Razor - Escape the Fire

Πρόλογο και μπλα μπλα περί ανέμων και υδάτων για τους Razor, ΔΕΝ έχει. Αν δεν γνωρίζεις τους συγκεκριμένους Καναδούς, ή δεν έχεις σχέση με το metal ή απλά έχεις περιορίσει τα ακούσματα σου στα πολύ μελωδικά. Οι Razor υπάρχουν από το 1983 και στα εννιά χρόνια που άντεξαν (1992) έβγαλαν επτά καταπληκτικούς δίσκους. Και οι ΕΠΤΑ. Το 1996 η μπάντα επανασυνδέθηκε με εναπομείναντα αρχικό μέλος τον κιθαρίστα Dave Carlo και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει ακόμα ένα δίσκο, το αρκετά καλό ‘’ Decibels’’ ενώ την τελευταία δεκαετία έχει επιστρέψει και ο αυθεντικός μπασίστας Mike Campagnolo. Δυστυχώς δεν έχουμε ακούσει κανένα νέο τους ενώ κάτι άρχισε πλέον να κινείται, αρχής γενομένης μια κυκλοφορίας από το παρελθόν. Ας τα πάρουμε πρώτα όλα με τη σειρά... 1984 και οι Razor κυκλοφορούν το ‘’ Armed and Dangerous’’ ep. Η τεράστια Attic Records ενδιαφέρεται να κλείσει συμβόλαιο με τους Razor και τους υπογράφει. Η μπάντα έχει ετοιμάσει το demo ‘’Escape The Fire’’ και δέχεται μεγάλη πίεση από την εταιρία για διάφορες αλλαγές. Τελικά το αποτέλεμα  είναι το ντεμπούτο ‘’Executioner’s Song’’ που κυκλοφόρησε το 1985 από την Viper Records (παρακλάδι της Attic). Το ‘’Escape The Fire’’ ηχογραφήθηκε την 1^η  Δεκέμβρη του 1984 στα Future Sound studios στο Toronto με παραγωγό τον  Terry Morostega (ο ίδιος με το  ‘’ Armed and Dangerous’’ ep) μαζί με τον Dave Carlo. Η ώρα του ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥ ήχου των Razor έφτασε για πρώτη φορά σε βινύλιο (1000 κομμάτια, διάφορα χρώματα) και cd (με slipcase), διαθέσιμο ήδη από μέσα Ιούλη από την High Roller Records.

Ποια είναι η τεράστια διαφορά των τραγουδιών του ‘’Escape The Fire’’ με το ‘’Executioner’s Song’’;; Μα φυσικά η ταχύτητα. Τα πάντα γινόντουσαν όλο και πιο γρήγορα στο metal παγκοσμίως και οι Καναδοί ήθελαν να κάνουν το ίδιο. Άρα αν νομίζατε ότι ξέρατε ότι οι Razor παίζουν speed thrash, που να ακούσετε το demo. Τα πάντα ξερνοβολάνε φωτιά, riffs, ρυθμοί, φωνητικά. Μια άλλη διαφορά είναι ο ήχος, η παραγωγή δηλαδή. Δεν είναι επιπέδου demo αλλά ούτε φυσικά και στο επίπεδο του ντεμπούτου τους. Από την άλλη, ο ήχος έχει επεξεργαθεί και βελτιωθεί από τον Patrick W. Engel στο TEMPLE OF DISHARMONY τον Ιούλιο του 2020. Τις συνθέσεις τις ξέρετε. Τέλειες. Γεμάτες πάθος, νεανικότητα, όρεξη και ηχητικούς οργασμούς. Κανένα δευτερόλεπτο δεν πάει χαμένο ή άδειο. Ο Stace ξερνοβολάει τους στίχους πιο γρήγορα και από παιδάκι που από τον ενθουσιασμό του μιλάει ακαταλαβίστικα.Τεχνικό παίξιμο στα drums, μεταλλικά καρφιά αντί για riffs.  Αν και θρασάρουν ανελέητα, υπάρχει χώρος για το μπάσο που γεμίζει τον ήχο και δημιουργεί τη βάση για να επιτεθούν οι υπόλοιποι. Το πρώτο τραγούδι που κόβουν ταχύτητες είναι το ‘’ Distant Thunder’’ αλλά και σε αυτό μην φανταστείτε τίποτα ειδοποιές διαφορές. Ειδικά στο τελείωμα της συγκεκριμένης σύνθεσης, φωτιά και μπούρμπερη. Μικρές διαφορές στις συνθέσεις σε σχέση με το ‘’Executioner’s Song’’ υπάρχουν αλλά τίποτα το σημαντικό. Υπάρχουν βέβαια και κάποια τραγούδια που δεν μπήκαν καν στο δίσκο. Γενικό συμπέρασμα, σαν να ακούμε την demo έκδοση του δίσκου, με μετριότερο ήχο αλλά στο πιο σπιντάτο. Αν δεν έχετε ακούσει Razor ποτέ, σκεφτείτε τους άλλους Καναδούς, τους Exciter. Ή τους Slayer του ‘’Show No Mercy’’. Ή Μπορεί να διαβάσει και εδώ για ένα μεταγενέστερο δίσκο τους: https://www.metalzone.gr/monuments/razor-malicious-intent.  Πάντως αγαπημένο του δίσκου και γενικότερα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει στη ζωή μου, είναι το ‘’ Death Race’’. Όνομα και πράγμα.