NO BROS - Export Of Hell

Για όσους δεν ξέρουν τους No Bros, είναι μια hard rock μπάντα από την Αυστρία που υπηρετεί την σκηνή εδώ και 45 χρόνια. Άπειρες οι κυκλοφορίες τους από τις αρχές των 80ς, πάντοτε σε hard rock ύφος με τελευταία κυκλοφορία το ‘’Metal Marines’’ του 2015. Το υλικό τους συνεχίζει να υφαίνεται με βάση και επιρροές από τα 70ς-80ς με πιο σύγχρονο ύφος βεβαίως. Η μεγάλη αλλαγή σε σχέση με τν προηγούμενο δίσκο την βρίσκουμε στην αλλαγή πίσω από το μικρόφωνο μιας και την θέση του Freddy Gigele πήρε ο Walt Stuefe. Κατά τα  άλλα , συνθέτης και αρχηγός πίσω από όλα παραμένει ο κιθαρίστας Klaus Schubert. Εννιά νέα τραγούδια συν δυο επανηχογραφημένα από τα κλασσικά τους συν ένα ακόμα από τους  SCHUBERT IN ROCK από τον δίσκο "Commander Of Pain". Και μαζί με όλα αυτά, ένα crossover τραγούδι σαν φόρο τιμής σε πιο υποτιμημένους καλλιτέχνες της Αυστρίας. Το νέο τους άλμπουμ, ‘’Export From Hell’’ θα είναι διαθέσιμο από την Pure Steel Records από τις 13 Σεπτέμβρη και μόνο σε cd.

Ο τρόπος που ηχούν οι κιθάρες θα σας τηλεμεταφέρουν άμεσα στα 70ς. Πρόσθεσε και τα πλήκτρα που συνόδευαν τις κιθάρες, λειαίνοντας τις αιχμηρές άκρες τους. Η νέα φωνή έχει μελετήσει πολύ Dio, Gillan, Hughes και φωνάρες της εποχής και δίνει την δική της εκδοχή πως πρέπει να ακούγεται το σύγχρονο hard rock. Απλοικά τα πράγματα όσο αφορά τις ενορχηστρώσεις, μικρά τραγούδια με γέφυρες, leads,σόλος, ρεφραίν και ότι χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη ραχοκοκαλιά του είδους. Το ‘’ Love Or Hate Me’’ έχει και μια πιο αλήτικη, ερωτιάρικη διάθεση, με ακουστικές κιθάρες να δίνουν ένα ξεχωριστό τόνο στη σύνθεση. Γλυκιές, ευκολοάκουστες συνθέσεις που δεν κάνουν την διαφορά αλλά σίγουρα ακούγονται ευχάριστα και ευδιάθετα. Δεν μπορώ να θεοποιήσω τα τραγούδια των No Bros (ούτε καν στα 80ς). Είναι μια καλή μπάντα που την αρέσει να ροκάρει και να δίνει συναυλίες το ζωντανό συναίσθημα ενός συγκροτήματος-φίλων αλλά μουσικά και ηχητικά δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλες, δεκάδες καλύτερες μπάντες του είδους. Το καλύτερο τραγούδι είναι το ομώνυμο και μάλιστα με τρομερή διαφορά. Από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνεις ότι θα ακούσεις κάτι το ιδιαίτερο. Από τις μπασσογραμμές, από τους ελεύθερους ρυθμούς, από την ένταση, από τα ξεσπάσματα σε φωνή και κιθάρες. Πραγματικά κατάθεση ψυχής. Μια Zepellin αύρα στις κιθάρες και μια prog rock χειροτόνηση στα πλήκτρα. Εξαιρετική σύνθεση που αξίζει και ήδη πήρε δεκάδες ακροάσεις. Δυστυχώς όσο καλά και να είναι τα επόμενα τραγούδια του δίσκου, παραμένουν απλά ….καλά. Μέχρι να μπει το ‘’ Theatre Of Dreams’’, με γρέζι στη φωνή και τέρμα την ένταση στις κιθάρες. Καταπληκτικό το σόλο, πιασάρικες μελωδίες, εθιστικός ρυθμός, ξεσάλωμα στα πλήκτρα, καλαίσθητα φωνητικά και έχεις ακόμα μια τραγουδάρα να χιλιοακούσεις. Τα δυο παλιά τους είναι ωραία αλλά φυσικότατα προτιμώ τις πρώτες τους εκδόσεις. Πάντως τα τραγούδι ‘’ Little Boy ‘’ τα σπάει και θα παίξει περαιτέρω ψάξιμο με τους  SCHUBERT IN ROCK. Όσο για το φόρο τιμής, απλά δείτε το βίντεο…