σήμερα να κυκλοφορούν αξιοπρεπείς δίσκους, που χαροποιούν τους πολυπληθείς φίλους τους, και να γεμίζουν χώρους στις συχνές εμφανίσεις τους εδώ.\r\nΠολλά από αυτά το χρωστούν στην πρώτη δεκαετία τους, που κυκλοφόρησαν πέντε αξιομνημόνευτους δίσκους, που θα συναντήσουμε σε πολλές metalικές δισκοθήκες, κλείνοντας αυτήν την περίοδο με την live κυκλοφορία Alive In Athens, που μιας και τότε δεν υπήρχαν social media, έγινε viral σε άπειρα μπλουζάκια, που βλέπαμε και βλέπουμε στους δρόμους.\r\nΟ
~~ Τρία στα τρία. Τρεις δίσκους είχαν κυκλοφορήσει μέχρι προσφάτως οι Αμερικανοί Progsters Defyance, και οι τρεις πάρα πολύ καλοί. Επίσης κάθε δίσκος τους, τους βλέπει με καινούριο τραγουδιστή. Ξεκίνησαν σαν μπάντα το 1989 κυκλοφορώντας μια ομώνυμη κασέτα με τέσσερα τραγούδια και αργότερα το 1992. Ευτυχώς το 2014, η Minotauro Records κυκλοφόρησε ένα χορταστικό digipak που περιέχει και τα δυο ντέμος τους. Η ίδια εταιρία επανακυκλοφόρησε και τα δυο πρώτα αυτοχρηματοδοτούμενα άλμπουμς τους, με (δυστυχώς) ελαφρά παραλλαγμένα εξώφυλλα.