Bride - Live to Die

Bride - Heroes - Live 1988 (Legendado)

Bride-Live to Die

Μια φορά και ένα καιρό, το Metal με Χριστιανικό στίχο ήταν σχεδόν της μόδας στην Αμερική, το πιστεύετε ή όχι. Το πιο απίστευτο, είναι ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν πολύ καλά,είτε έπαιζαν σε πιο hard rock ήχο, είτε Heavy/Power Metal, είτε thrash/death. (ειδικά στην Αυστραλία, μέχρι και black metal έβγαλαν-άκου Horde-Hellig Usvart). Εδώ θα κάνουμε μια στάση στους Bride από το Kentucky. Η μπάντα ιδρύθηκε από τους αδερφούς Dale και Troy Thompson, φωνή και κιθάρα αντίστοιχα.και με την βοήθεια κάποιων τυμπανοκρούστων, δημιούργησαν τους Matrix το 1981. Μια σειρά από demos κάνουν την εμφάνιση τους και διαδίδουν το όνομα τους άμεσα. Ειδικά τα 2 πρώτα ηχογραφήθηκαν με μικρή διαφορά μεταξύ τους και υπήρξε άμεση διανομή και για τα δυο. Ειδικά για στο δεύτερο ντέμο, το ''Monkey See, Monkey Do'' περιέχει δυνατές συνθέσεις με δυο τραγούδια να βρίσκουν τον δρόμο τους σε επερχόμενες κυκλοφορίες των....Bride. Ναι έτσι ονομάστηκαν οι Matrix το 1986 όταν υπέγραψαν συμβόλαιο με την Pure Metal Records. Το ντεμπούτο τους ''Show No Mercy''  βγήκε την ίδια χρονιά και περιείχε τραγούδια απ;o τα τελευταία demos των Matrix. Η μπάντα είναι πλέον τετραμελής και ο δίσκος εξαιρετικός μα ακόμα καλύτερος ο επόμενος ''Live To Die'', με δυο κιθάρες πλέον και πιο σκληρό. Το ''Silence Is Madness'' κλείνει την δεκαετία με τις καλύτερες εντυπώσεις και την μπάντα σε μεγάλα κέφια, βρισκόμενοι πάντα σε σκληρά μονοπάτια. Δυστυχώς η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Όχι από άποψη ποιότητας μιας και εξακολούθησαν να βγάζουν καλούς δίσκους, απλά μαλάκωσαν κατά πολύ. Οκ, δεν ήταν όλοι οι δίσκοι τους στα 90ς καλοί, αλλά δεν ήταν και άσχημοι. Πάντως συγκρινόμενοι με τα πρώτα τρία τους....καμιά σχέση και σε τίποτα. Μοναδικό κοινό, τα δυο αδέρφια. Πλέον η μπάντα έχει κυκλοφορήσει αμέτρητους δίσκους με τον τελευταίο να έχει βγει μόλις πέρυσι και η αλήθεια είναι ότι αρκετούς δεν τους έχω καν ακούσει. Πάμε 1988...

 

.....Τότε που  ο Χριστός σκλήρυνε το πρόσωπο του για να ''μιλήσει'' στους Αμερικανούς έφηβους. Και το έκανε πολύ επιτυχημένα μέσα από μπάντες σαν τους Bride. Πλέον με νέο υλικό και την ίδια εταιρία, η μπάντα μπήκε με σιγουριά να διαπρέψει συνθετικά. Νέα μέλη μπασίαστας αλλά και δεύτερος κιθαρίστας (Osbourne, αυτοκτόνησε το 2011, μεγάλη ειρωνεία για κάποιον που έπαιξε σε τέτοιου είδους μπάντα) έφεραν νέα πνοή στη μπάντα και έγιναν ακόμα πιο σκληροί.  ''Metal Might''  πρώτο τραγούδι και τα πάντα ξεκάθαρα. Μεταλλικοσύνη στο ζενίθ, ρυθμική ταλάντευση  και φωνή( μου θύμισαν Skyclad εποχής Wayward) . Οι φωνητικές χορδές θυσιάζονται και ακούγονται υψηλά ουρλιαχτά. Ευλογημένα riffs κερδίζουν μια θέση στην καρδιά σου. Αγώνας δρόμου για τις κιθάρες με αξιαγάπητες ιδέες και πνευματώδες κέφι. Αν ο δίσκος έπαιζε στα ίδια κυβικά, θα μιλούσαμε για U.S. Power Metal και μάλιστα από τα καλύτερα.

 

Το ‘’Live To Die’’ είναι γοητευτικό σε όλη την διάρκεια του. Συνεχίζοντας στο ‘’Hell No’’ , θυμίζει πλέον περισσότερο μπάντες σαν τους Stryper, με ομαδικά ρεφραίν, πιο Hard Rock ρυθμούς, λιγότερο κοφτερά riffs. Και πάλι βέβαια ακούγονται ευχάριστοι και προσφέρει απλόχερα μελωδίες και στιχουργική θετικότητα. Τα σημάδια στον Ουρανό είναι γραμμένα σε νότες και το μήνυμα περνά άμεσα. Η μεγαλύτερη απόλαυση είναι οι κιθαριστικές γραμμές και ειδικότερα τα σόλος. Πλέον ακούω σόλος και βαριέμαι, στο συγκεκριμένο δίσκο τα αναμένεις με ευχαρίστηση. Παίζονται με πάθος, σαν να σου μιλάει με τις χορδές. Μικρές οι συνθέσεις (με πολλές Judas Priestικές επιρροές) εκτός από το τελευταίο και καλύτερο τραγούδι του δίσκου, το Heroes που μας έρχεται από το παρελθόν (1983-84). Μετά το Metal Infinity, διαλέγω το ομώνυμο να μου τινάξει τα μυαλά με την ένταση και την δύναμη του. Ιλιγγιώδης ταχύτητα και δριμέα φωνητικά. Το ‘’ Fire And Brimstone’’, ελαφρώς πιο αργό σε ταχύτητες αλλά ούτε στάλα μετριότερο, συνεχίζοντας έτσι το μεταλλικό ξόρκι. Όπως ήδη γράφτηκε, ο δίσκος κλείνει με το ‘Heroes’’. Δεν μπορεί, όλο και κάπου θα το έχετε ακούσει και ας μην ξέρατε ότι η μπάντα που της αξίζουν τα εύσημα είναι η (οι ) Bride. Ξεκινά ακίνδυνα, με μια αφήγηση και χαμηλούς τόνους. Και εκεί που αρχίζει να ανεβάζει, παίρνεις leads  α λα Warlord και παραδεισένια φωνητικά με ένα εθιστικό επωδό. Το σολάρισμα μαγεύει και σε παραδίδει ‘’αδειο’’ για όποιο και να είναι το επόμενο άκουσμα σου.

Copyright 2024. All Right Reserved.