Hiroshima - Hiroshima

Αν και καθυστερημένα, είδα την καταπληκτική σειρά Chernobyl. Και το ένα φέρνει το άλλο και να σου διάβασμα για το περιστατικό στην Χιροσίμα. Όπα, έχουμε και ένα δίσκο που λέγεται έτσι, ας τον ξανακούσουμε. Hiroshima δεν λέγεται απλά ο δίσκος αλλά και η μπάντα. Και παίζουν τρομερό hard rock. Ε ας γράψουμε γι αυτούς τότε. Οι συγκεριμένοι Hiroshima μας έρχονται από την Ισπανία. Η μπάντα ιδρύθηκε στην Μαδρίτη το 1986 και σύντομα έκανε μεγάλο ντόρο στην τοική σκηνή διότι το τραγούδι “Missing You” παίχτηκε αρκετά στο ράδιο (τότε που είχε μεγάλη δύναμη). Το 1989 κυκλοφορούν το 7’’ “Forever / Loneliness” από την Avispa αλλά δεν πήγε και πολύ καλά λόγω ποιότητας ήχου. Σύντομα ακολούθησε ένα δεύτερο 7’’, το “Missing You / We Belong” (από την ίδια εταιρία) με την μπάντα να κερδίζει οπαδούς και φήμη , φθάνοντας έτσι στο πολυπόθητο για αυτούς ντεμπούτο και ολοκληρωμένος δίσκος, το ‘’Hiroshima’’. Ενιά συνθέσεις πιασάρικου, μελωδικού hard rock που γονατίζει καρδούλες. Η μπάντα το διέλυσε το 1991 με τον Drummer Fernando P. Cobo να πηγαίνει στους (επίσης χαρντρόκερς) Black Hearts (πιο γνωστοί ως Corazones Negros) ενώ τραγουδιστής και κιθαρίστας ακολούθησαν την μυρωδιά του χρήματος με τους A S A P (techno).

Κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και μην διαβάζεις παρακάτω αν περιμένεις σκληροτράχηλο hard rock/metal. Εδώ έχουμε άφθονες γλυκύτατες μελωδιές, πιασάρικα hooks, μελοστάλαχτα φωνητικά, τόνους πλήκτρων. Ακόμα διαβάζεις; Ωραία. Αν σου αρέσουν μπάντες όπως οι Treat, οι Bon Jovi και αντίστοιχης πλάσης, θα απολαύσετε ένα χαμένο διαμαντάκι. Μουσική να πιεις το ουισκάκι σου στο bar που αράζεις ή ανάβοντας ένα τσιγάρο σπιτι και φέρνοντας αναμνήσεις στο μυαλό από χαμένες αγάπες. ΝΑΙ, όλοι οι στίχοι είναι περί έρωτα, χωρισμού και αγάπης. Περιμένατε τίποτε άλλο;  Το ένα τραγούδι διαδέχεται το άλλο και κυλούν σαν νεράκι. Πανέμορφες, απλοικές μεωδίες που χύνονται μέσα στη καρδιά σου. Τα πλήκτρα παίζουν σημαντικό ρόλο και ευλογούνε κάθε σύνθεση. Ευτυχώς που και που, ένα σολάρισμα ξύνει τους βράχους που έχουν γεμίσει βρύα από τα δάκρυα, και βρίσκει κάτι σταθερό και σκληρό. Πάντως χρειάζονται τέτοιες μουσικές σε κάθε δισκοθήκη για να περνούνε και κάποιες ώρες πιο ανέμελα, πιο 80ς.

Κάθε hard rock μπάντα που σέβεται τον εαυτό της, έχει (τουλάχιστον) μια μπαλάντα σε κάθε δίσκο της. Εδώ οι Hiroshima μας παρουσιάζουν το ‘’Missing You’’, το τραγούδι που τους χάρισε την πρώτη φήμη μιας και πολλές σπανιόλες κορασίδες θα το τραγούδησαν ή θα το παρέλαβαν σε κασετοσυλλογή από τους επίδοξους ερωτιάρηδες που τις ποθούσαν. Κατασταλαγμένο, με την φωνή να ματώνει ψυχούλες και την μουσική να βαραίνει τα μάτια. Το ‘’ Broken Heart’’ μου έφερε Bon Jovi μελωδίες στο μυαλό, όχι βέβαια στη φωνή. Εμπορική (με την καλή έννοια)  ενορχήστρωση που καταφέρνει με ευκολία να σε δεσμεύσει στα δίχτυα της. Ο ρυθμός είναι ενσαρκωμένος ο Έρωτας.  Εκρίζωση οποιοδήποτε δείγματος αγριότητας στο ‘’ Loneliness’’ με πεντακάθαρη παραγωγή από τον Tony López που κάνει τον ήχο τους προσβάσιμο για όλους, δροσερό φρούτο το ‘’ Feel The Wind’’ που δαγκώνεται παθιασμένα, την υπέρτατη και ουσιώδης κατάθεση ψυχής με το κιθαριστικό σόλο του ‘’Don't Close Your Eyes’’.  Τα πλήκτρα που εισάγουν το ‘’Tell Me What You Want’’  είναι σήμα κατατεθέν και πάλι Jovi αλλά ευτυχώς το τραγούδι έχει στη συνέχεια δικό του χαρακτήρα όσο και σε στιγμές να γέρνει προς τα εκεί. Το καλύτερο τραγούδι του δίσκου είναι και το τελευταίο (We Belong). Όλα τα λεφτά οι φωνητικές μελωδίες, θα το απολάμβανα και α καπέλα. Ο παράδεισος καλεί και εσύ απλά κλείνεις τα μάτια και τον ακούς μέσω ανθρώπινης φωνής. Ντάξει, έχει και τρομερή μουσική υπόκρουση, γι αυτό και το λάτρεψα περισσότερο από όλα τα τραγούδια του δίσκου.