USA

Σε ποιον δεν έχουν λείψει οι Nevermore/Sanctuary και οι Control Denied;  Μάλλον σε ΟΛΟΥΣ μας. Φανταστείτε ότι υπάρχει μια μπάντα εκεί έξω που συνδυάζει και τα δυο αυτά συγκροτήματα. Σε περίπτωση που δεν έχεις ακούσει τους Αμερικανούς Witherfall, είναι η ώρα κάτι τέτοιο να συμβεί. Ο τρίτος τους δίσκος, ‘’The Curse of Autumn’’ είναι ακόμα καλύτερος από τους προηγούμενους. Οι Καλιφορνέζοι ξεκίνησαν το 2013 και μας συστήθηκαν το 2017 με το ντεμπούτο τους ‘’Nocturnes And Requiems’’.

Μπορεί οι περισσότεροι να μην γνωρίζουμε τους  Αμερικανούς Redd Barron αλλά είναι μια μπάντα που υπάρχει από το 1987 και μόλις φέτος κατάφερε να βγάλει τον πρώτο ολοκληρωμένο της δίσκο. Κυκλοφόρησαν δυο demos, το ομώνυμο του 1987 και το ‘’ The Barron's Here... to Rock! τα οποία έκαναν κάποια μικρή αίσθηση στην εποχή τους  (και για αυτό διαλύθηκαν το 1993 με 3 από τα μέλη να δημιουργούν τους βραχύβιους αλλά πολύ καλούς Stormbringer) ενώ γενικότερα αγαπήθηκαν από ρέκτες που ψάχνουν το παρελθόν για χαμένα διαμάντια.

Άλλη μια άγνωστη μπάντα ξεθάβεται προς τέρψη όλων εμάς που λατρεύουμε το Αμερικάνικο tech/power metal. Το όνομα της Shaft, ένα όνομα χαμένο στη λήθη ή στην καλύτερη αναφερόμενο στους λιγοστούς οπαδούς της μπάντας στη περιοχή τους, στη Pennsylvania. Οι Shaft ιδρύθηκαν στα τέλη των 80ς στο Lehigh Valley από τους Jonny Kerkusz (φωνή), Dennis Hower (μπάσο) , Larry Werner (κιθάρα) και μετά από μια αλλαγή στη θέση του ντράμερ, τον Scott Williams.

Άλλη μια μπάντα που ξεθάβεται από το παρελθόν και αξίζει τα μάλα. Σειρά έχουν οι Αμερικανοί Maddax που δεν κατάφεραν να κυκλοφορήσουν παρά δυο demos με διαφορά δεκαετίας. Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Το 1986 δημιουργούνται οι Maddax έχοντας τετραμελή σύνθεση. Μπαίνουν στα Natural Sound Studios στο Occocuan της Virginia ένα χρόνο αργότερα και ηχογραφούν 4 τραγούδια καθαρόαιμου Power Metal. Δίνουν κάποιες συναυλίες με την τελευταία με τη συγκεκριμένη σύνθεση να παίρνει μέρος στις 28 Φλεβάρη του 1988 στο Rosebuds στο Fort Lauderdale.

Αναμφισβήτητα η πιο γνωστή glam metal μπάντα είναι οι Motley Crue. Ειδικά μετά την προβολή της ταινία ‘’The Dirt’’ τους έμαθαν και άσχετοι όχι μόνο με τον σκληρό ήχο αλλά γενικότερα με τη μουσική. Οι Καλιφορνέζοι επηρέασαν πολύ κόσμο τότε όπως και τώρα, ηγέτες μιας σκηνής που έδινε βάση πιο πολύ στην εμφάνιση και στα καμώματα παρά στη μουσική χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έπαιζαν καλά, το αντίθετο μάλιστα.  Μια μπάντα από την ίδια πόλη που επηρεάστηκε βαθύτατα στα πρώτα της βήματα είναι οι Pretty Boy Floyd.

Υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες που δίνουν το όνομα τους στο μουσικό project τους, ακόμα και στη μπάντα τους. Λίγοι όμως δίνουν το μικρό τους όνομα. Ούτε ο Ozzy δεν ονόμασε το συγκρότημα του με σκέτο το όνομα-παρατσούκλι του και ας τον ξέρανε (πόσο μάλλον τώρα) και οι πέτρες. Και όμως, ο Ελληνοαμερικανός κιθαρίστας Joshua Perahia αποφάσισε να ονομάσει το δικό του μουσικό όχημα απλά....Joshua, τουλάχιστον στο σημαντικότερο μέρος της ιστορίας του. Του το συγχωρούμε μιας και είναι τρομερός κιθαρίστας και οι δίσκοι του εκπληκτικοί.

Αναμφισβήτητα, τα χειρότερα εξώφυλλα στο χώρο του metal κυκλοφόρησαν κάπου στα μέσα μέχρι το τέλος των 90ς. Θυμάμαι να συζητώ με παρέα για δισκάρες εκείνες της εποχής και σχεδόν (εξαιρούνται οι γνωστές με budget) όλες είχαν άθλια εξώφυλλα. Κατόπιν σκέψης και συζήτησης, η απάντηση δόθηκε μόνη της. Υπολογιστές. Όλες οι φτωχές μπάντες διάλεγαν ένα εξώφυλλο φτιαγμένο με τα χέρια της τεχνολογίας που τότε όμως δεν είχε φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα. Ειδικά σε εκδόσεις βινυλίου, διέκρινες ακόμα και τα pixels.

Δεν γνώριζα εκ των προτέρων τους Αμερικανούς Crawl Below. Διορθώνω, τον Αμερικανό Charlie Platteborze  (Charlie Sad Eyes) που είναι και το μοναδικό μέλος πίσω από τη συγκεκριμένη μπάντα. Ο Charlie υπήρξε τραγουδιστής των Holding On To Nothing που,  όπως καταλαβαίνετε από το  όνομα της μπάντας αλλά και το παρατσούκλι του, είναι μια doom metal  μπάντα. Το 2017 διαλύθηκαν όμως και σιγά σιγά ο Charlie ξεκίνησε το μοναχικό του ταξίδι με το δικό του μουσικό όχημα.

Όλοι γνωρίζουμε τι εστί Philip H. Anselmo, είτε για τα μουσικά είτε για τα πολιτικά είτε για τα προσωπικά του δρώμενα. Ας επικεντρωθούμε στα πρώτα και ας αναφέρουμε ότι ο τύπος είναι πολυάσχολος και μετά το τέλος των Pantera έχει δημιουργήσει  ή συμμετάσχει σε πάμπολλες μπάντες.  Μια από τις τελευταίες, είναι οι Scar στην οποία επέλεξε να τραγουδήσει σε black metal φόρμες. Μαζί του οι John Jarvis (μπάσο, Agoraphobic Nosebleed) και Derek Engemann (κιθάρες, Cattle Decapitation). Η πεντάδα κυκλοφόρησε ένα ep, το ‘’ Grey ‘’ένα χρόνο μετά την διμιουργία της μπάντας (2015).

Οι εποχές που κάποια συγκροτήματα κυκλοφορούσαν ακόμα και δεύτερο δίσκο μέσα στην ίδια χρονιά έχουν φύγει ανεπιστρεπτί. Σπανιότατες περιπτώσεις πλέον στο χώρο της σκληρής ροκ και μεταλ με εξαιρέσεις κάποια black metal/ambient από μπάντες του ενός ατόμου που γράφουν και ηχογραγούν στα σπίτια τους (και σχεδόν πάντα είναι μετριάτζες). Εξαίρεση όμως είναι και οι doomsters Purification από Oregon που μέσα στο 2020 κυκλοφόρησαν δυο δίσκους (ενώ μόλις το 2019 είχαν βγάλει και το ντεμπούτο).