Monuments
ΜΟΝΟ σε περίπτωση που δεν έχεις ακούσει ποτε το ‘’Starfire Burning upon the Ice-Veiled Throne of Ultima Thule’’ των Bal Sagoth θα αδυνατούσες να απαντήσεις τάχιστα στη ερώτηση ποιος δίσκος έχει τους μεγαλύτερους τίτλους. Βέβαια, θα ήταν πολύ κρίμα μια τέτοια δισκάρα να παρέμενε στις μνήμες μας μόνο γι αυτό το λόγο. Ο(ι) Bal Sagoth είναι το πνευματικό παιδί του Byron Roberts ο οποίος αποφάσισε το 1989 να συνδυάσει δυο αγαπημένες του ασχολίες. Την επική, φανταστική λογοτεχνία και την (ακραία) μουσική. Το όνομα της μπάντας πάρθηκε από την ιστορία του Robert E. Howard, το ‘’The Gods Of Bal Sagoth’’ και το μουσικό ταξίδι ξεκίνησε.
Οι Countess είναι μια παλιά Ολλανδική black metal μπάντα που άνθισε την δεκαετία του 90 δίπλα από τις τουλίπες και τα αμέτρητα σε ποσότητα και σε στυλ death metal σχήματα. Έχουν δέκα έξι!!! ως και τις μέρες μας ολοκληρωμένους δίσκους και άλλες πολλές μικρότερες κυκλοφορίες. Ο Orlok είναι το κοινό σημείο αναφοράς και ο βασικός δημιουργός, ξεκινώντας ως μπασίστας και τραγουδιστής και συνεχίζοντας παίζοντας τα περισσότερα όργανα, στην μπάντα, ως και σήμερα.
To Heavy Metal είναι ζωντανό και ενεργό 50 χρόνια μετά για πολλούς, πάρα πολλούς λόγους. Ένας από τους πιο σημαντικούς είναι ότι εξελίχτηκε σαν μουσική με διάφορα υποείδη για όλα τα γούστα. Κάποιες μπάντες σε όλα αυτά τα χρόνια προχώρησαν τη μουσική μας ένα βήμα παραπέρα, κάποια με νεωτεριστικές ιδέες, με πειραματισμούς, με συγχωνεύσεις με άλλα είδη μουσικής. Μερικά συγκροτηματα χάραξαν το όνομα τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία και κάποια άλλα χάθηκαν στη λήθη. Οι Oxiplegatz του Alf Svensson δεν κατάφεραν να διακριθούν.
Πόσο μαγικό και ελκυστικό σας ακούγεται μια μπάντα να ξέρει από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε, πότε θα έρθει το τέλος του; Θα μπορούσε να είναι τυχαίο γεγονός (ή μια ιστορία που δημιούργησαν οπαδοί που συμπορεύτηκαν με τη μπάντα από την γέννηση της) αλλά κάτι τέτοιο ΙΣΩΣ συνέβη στους Φιλανδούς Barathrum. Ξεκίνησαν το 1991 (πιο πριν σαν Darkfeast) και άρχισαν να ηχογραφούν αρκετά demos προσπαθώντας να δημιουργήσουν τον δικό τους ήχο. Οι Φιλανδοί, όπως και οι χώρες της Μεσογείου είχαν πολύ διαφορετικό ήχο από τον κλασσικό της υπόλοιπης Σκανδιναβίας.
Οτιδηποτε είναι σοκαριστικό μας προσελκύει. Ένα ακραίο εξώφυλλο, περίεργοι ήχοι, πειραματισμοι, αμφίεση, δηλώσεις, οτιδήποτε. Κάτι που θα ξεχωρίσει ένα καλλιτέχνημα από τα άλλα. Δεν μιλάμε για τη μουσική καθ’ αυτή. Αυτή έχει τη δύναμη να σε κάνεινα την λατρέψεις ή να την μισήσεις από μόνη της. Μιλάμε για το δεύτερο επίπεδο, το βοηθητικό, αυτό που θα σε πείσει να ασχοληθείς με τη μουσική ενός συγκροτήματος. Μετά ξεκαθαρίζει το τοπίο από μόνο του. Οι Lifelover από τη Σουηδία είχαν ειρωνικό όνομα. Μόνο λάτρεις της ζωής δεν ήταν, τουλάχιστον αυτό έδειχναν μέσω του μουσικού τους πεσιμισμού.
