1990

Όλα τα μέλη των Iron Maiden, τα τωρινά αλλά και αυτά που πέρασαν από τις τάξεις της μπάντας ήταν ικανότατοι μουσικοί και τα συγκροτήματα στα οποία υπήρξαν έχουν γίνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο γνωστά. Και όμως με τους  Elixir στους οποίους κάποια στιγμή έπαιξε drums ο Clive Burr (τρεις πρώτους δίσκους των Maiden) ασχολήθηκαν λίγοι. Κακώς, πολύ κακώς. Οι Elixir ξεκίνησαν το 1983 με σαφέστατες επιρροές από τις εγχώριες μπάντες του N.W.O.B.H.M. Τα αδέλφια Dobbs αποτελούσαν το ρυθμικό ντουέτο, διπλές κιθάρες από Denton/Bentley και μικρόφωνο στα χέρια του Taylor.

Πενσυλβάνια, Αμερική, 1989.Τρεις έφηβοι φίλοι από το σχολείο φτιάχνουν μια μπάντα με το όνομα Sorcerer. Ηχητικά πιο κοντά σε heavy garage rock με ολίγον από ψυχεδέλεια. Η τριάδα αποτελούνταν από τους Sam France (φωνή/κιθάρα), Michael Selcovitz (μπάσο/πλήκτρα) και Steve Burdziak (ντραμς). Ο ήχος τους σκλήρυνε άμεσα μιας και οι τρεις τους έπαιζαν παθιασμένα. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε το αυτοχρηματοδοτούμενο demo ‘’Beyond the Crypt’’ το οποίο και διανέμονταν μόνο σε συναυλίες τους.

Η ιστορία των Tracer ξεκινά πίσωστο 1985 όταν δημιουργείται μια μπάντα διασκευών, οι  Aces Wild. Η σύνθεση είναι εξαμελής, με δυο κιθαρίστες και πληκτρά. Όσο η δεκαετία έφτανε προς το τέλος της, η ανάγκη να δημιουργήσουν δικό τους υλικό γινόταν εντονότερη μιας και ακόμα έπαιζαν διασκευές. Αρκετές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας πήραν μέρος (1988)  και πλέον με σταθερό line up και μετονομασία πλέον σαν Tracer, μπήκαν στα  LSP Studios στη  Annapolis του  Maryland για να ηχογραφήσουν το ντεμπούτο τους.

Μέτριο (από πλευρά σκληρότητας) ατσάλι. Acier Doux στα γαλλικά..  ADX όπως έχουν γίνει γνωστοί στο μεταλλικό κοινό. Οι Γάλλοι χεβιμεταλλάδες έχουν κάνει μια μακριά πορεία προσφέροντας ατσάλι εδώ και τέσσερις δεκαετίες ενώ το ότι κάποια από τα αυθεντικά μέλη φτάσανε στα 60 δεν τους απαγορεύει το να συνεχίσουν και (για) μια πέμπτη. Το συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1982 έχει μόνο λαμπρό παρελθόν να επιδείξει. Ιδιαιτέρως, στη πρώτη του δεκαετία κυκλοφόρησε τέσσερα εκπληκτικά άλμπουμς.

Ήρθε ο καιρός για ακόμα ένα άγνωστο διαμαντάκι να βρει το δρόμο του προς την επιφάνεια. Ο λόγος για τους Αμερικανούς TheTung Bandits που ιδρύθηκαν την μέρα τους Halloween το 1990. Η παρέα από το Pittsburgh αποτελούνταν από τους Dean Mikulla (κιθάρα), Donald Cooper (φωνή), Jimmy Wilson (μπάσο)  και  Carmen Capozzi (ντραμς).

