Monuments
Μια από τις Αμερικάνικες μπάντες που έπαιξαν τρομερό thrash και μάλιστα στις χρυσές εποχές του είδους, ήταν οι Devastation. Προφανώς επειδή υπήρχαν δεκάδες (εκατοντάδες) άλλες μπάντες που ξεφύτρωναν και έσκαγαν διαμάντια, οι συγκεκριμένοι να ήταν από τους άτυχους. Όχι πάντως υποδεέστεροι. Η μπάντα από το Τέξας, διάλεξε το thrash σαν μουσική επιλογή (μιας και η συγκεκριμένη πόλη είναι γνωστή για ….άλλα ηχητικά καλούδια) και ξεκίνησαν να γράφουν δικό τους υλικό το 1986, κατευθείαν με την ίδρυση τους.
Οι Helloween των 80ς έγιναν ταυτόσημο με την Ευρωπαική Power Metal Σχολή. Το να σου αρέσει αυτός ο ήχος και να μην έχεις ακούσει το ‘’Livin In Hysteria’’ των Heavens Gate είναι απαράδεκτη κατάσταση και πρέπει να διορθωθεί αμέσως. Οι συγκεκριμένοι Γερμανοί αξίζει όμως να μνημονεύονται και για άλλους τους δίσκους, όπως το ντεμπούτο, ‘’In Control’’. Πηγαίνοντας πιο βαθιά στο παρελθόν συναντάμε τους Steeltower που αποτελούνταν από το ρυθμικό ντουέτο και τον τραγουδιστή των μετέπειτα Heavens Gate.
Στον απόηχο της πολύ ενδιαφέρουσας εμφάνισης του Damo Suzuki στο Κύτταρο, επιβάλλεται να θυμηθούμε το απόλυτο αριστούργημα των Γερμανών Can, όπου ο Suzuki προσέφερε τα αυτοσχεδιαστικά και άκρως παθιασμένα φωνητικά του. Επιφανείς εκπρόσωποι του Kraut Rock, εκείνου του άτυπου τευτονικού κινήματος που άλλαξε (δίχως δόση υπερβολής) εντελώς το πρόσωπο της μοντέρνας ροκ μουσίκης, οι Can βρίσκονταν, όπως προσφυώς έχει παρατηρηθεί, σταθερά "δυο βήματα μπροστά απ' όλους τους υπόλοιπους".
Στις αρχές των 80ς πέντε τυπάκια, έφηβοι ακόμα, στην Φρανκφούρτη στην Γερμανία., πέρα από το να κάνουν κολλητή παρέα πίνοντας τα μπυρόνια τους, το έριξαν και στο τζαμάρισμα, φτιάχνοντας γρήγορα riffs σολάροντας και φορμάροντας τους Tankard, ένα σχχήμα που έμελλε να είναι μέσα στα big4 του Γερμανικού thrash metal.
Οι Count Raven είναι από τις αγαπημένες μου doom μπάντες. Μια μπάντα με ολοκληρωτικό ποσοστό επιτυχίας. Από αυτούς που πήραν τις επιρροές των Black Sabbath και φιλτράροντας τις έδωσαν κάτι διαφορετικό αλλά εξίσου ποιοτικό. Και αν στο ντεμπούτο τους, ‘’Storm Warning’’ τα φωνητικά πλαισιωνόντουσαν από τον Christian Linderson (Saint Vitus/Lord Vicar), στους επόμενους δίσκους τα χρέη αναλαμβάνονται από τον μέχρι τότε κιθαρίστα/πληκτρά της μπάντας, Dan Fondelius .
Ήμαρτον. Μετράω πάνω από είκοσι μπάντες που ονομάζονται Tyrant. Έξι από αυτές ερχόμενες από την Αμερική. Έτσι ονομαζόταν η μπάντα που εξελίχτηκε στους Θεούς Jag Panzer. Το ίδιο ισχύει και τους Saint Vitus. Τυχερό όνομα, τουλάχιστον για τους περισσότερους. Το 1978 βαπτίστηκε έτσι και μια heavy metal μπάντα από την Καλιφόρνια ενώ μόλις το 1982, κυκλοφορούν το πρώτο τους demo.
Αναρωτιέμαι πόσοι από εσάς γνωρίζετε τους Exises, μία μπάντα που ήρθε από την βόρεια Ολλανδία στα μέσα των 80’s, παίζοντας το δικό της τρελαμένο Progressive Metal. Αφού πρώτα έβγαλαν δύο Demos προς δειγματισμό την δουλειά τους, ακολούθησε το πρώτο από τα δύο albums που μας φιλοδώρησαν που είναι και ο ομώνυμος δίσκος. Δωδεκάρι βινύλιο αποτελούμενο από οχτώ κομμάτια τα οποία όχι ότι δεν είχαν τα φόντα να εντυπωσιάσουν, αλλά μάλλον η κάπως ατημέλητη παραγωγή δεν προσέλκυσε. Για 1986 εγώ θα έλεγα ήταν πάρα πολύ καλή.
Οι Rage αγαπήθηκαν στην Ελλάδα όσο λίγες άλλες Power Metal μπάντες. Βέβαια, σημαντικό ρόλο έπαιξε, το ότι είχαν στην σύνθεση της μπάντας και έναν Έλληνα που αργότερα προστέθηκε και ο αδερφός τους. Ο προάγγελος των Rage ήταν οι Avenger. Σαν Avenger η μπάντα έμεινε από το 1983 εως και το ‘86 που άλλαξε το όνομα. Σε αυτό το σύντομα χρονικό διάστημα, οι Avenger κυκλοφόρησαν αρκετό υλικό στο speed/power που έπαιζαν με τόση όρεξη και πάθος.
Μια τρομερή U.S. Power/Progressive μπάντα ξανασυστάθηκε το 2010 και όλοι περιμένουμε εναγωνιωδώς το νέο της υλικό (ελπίζω να υπάρξει). Ο λόγος για τους Mystic-Force από τα λατρεμένα Marylands που ξεκίνησαν το 1983, σε πιο Power metal επίπεδα. Στο πρώτο τους ep, ‘’Take Command’’, o Keith Menser εκτός από το μπάσο αναλαμβάνει και πλήκτρα και δίνει ένα πιο προγκ τόνο στην μουσική τους. Να σημειωθεί ότι κάποτε στα πρώτα πρώτα τους βήματα, στην μπάντα ήταν και ο αδερφός τους, Scott.
Αναρίθμητα τα παραδείγματα συγκροτημάτων που με την πάροδο του χρόνου άλλαξαν μουσική πορεία. Άλλοτε προς το καλύτερο και άλλοτε προς το χειρότερο. Άλλοτε αυτή η αλλαγή γίνεται από την εσωτερική ανάγκη των μελών να παίξουν κάτι διαφορετικό μιας και οι ίδιοι αλλάζουν ως άνθρωποι. Άλλοτε όμως γίνεται και για εμπορικούς λόγους. Δεν ξέρω σε ποιες κατηγορίες ανήκουν οι Γερμανοί Crematory (οπωσδήποτε ακούστε και τους συνονόματους τους Σουηδούς) αλλά από την στιγμή που υπάρχουν από το 1991 μέχρι σήμερα και έχουν φτάσει τους δώδεκα δίσκους, σημαίνει ότι είναι αρεστοί στον κόσμο.