Paralysis - Visions

Η ιστορία των Paralysis ξεκινά στην Ολλανδία, πίσω στο 1986. Μια παρέα φίλων, επηρεασμένη από τα ακραία ακούσματα της εποχής του, προχωρούν στην δημιουργία της δική της μπάντας.  Το πρώτο demo ‘’ In State of Shock’’ κυκλοφορεί το 1987 αλλά ο ερχομός των αδερφών Haestregt ( ο ένας drums, ο άλλος φωνητικά) είναι που αλλάζει ριζικά το τι μέλλει γενέσθαι της μπάντας. Νέα μουσική σε demos,  συμμετοχή σε συλλογή προώθησης  της DSFA με εξαιρετικές μπάντες του ακραίου ήχου, αρκετές από αυτές πειραματικές και προοδευτικές, όπως δηλαδή και οι Paralysis. Δεν κατάφεραν να αποσπάσουν κάποιο συμβόλαιο, ο ένας αδερφός (τραγουδιστής) αποχωρεί. Έχουμε μπει στην επόμενη δεκαετία και οι Ολλανδοί κυκλοφορούν μόνοι τους  το ep ‘’ Arctic Sleep’’. Ο νέος τραγουδιστής έχει πολλεες ικανότητες στο τραγούδι ενώ στιχουργικά γράφει ακατάπαυστα και εξαίρετα. Το 1992 κυκλοφορούν μια 3way κασέτα μαζί με τους φίλους τους En Masse και Deafen χρησιμοποιώντας δυο τραγούδια από το ep. Δυο χρόνια αργότερα, ήταν η ώρα για τον π΄ρωτο ολοκληρωμένο τους δίσκο. Το ‘’Visions’’ είναι πολυδιάστατο, τεχνικό, προοδευτικο, πειραματικό, μελωδικό, διαστροφικό και  όλα αυτά σε thrash κίνηση. Δύσκολες εποχές (όπως και τώρα βέβαια) για τέτοιους ήχους. Μετά την αποχώρηση του ενός εκ των δυο κιθαρίστων, νέο υλικό θα μπεί στο ep ‘’ Wonderland’’, αποχώρηση και του άλλου κιθαρίστα  και ο κύκλος θα κλείσει με το πολύ μελωδικότερο (όμως πανέμορφο) ‘’ Architecture of the Imagination’’  του 2000.

To ‘’ Altered States’’ είναι το πρώτο τραγούδι του δίσκου και το μοναδικό που οι στίχοι δεν έχουν γραφτεί μόνο από τον Nick (φωνή) αλλά από τον Nick και τον Roger (μπάσο). Που κυμαίνονται μουσικά; Θα μπορούσα να τους περιγράψω σαν  θρασάδες Psychotic Waltz. Έχουν ναι μεν υπερβολική τεχνική αλλά δεν παίζουν απλά δύσκολα, δίνουν μεγάλη βάση στη μελωδία και την ατμόσφαιρα. Αν σας αρέσει το ντεμπούτο των Depressive Age, το ακούτε  ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ. Το συγκρότημα δεν ακολουθά νόρμες, παίζει όπως τους αρέσει. Θα ακούσετε πολλά σημεία που θα διαφωνήσετε και θα λέγατε ότι αυτό δεν θα έπρεπε να μπει εκεί ή να ακουστεί έτσι. Αυτή είναι η μαγεία του ‘’Visions’’. Αναπάντεχοι ήχοι, αδιαφιλονίκητες μονομαχίες στις κιθάρες, νοσηρά φωνητικά, ένας στρόβιλος ρυθμών. Κάθε φορά που ακούω το ’’Experimental Factor Genocide’’ νιώθω σαν πειραματόζωο που υποβάλλεται σε ηχητικό έλεγχο για αντιδράσεις. Και όσο μπορώ να ανακαλέσω, τα πιο ταιριαστά επίθετα που μπορώ να χρησιμοποιήσω είναι αυτά: Σοκαριστικό, σπασμωδικό, παλαβό. Διαπλανητικός εξορκισμός της μετριότητας και της κοινοτυπίας.

Εσύ που αναπολείς τον πρώτο δίσκο των Psychotic Waltz, αφουγκράσου ακούγοντας το ‘’ Lost in the Darkness’’. Θα καταλάβεις τι εννοώ. Διάβασε τους καυστικούς και πανέξυπνους στίχους που χρησιμοποιούνται σαν επιπλέον όπλο όταν εκτοξεύονται από το στόμα. Παράλυση στο πρώτο στάδιο και  λύτρωση στο επόμενο και τελευταίο. ΟΛΑ τα τραγούδια ακούγονται τζαζεμένα και τρελαμένα ηχητικά με έναν ψυχικά ασταθή να ουρλιάζει. ΟΛΑ όμως έχουν μέσα τους μια μελωδία που περνά στον ακροατή. Μην φαντασττείτε δηλαδή ήχους Mekong Delta, καμιά σχέση. Εδώ υπάρχει ακόρεστη δίψα για διαφορετικού ήχους. Είμαστε ήδη στο 1994 και όλες οι κλασσικές θρας μπάντες έχουν βγάλει τα διαμάντια τους. Οι Paralysis δεν αναπαράγουν, παίρνουν την σκληράδα του ήχου, την μαστιγώνουν μέχρι να εκπαιδευτεί να μην είναι απλά ένα συνώνυμο της εκδίκησης και της οργής. Δεν την στριμώχνουν καταπιεστικά, αποπνικτικά όρια.  Οι ρυθμοί δεν ακολουθούν την πεπατημένη. Όποος σβέρκος τους ακολουθήσει, θα πάθει κάταγμα. Τα riffs δεν περιέχουν μόνο δύναμη και επιβολή. Εκτρέπονται, παρεκκλίνουν, είναι βιοκαταστροφικά όποτε θελήσουν και απόλυτα αρμονικά ένα δευτερόλεπτο πιο μετά.  Ειδικά το ‘’ Tardis’’ είναι από τα πιο σχιζοφρενικά του δίσκου. Καθαρά φωνητικά και ακουστικές κιθάρες στην αρχή μέχρι να σαλέψει σταδιακά η πεντάδα που αποτελεί τη σύνθεση της μπάντας και να το γυρίσουν σε nuclear metal. Έχετε ακούσει ποτέ; Μπαίνετε μέσα σε ένα πυρινικό αντιδραστήρα και απολαμβάνετε...