Monuments
Στην Tampa της Florida συσπειρώθηκε ένα από τα πρώτα κύματα death metal της Αμερικάνικης Ηπείρου. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος να κάνουμε καταγραφή όλων αυτών των συγκροτημάτων, απλά να αναφέρουμε ότι μια από αυτές ήταν και είναι οι Monstrosity. Το συγκρότημα ξεκίνησε το 1990 , χρονιά που κυκλοφόρησε και το πρώτο της demo. Δοκίμασε την τύχη της σε διάφορες συλλογές της Relapse που προωθούσε το death metal εκείνη την εποχή. Τελικά απέσπασαν συμβόλαιο με την ανερχόμενη Nuclear Blast και κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό ντεμπούτο τους ‘’ Imperial Doom’’.
Οι Protector θεωρούνται από τα κρυμμένα διαμάντια του Γερμανικού thrash/death metal. Κυκλοφόρησαν εξαιρετικούς δίσκους την εποχή που άνθιζε το Τευτονικό thrash στο δεύτερο μισό των 80s με αρχές των 90ς, σκλήρυναν τον ήχο τους όταν το death metal ξεπρόβαλλε και μπορούσε να ανταγωνιστεί σε σκληρότητα τις περισσότερες μπάντες ενώ υπάρχει μέχρι σήμερα κυκλοφορώντας πολύ καλούς δίσκους. Και όμως, έμειναν σχετικά στην αφάνεια και λίγοι ασχολήθηκαν μαζί τους, και τότε μα και τώρα.
Πασίγνωστη μπάντα των ημερών μας που αξίζει την καταξίωση είναι οι Αμερικανοί Nile. Τρία από τα τέσσερα μέλη των θρασάδων Morriah δημιουργούν τους Nile στις αρχές των 90ς και ο ήχος τους αποκτά άμεσα όλο και πιο πολλά death metal στοιχεία. Η επιλογή τους ονόματος της μπάντας υποδηλώνει εξ αρχής ότι θα ασχολιόντουσαν θεματολογικά με την Αίγυπτο και γενικότερα θα δανειζόντουσαν στοιχεία της παραδοσιακής Αιγυπτιακής μουσικής που θα πρόσθεταν στο τεχνικό, βάρβαρο death metal.
Οι μάσκες, το βάψιμο, η αμφίεση, όλα σημαντικά κομμάτια της hard rock και metal. Από τους αρχαίους Kiss και Alice Cooper στους σημερινούς Ghost. Επίσης η ανωνυμία, μπάντες με μέλη που δεν γωνρίζουμε την ύπαρξη τους. Δείτε και πάλι τι έγινε με τους Ghost. Και πολλές, πάμπολλες black metal μπάντες. Πάμε πάλι προς τα πίσω. Καναδάς. Piledriver. Πολυ ψωμί από πίσω. Ας μείνουμε στα πολύ βασικά.
Ίσως οι Warlord να μην έγιναν ποτέ πασίγνωστοι ή αγαπητοί παγκοσμίως αλλά όσοι τους λάτρεψαν, το κάνουν μέχρι την ψυχή τους. Ελλάδα είμαστε αρκετοί. Και Ιταλία επίσης. Κάποιοι πιτσιρικάδες από τη Gallarate της Λομβαρδίας έφτιαξαν μια μπάντα το 1997 και πήραν ακόμα και τα ψευδώνυμα τους από τα ονόματα σε ταφόπλακες από το εξώφυλλο του ‘’Deliver Us’’ των Warlord. Επικό metal βεβαίως βεβαίως και στο ‘’Sacred Metal’’ βρίσκονται οι πρώτες δημιουργίες τους. Η μπάντα αλλάζει μέλη, γίνεται τετραμελής με τους Deathmaster και Guardian Angel να παραμένουν φυσικά ως βασικά μέλη.
