Lamp of Murmuur - The Dreaming Prince in Ecstasy

Όσο και να προσπάθησα να αποκρυπτογραφήσω το λογότυπο των Αμερικανών Lamp of Murmuur, δεν τα κατάφερα παρά μόνο όταν διάβασα τις πληροφορίες στο δελτίο Τύπου. Πάντως εξωφυλλάρα, αυτό να λέγεται. Οι  Lamp of Murmuur λοιπόν είναι μια black metal μπάντα ενός ατόμου και συγκεκριμένα του M ο οποίος τους ίδρυσε πίσω στο 2019 και από τότε έχουν κυκλοφορήσει ήδη τέσσερα άλμπουμς, εσωκλείοντας και το καινούριο τους δημιούργημα, ''The Dreaming Prince in Ecstasy''  που θα βγεί στις 14 Νοέμβρη από την Wolves of Hades. Ο Μ διατηρεί παράλληλα και άλλες μπάντες, όλες στο χώρο του black metal, με λίγες διαφορές μεταξύ τους και μάλιστα σε όλες παίζει και κάνει τα πάντα μόνος του. Δεν ξέρω τι εξυπηρετεί αυτός ο μεγάλος αριθμός συγκροτημάτων αλλά στους Lamp of Murmuur είναι πιο παραγωγικός και καλύτερος σαν τελικό αποτέλεσμα.

Μόλις δυο χρόνια από τον τελευταίο του δίσκο, ο M επιστρέφει με νέες ιδέες, ακόμα πιο μελωδικές και ατμοσφαιρικές σε σχέση με το παρελθόν. Και η αλήθεια είναι ότι τα πάει πολύ καλύτερα, δίσκο με δίσκο. Μετά την απαραίτητη εισαγωγή, ακούμε το εννιάλεπτο ''Forest of Hallucinations''. Πληκτράτο, μου θύμιζε έντονα Limbonic Art. Η φωνή του Μ βέβαια, ακούγεται εντελώς Immortal και γι αυτό θα γίνονται έμμεσα συγκρίσεις με τους συγκεκριμένους. Γνώμη μου βέβαια είναι ότι προσπαθούν και ακούγονται περισσότερα σαν μπάντες όπως οι Gehenna παρά σαν Immortal για παράδειγμα. Είναι άξιο λόγου το ότι ο τύπος παίζει τα πάντα χωρίς κάτι να ακούγεται ψεύτικο αν και η παραγωγή σε μερικά σημεία χωλαίνει χωρίς να φέρνει μαζί της βασικά προβλήματα. Καλογραμμένοι στίχοι σε βάζουν στο ανάλογο κλίμα που δεν είναι παρά αυτό ενός παγωμένου και σκοτεινού αβυσσαλέου μέρους. To riffing είναι μονολιθικό και βασίζεται στην ατμόσφαιρα που δημιουργείται μιας και οι συνθέσεις τραβάνε περισσότερο από τι αντέχει το  black metal. Ακούω αρκετά δανεισμένα μέρη αλλά δεν με χαλάει καθόλου μιας και είναι όμορφα τοποθετημένα μέσα στις δικές του ενορχηστρώσεις βελτιώνοντας το τελικό αποτέλεσμα. Το ''Reincarnation of a Witch'' ακούγεται ψυχοδιαστρευλωτικό πριν χαθείς στην ατμόσφαιρα του ορχηστρικού ''Angelic Vortex''. Η τριλογία The Dreaming Prince in Ectasy  εμπεριέχει αρκετά gothic (με το ''A Brute Angel's Sorrow'' να είναι goth rock)  στοιχεία, μουσικά και στιχουργικά και είναι η καλύτερη στιγμή του δίσκου. Εύχομαι το μέλλον τους να ευθυγραμμιστεί σε αυτή τη μουσική προσέγγιση και θα έχουν κερδίσει ένα νέο οπαδό, ΕΜΕΝΑ. Προς το παρόν...