Reviews
H Divebomb Records είναι ‘’μάνα’’ στις επανακυκλοφορίες, ειδικά ότι προέρχεται από Αμερική. Εδώ εξαιρεί τον κανόνα και μας (ξανα)συστήνει τον δεύτερο δίσκο των Γερμανών Heavenward (και όχι Heaven Ward). Το συγκρότημα ξεκίνησε το 1986 και δύο χρόνια αργότερα έβγαλε το πρώτο του demo. Η σύνθεση της μπάντας τότε ήταν εντελώς διαφορετική. Σύντομα αναλαμβάνει τα φωνητικά ο Stefan Keßel ο οποίος θα ηγηθεί της μπάντας τα επόμενα χρόνια. Ε είχε και φωνάρα ο τύπος. Μαζί θα κυκλφοροήσουν το 1989 το επόμενο ντέμο τους.
Δεν ήξερα την τύφλα μου το τι είναι, τι σημαίνει, τι μυρίζει το Royal Republic. Κάτι γαλαζοαίματο προφανώς. Και βάζω τον τωρινό τους δίσκο ‘’Club Majesty’’. Από την Believe Music εκ μέρους της Nuclear Blast.
Εδώ εχουμε μια περίπτωση μπάντας που άντεξε μόνο 2 μήνες. Μιλάμε για τους Αμερικανούς Disorder από το Ιλινόις. Η μπάντα δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 1989 από τον Eric Haglund και γρήγορα το κουιντέτο έδωσε την πρώτη και μοναδική του συναυλία στο Kenosha Orpheum Theater της πόλης τους (σαν σαπόρτ στους Wrath) και εκεί ‘’συμβουλεύτηκαν’’ να προχωρήσουν στην ηχογράφηση ενός ντέμο. Και όντως, 4 τραγούδια αποτέλεσαν την πρώτη τους demoκασέτα η οποία ηχογραφήθηκε στο Opus Recordings με μηχανικό ήχου τον Pangelinan (Darklin Reach) και σε παραγωγή του Eric Greif. Το αποτέλεσμα- U.S.
Φτάνοντας στα μισά της χρονιάς, αρχίζουν τα καλύτερα να ξεχωρίζουν και να διεκδικούν εκτός από μια θέση στη ραφιέρα μου, μια θέση στα καλύτερα της χρονιάς. Οι Κύπριοι Mirror τα κατάφεραν με άνεση. Σαν μπάντα, είναι μόνο από το 2015 αλλά τα μέλη της βετεράνοι στην σκηνή. Έδεσαν τόσο καλά μεταξύ τους και το υλικό τους κατάφερε να αποσπάσει το ενδιαφέρον της κραταιάς Metal Blade που την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο τους. Ο δίσκος ήταν πολύ καλός αλλά πιστέψτε με, το νέο τους δημιούργημα είναι σαφώς καλύτερο.
Μπερδεμένη ιστορία, με πολύπλοκο όσο και ωραίο τρόπο όμως, είναι οι Walkways από το Ισραήλ. Προφανώς έχει να κάνει με την πληθώρα πολιτισμών και τις πολλές και διαφορετικές κουλτούρες που έχει ο τόπος τους. Αυτό έχω πάντα στο νου μου, όταν πρόκειται για μπάντα από εκείνα τα μέρη. Τώρα μέσω της Nuclear Blast κυκλοφορούν τον δεύτερο δίσκο τους με το τίτλο ‘’Bleed Out Head Out’’. Τίτλος που φωνάζει και που δείχνει να λέει πολλά πράμματα. Και διαδέχεται το ντεμπούτο τους "Safe In Sound" του 2013.
Thrash/death παίζουν οι Πολωνοί Vader και τώρα μας δίνουν ένα μικρό μήνυμα thrash/death ομοβροντίας, όπως κάνουν πάντα, με το μικρής διάρκειας δίσκο, ep, ‘’Thy Messenger’’. Μέσα στα τριάντα πέντε, γράφτηκε ολογράφως προς εμπέδωσίν ακόμα και από τον γράφοντα, έχουν κυκλοφορήσει κάμποσα eps συν τα δέκα τέσσερα full length, κυρίως αυτά. Και τα πάντα όλα τους είναι από τουλάχιστον αξιοπρεπή και καλά και προς τα πάνω.
Πέμπτη ολοκληρωμένη δουλειά από τους Ιταλούς symphonic technical deathsters Fleshgod Apocalypse, με τον τίτλο να είναι ‘’Veleno’’. Κυκλοφορεί από την Nuclear Blast. Και έρχεται τρία χρόνια μετά το αρκετά φιλόδοξο σαν δημιουργία και σαν κυκλοφορία ‘’King’’.Πέρα από τους Paoli, φωνητικά, κιθάρα, τύμπανα, Francesco Ferrini, πλήκτρα, τον Paolo Rossi, μπάσο, φωνή και τον έτερο κιθαρίστα Bartoletti, έχουμε πολλούς γκεστ μουσικούς με βιολιά, βιόλες, μαντολίνο κ.α.
Ο τρόπος που βλέπω και ακούω τους Death Angel, πάντα είχε τα σκαμπανεβάσματα του. Τα πρώτα τους χρόνια είναι από αυτά που και εγώ και πολύς ακόμα κόσμος γουστάρουμε και νοσταλγούμε. Με δίσκους όπως οι ‘’The Ultra Violence’’. Η μεσαία τους περίοδος, αν και έχει αξιοπρεπέστατους δίσκους, ‘’The Art Of Dying’’, Killing Season’’, δεν με άγγιξε ποτέ. Την παρούσα δεκαετία με τα ‘’Relentress Retribution, 2010 ή το ‘’The Evil Devide’’ του 2016 μου βγάζουν αυτήν τους την ανησυχία, να ακουστούν παραδοσιακοί και μοντέρνοι τραυτόχρονα, μέσα στο thrash πλαίσιο.
Τρία χρόνια, τρεις δίσκοι από τους Memoriam του ΤΙΤΑΝΑ Karl Willets (Bolt Thrower), που δημιουργεί και τραγουδάει για αυτό το εδώ και λίγα χρόνια καλλιτεχνικό του όχημα τους Memoriam. Το φετινό τους πόνημα τιτλοφορείται ‘’Requiem for Mankind’’ και κυκλοφορεί μέσω της Nuclear Blast.
Rhapsody, Rhapsody Of Fire, Luca Turilli σε διάφορες εκδοχές, Luca Turilli Rhapsody και τώρα Turilli/Lione Rhapsdy. Και με την μητροπολιτική μπάντα να υφίσταται ακόμα. Υπό την καθοδήγηση του Staropoli. Και πριν κάτι μήνες έβγαλαν και δίσκο…του Staropoli. Τώρα είναι σειρά των Luca Turilli, κιθάρα – πλήκτρα – συνθέσεις, Fabio Lione, φωνή – εξαιρετική σκηνική παρουσία να βγάλουν δίσκο με το καινούριο τους αυτό μόρφωμα. Και έχουν πάρει από την παλαιά τους ομάδα τον κιθαρίστα – ήρεμη δύναμη Dominique Leurquin, τον δυναμικό μπασίστα Patrice Guers και τον τυμπανιστή Alex Holzwarth.