My precious….My precious…..My Precious Metal Music. Και αν δεν θέλουμε γενικοκολογίες, υπάρχει και μπάντα με το όνομα Precious Metal (ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ όμως metal) και μάλιστα αποτελείται από πενταμελή σύνθεση από γυναίκες και μόνο. Βασικά κορίτσια, τουλάχιστον για το 1983 που δημιουργήθηκε η μπάντα. Η κιθαρίστρια Janet Robin που εισήλθε στο συγκρότημα το 1984, ήταν μόλις 16 χρονών... Το νεαρό, γυναικείο συγκρότημα έπαιζε το glam/hard rock σου σε όλα τα γνωστά κλαμπάκια του Los Angeles μέχρι που έπεσε της προσοχής του φημισμένου DJ Rodney Bingenheimer ο οποίος έπαιζε τη μουσική τους στο ράδιο.

Πόσοι είναι πραγματικά αυτοί που ενώ έχουν κοτσάρει την λέξη progressive πριν το metal (σκέτο, power, thrash,death, black), το αξίζουν πραγματικά; Εννοώ, πόσοι από αυτούς προόδεψαν τη μουσική μας με την προσθήκη νέων στοιχείων ή την οπτική γωνία που έβλεπαν τις συνθέσεις τους. Λίγοι, πραγματικά λίγοι. Πλέον το progressive είναι ταυτόσημο του τεχνικού ή συγκεκριμένου ήχου. Ας πάμε σε μια ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ μπάντα, αυτή των Mekong Delta του Ralph Hubert.

Iced Earth. Iced Earth. Iced Earth. Δεν είναι λίγες οι φορές που διάφοροι συναυλιακοί χώροι στην Ελλάδα ήταν στα πρόθυρα του να γκρεμιστούν χάρη σε ανάλογες ιαχές. Αγαπητοί όσο δεν πάει στην χώρα μας, οι πρώτοι που κυκλοφόρησαν επίσημη ζωντανή κυκλοφορία από συναυλία στην Ελλάδα με την γαλανόλευκή σημαία να κυματίζει στο εξώφυλλο. Εγώ τους έμαθα στον τρίτο δίσκο, ‘’Burnt Offerings’’ που παραμένει και αγαπημένος μου μέχρι σήμερα αλλά ήδη υπήρχαν κάποιοι που ψυλλιάστηκαν το ποιοτικό μέλλον της μπάντας λίγα χρόνια νωρίτερα.

Αγαπημένη ασχολία. Στο ένα χέρι καφεδάκι και στο άλλο το βιβλιαράκι απο κάποιο δισκάκι. Σειρά είχε το ‘’Violent By Nature’’ των Atrophy και αυτό που σκεφτόμουν καθόλη την διάρκεια παιξίματος του δίσκου τους είναι το πόσοι σχύουν ακόμα και σήμερα τα λεγόμενα των στίχων τους. Προφητικοί; Όχι και τόσο. Απλά πιάνουν πολιτικοκοινωνικά θέματα και δυστυχώς ο άνθρωπος δεν βελτιώνεται ούτε εύκολα ούτε σύντομα. Οι Atrophy από την Αριζόνα έπαιξαν τρομερό Thrash, είχαν μια δυνατή δισκογραφική από πίσω τους αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφεραν μιας και διαλύθηκαν σε καίριο χρονικό σημείο.

Η Πολωνία ανέκαθεν είχε μια πλούσια σκηνή, ειδικά στον ακραίο χώρο. Μπορεί όχι τόσο όσο αφορά μπάντες αλλά σίγουρα αμέτρητους μεταλλάδες οπαδούς, οι οποίοι (κάποιοι από αυτούς)  βέβαια έφτιαξαν το δικό τους συγκρότημα. Κάτι αντίστοιχο με την Ελλάδα. Βάζοντας την χρονομηχανή στο 1985, τότε που το thrash metal ανδριωνόταν, γεννιέται μια μπάντα με το όνομα Wilczy pająk. Το 1987 θα κυκλοφορήσουν και το ομώνυμο ντεμπούτο τους (σε κασέτα μόνο, ένα χρόνο αργότερα και σε βινύλιο).