2003 και γνωρίζω τον άνθρωπο που συμπορεύομαι από τότε μέχρι σήμερα. Από την πρώτη στιγμή της συζυγικής μας ζωής, ενώσαμε και δισκοθήκες. Πολύ σαβούρα που έφυγε άμεσα, κάποια κοινά ακούσματα αλλά και κάποια που δεν είχα ακούσει, πόσο μάλλον να τα έχω σε φυσικό φορμάτ. Ένα από τα καλύτερα κομμάτια της ‘’προίκας’’ που μου δόθηκε, ήταν το μοναδικό άλμπουμ των Σουηδών Vinterland. Μελωδικό black metal υλικό είχε άφθονο στη δισκοθήκη της αλλά αυτό ήταν από τα καλύτερα και σύντομα ασπάστηκα και γω τον ίδιο ενθουσιασμό.
Οι Dimmu Borgir είναι πασίγνωστοι με πολλούς πιστούς οπαδούς και αρκετούς που αμφισβητούν την αυθεντικότητα της black metal μουσικής τους και αισθητικής τους. Δημιουργήθηκαν στο Oslo της Νορβηγίας το 1993 πάνω στον απόηχο των εκεί γεγονότων με την άταχτη black metal σκηνή και σε αυτήν ουσιαστικά εντάχτηκαν. ‘’Dor All Did’’ το 1995, ‘’Stormblåst’’ το 1996 με τα λόγια στην μητρική τους γλώσσα, την ίδια χρονιά το ‘’Devil’s Path’’ ep. Κάπου εδώ είχε αρχίσει να ψιθυρίζεται το όνομα τους στα metal στέκια.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα οι Βρετανοί black metal κάφροι, Akercocke και πιο συγκεκριμένα από τα ‘’Rape of the Bastard Nazarene’’ του 1999 και ‘’The Goat Of Mendes’’ του 2001 είχαν κάνει τρανό όνομα στο underground του Λονδίνου και όχι μόνο. Η εδραίωση με το τρίτο δυνατό δίσκο ‘’Choronzon’’ του 2003 και έτσι στις 10 του Οκτώβρη του 2005 με διάθεση αλλαγής και προοδευτικότητας στο κάφρικο ήχο τους κυκλοφόρησαν το τέταρτο full length με τον τίτλο σιδηρόδρομο, ‘’Words That Go Unspoken, Deeds That Go Undone’’. Το κυκλοφόρησε η Earache Records.
Καλοκαιριάζει. Αρχίζει και ζεσταίνει ωσότου σύντομα δεν θα είναι καν υποφερτά. Τι κάνεις; Βάζεις σε λειτουργία το κλιματιστικό και τους ανεμιστήρες σου ή ανοίγεις το στερεοφωνικό σου έχοντας επιλέξει Νορβηγικό Black Metal για να δροσίσει το χώρο σου; Αν η επιλογή σου είναι η πρώτη, λογικά δεν έχεις σχέση με το black metal, αν είναι η δεύτερη είσαι αρρωστάκι με το είδος και αν είναι συνδυασμός και των δυο, μάλλον μιλάμε για φυσιολογικό άνθρωπο που παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Trelldom=Δουλεία.
Μια από τις επιδραστικότερες μπάντες του μελωδικού, Σουηδικού death/black είναι αδιαμφισβήτητα οι Dissection. Πολλά έχουν ακουστεί και συμβεί που συσχετίζονται με τη μπάντα και υπόλογος αυτών ήταν ο Jon Nödtveidt. Και γράφω ‘’ήταν’’ διότι ως γνωστόν, ο συγκεκριμένος αυτοκτόνησε υατοπυρπολήθηκε) το 2006 σε ηλικία μόλις 31 ετών. Ήθελε να φύγει ακμαιότατος, σωματικά, ψυχικά, πνευματικά και κατ’επέκταση καλλιτεχνικά. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1989 από κάποια 15χρονα στο Strömstad της Σουηδίας.