Reviews
Από τα Ιωάννινα μας συστήνονται οι Sfyrokalymnon, το συγκρότημα με το περίεργο όνομα, που στην αρχή φέρνει στο μυαλό το νησί της Καλύμνου αλλά τελικά η ονομασία προέρχεται από τις λέξεις σφυρί και καλέμι. Το group δεν είναι καινούργιο καθώς σχηματίστηκε το 2001 αλλά σύντομα μπήκε στον πάγο για να επαναδραστηριοποιηθεί to 2011, με αλλαγές στη σύνθεση του. Το 2013 μπήκαν στο studio και έτσι ηχογραφήθηκαν τα 5 κομμάτια που έχουμε στα χέρια μας.
Τώρα, αν προσπαθήσω να βαθμολογήσω αυτό το album σφαιρικά, δηλαδή από μουσική, artwork και στίχους (δεν τους ξέρω αλλά τους φαντάζομαι) θα πάει άκλαφτο. Για αυτό θα ξεχάσω τι έχω δει και θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός. Λοιπόν, οι Serrabulho είναι Πορτογάλοι και το χμμμ...Ass Troubles είναι το ντεμπούτο τους.
Ντεμπούτο EP για τους Ολλανδούς Empire Of The Scourged που με το καλημέρα δείχνουν ότι ήρθαν για να μείνουν. Κατευθείαν σε κερδίζει η πολύ προσεγμένη δουλειά της συσκευασίας που φανερώνει ότι τίποτα δεν έχει γίνει στο πόδι. Και αμέσως μετά στο αποδεικνύουν και τα κομμάτια τους.
Οι Immersion μας έρχονται από τη Γερμανία και είναι αρκετά νέα μπάντα αφού το line-up τους ολοκληρώθηκε το Νοέμβριο του 2011 και το You’re Not Better Than The Rest είναι μόλις το δεύτερο τους demo. Και ενώ οι πρώτες νότες του Varying μου έφεραν κατευθείαν στο μυαλό Slipknot και Αμερικάνικο ήχο, τελικά ως προς την πρώτη μου σκέψη, διαψεύστηκα.
CAN’T STOP PRO-PAIN
\r\n\r\n
Ο Gary Meskil με την παρέα του ξαναχτυπά! Αυτή τη φορά το line up περιέχει τον Marshall Stephens και τον Adam Philips στις κιθάρες, τον νέο drummer, Jonas Sanders και φυσικά στο μπάσο και φωνή τον Gary Meskil o οποίος εξακολουθεί πιστά το έργο του και δεν σταματάει να δουλεύει την μηχανή των Pro-Pain.
Πάντα πίστευα ότι ο Rob Dukes ταιριάζει στους Exodus όσο ταιριάζει ο Trujillo στους Metallica! Όσο και να προσπαθούν ορισμένοι να τα μπλέξουν, το Thrash/Metal με το Hardcore/Punk δεν ταιριάζουν ούτε σαν νοοτροπία, ούτε μουσικά. Αντιλαμβανόμενος τα παραπάνω, ο frontman των Exodus μαζί με τον φιλαράκο του Rob Moschetti (μπάσο) από τους Pro-Pain αποφασίζουν να διαφοροποιηθούν μουσικά και να κυκλοφορήσουν το δεύτερο album των Generation Kill με τίτλο “We’re All Gonna Die”.
Το ότι το παρών album εντάσσεται στην κατηγορία Heavy Metal, είναι κάτι σχετικό, αφού διαθέτει έναν ποικιλόμορφο χαρακτήρα που το απομακρύνει από τα στενά όρια του χαρακτηρισμού αυτού. Πιο συγκεκριμένα, η νέα δουλειά των In Solitude αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη για τον ακροατή, αφού η μουσική τους σπάει τα Mercyful Fate στεγανά που είχαν υιοθετήσει στις προηγούμενες δουλειές τους.
Οι The Vision Bleak, ύστερα από δεκατέσσερα χρόνια θητείας στον χώρο, αναμφισβήτητα έχουν καθιερωθεί μέσα από το χαρακτηριστικό τους στυλ και έχουν δημιουργήσει δυνατό πυρήνα φίλων.
\r\n\r\n
Κινούμενοι στα γνώριμα μονοπάτια του Gothic/Horror Metal που ακολουθούν εξ’ αρχής, και ορμώμενοι ακόμα μια φορά από την αγαπημένη τους θεματολογία που περιστρέφεται γύρω από μύθους, μάγισσες και παρεμφερή obscure στοιχεία, επιστρέφουν δισκογραφικά με ένα album, που κάνει αίσθηση από την αρχή που θα πατήσει κάποιος το play.
Ιδιαίτερα παραγωγική είναι η φετινή χρονιά για τους FFDP, όπως δείχνουν τα πράγματα, αφού μέσα σε λίγους μήνες κυκλοφορούν το δεύτερο μέρος του album “The Wrong Side of Heaven and the Righteous Side Of Hell”.
Αυτό το album είναι το comeback album των Running Wild που όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία όλα αυτά τα χρόνια! Όχι, δεν έχω κάνει λάθος review, ΑΥΤΟ είναι Running Wild και όχι το “Resilient”! Οι Blazon Stone, όπως θα υποψιάζεστε ήδη από το όνομα τους και το εκπληκτικό εξώφυλλο, είναι μια Tribute μπάντα στους πάλε ποτέ Γερμανούς ηγέτες των 7 θαλασσών και το “Return To Port Royal” είναι ακριβώς αυτό που υποδηλώνει το όνομα του. Μια επιστροφή στις ένδοξες μέρες του group, τότε που τα albums που έβγαζαν ήταν το ένα καλύτερο από το άλλο.