Στην Βραζιλία όσοι ζουν εκεί έχουν μια δική τους τρέλα με πολλά πράμματα. Με το ποδόσφαιρο, με την μουσική και το χορό και φυσικά με την θρησκεία. Εδώ οι Angra, ένα από τα καλύτερα metal σχήματα της χώρας, που η φήμη της πήγε παγκόσμια, έχουν την δική τους τρέλα με την μουσική αλλά και με ένα δικό τους τρόπο, ως Βραζιλιάνοι και με την θρησκεία. Δημιουργήθηκαν στις αρχές των 90ς και με δίσκους σαν τους υπερκλασικούς ‘’Angel Cry’’ του 1993 και κυρίως το ‘’Holy Land’’ του 1996 έκαναν τεράστια αίσθηση.
Μπήκαμε στο 2022. Ακόμα και δίσκοι του 2007 πλέον είναι 15ετίας και κάποιοι ξεχώρισαν και θα θεωρούνται. Υπάρχουν δίσκοι από ήδη γνωστές μπάντες, από μπάντες που έγιναν γνωστές τα τελευταία χρόνια και από μπάντες που έσβησαν εκείνη την εποχή. Οι Gire είναι μια θαυματουργή prog death/avant garde μπάντα που όμως έδρα της είναι η χώρα της Ουγγαρίας. Χαμένη από χέρι. Μια χώρα που έβγαλε ελάχιστες μπάντες στο παρελθόν, ευτυχώς συνεχίζει ανοδικά ποσοτικά.
Οι Rotting Christ έχοντας δοξάσει εαυτούς, την Ελληνική black metal σκηνή, το σκότος και το έρεβος, από τα πρώτα τους χρόνια στα τέλη την δεκαετία του 80 και ολάκερη την δεκαετία του 90, ως τα μέσα των 00ς είχαν δώσει τρεις πολύ καλούς δίσκους.
Το ‘’Khronos’’ το 2000, το ‘’Genesis’’ το 2003 και το ‘’Sanctus Diavolos’’ το 2004. Το 2006 ο Σάκης και ο Θέμης Τόλης, οραματιστήκαν, προετοίμασαν και μαζί με τον μπασίστα Ανδρέα Λάγιο (Nightstalker), δημιούργησαν το ‘’Theogonia’’. Το οποίο κυκλοφόρησε από την Season Of Mist στις 22 του Γενάρη του 2005.
Οι Tobruk υπήρξαν σχετικά βαρχύβια, από το 1981 εώς και το 1987. Βρεττανική hard rock μπάντα που ιδρύθηκε από την ένωση δυνάμεων του τραγουδιστή Stuart "Snake" Neale, του κιθαρίστα Nigel Evans και του πληκτρά Jem Davies (FM/ Midnight Blue) που έπαιζαν μέχρι τότε σε κάποιους άγνωστους...Stranger με τους Mick Newman (κιθάρα), Steve Woodward (μπάσο) και Alan Vallance (drums). Αν και το 7’’ single ‘’ Wild On The Run C/W The Show Must Go On’’ (1983) κυκλοφόρησε από τη Neat Metal, δεν έχουν καμιά σχέση με το γνωστότατο κίνημα του n.w.o.b.h.m.
Κάποτε στον Πειραιά, σε ένα θρυλικό μπαράκι, έκαναν την εξής τσαχπινιά. Μίξαραν πολύ συχνά δυο κομμάτια, το ένα ήταν το ‘’Temple Of The King’’ από τους Αγγελικούς Rainbow και το ‘’Children Of The Sea’’ από τους ‘’Δαιμονικούς’’΄Black Sabbath. Ο έφηβος εαυτός μου τα μπέρδευε. Ξεκινούσε το ένα και εγώ τραγουδούσα το άλλο. Στην εύλογη απορία μου και ήμουν σε μια τρυφερή ηλικία που δεν ήταν σωστό να μου μένουν αναπάντητες οι όποιες απορίες κάποιος σοφός μου είπε ‘’τα μπερδεύεις γιατί τραγουδάει ο ίδιος άνθρωπος. Μάλιστα ο ίδιος άνθρωπος. Το ίδιο ξωτικό, ίσως θα ήταν πιο σωστό.