progressive metal

Φιλοξενώ μια ιδιαίτερη θέση για τους Slough Feg στην καρδιά μου μιας και είναι μια πολύ ξεχωριστή μπάντα, σαν ήχος και νοοτροπία και κράτησαν το λάβαρο του heavy metal sta 90s στην Αμερική που το είδος θεωρούνται παρωχημένο. Από το 1998 και μέχρι το 2004, στο πλευρό του Mike Scalzi (κιθάρες/φωνή) ήταν ο John Cobbett (κιθάρα). Την ίδια περίοδο οι δυο τους (μαζί με τον drummer Chewy Marzolo) είχαν ξεκινήσει και ένα άλλο μουσικό προτζεκτ, τους Unholy Cadaver, σαφέστατα πιο ακραίο (είτε μιλάμε για φωνητικά, είτε ταχύτητες, παραμόρφωση κτλ αν και με heavy metal βάση).

Η Γερμανία μας παρέδωσε τις καλύτερες progressive metal μπάντες της Ευρώπης την δεκαετία του 90ς, εποχή που έδρασε και ήταν στα φόρτε  του το είδος. Αν και το είδος γιγαντώθηκε από Αμερικάνικες μπάντες όπως οι Dream Theater, Queensryche και Fates Warning στα τέλη των 80ς, με την αρχή την επόμενης δεκαετίας δεκάδες μπάντες εμφανίστηκαν και στην Ευρώπη. Η Γερμανία μας προμήθευσε τους Mekong Delta και Sieges Even για αρχή αν και έπαιζαν πιο thrashy ενώ σύντομα πιο λυρικές μπάντες όπως οι Secrecy, Jester’s March, Life Artist, Surgeon εμφανίστηκαν.

Οι συγκεκριμένοι Hollow (μιας και υπάρχουν αρκετές μπάντες με αυτό το όνομα) δεν είναι παρά οι Σουηδοί προγκρεσιβάδες που κυκλοφόρησαν δυο ωραίους δίσκους στο δεύτερο μισό των 90ς και κέρδισαν επάξια μια θέση αναφοράς του ονόματος τους σε όλα τα prog αφιερώματα που δεν ασχολιόντουσαν μόνο με την αφρόκρεμα της σκηνής.

Όταν ακούω για Leviathan στο μυαλό πάντα μου έρχονται οι Αμερικανοί progsters και όχι οι blacksters. Έτσι μόλις μου ήρθε το προμο αρχείο-φάκελος με τίτλο  Leviathan’s project  σκέφτηκα το λογικό...κάποιο project των προγκρεσσιβάδων Leviathan. Το ότι είναι όντως prog, έπεσα μέσα,  το ότι έχουν σχέση με τη μπάντα από το Colorado, καμιά σχέση. Απλά αυτό είναι το όνομα της μπάντας. Και περιέχει μάλιστα εκλεκτά μέλη. Για να δούμε.... Το μικρόφωνο κρατά ο Tim "Ripper" Owens.

Οι Cyclopean Walls είναι το νέο μουσικό project του Αθηναίου Yiannis Tziallas ο οποίος τα τελευταία χρόνια διαμένει στο Παρίσι. Το μουσικό αυτό όχημα ξεκίνησε σαν σόλο το 2019 και μάλιστα δημιούργησε ένα ep τεσσάρων συνθέσεων, το ‘’Embrace The Mythos’’  το οποίο ξανακυκλοφόρησε (digital μορφή μόνο) αρχές καλοκαιριού πλέον με το όνομα Cyclopean Walls.  Μια ματιά σε τίτλους και εξώφυλλο, πόσο μάλλον σε στίχους, αποδεικνύει με ευκολία την αγάπη τους στη Λαβκραφτιανή μυθολογια. Σε αυτό τραγουδούσε ο Rafael Gazal (Leviathan), φωνή του ακού με δέος, κάτι που δεν πρέπει να περάσει στα αζήτητα .

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα 90ς ήταν η δεκαετία του Progressive Metal. Η τεχνική και πολυδιάστατη μουσική απενεχοποιήθηκε μιας και ο κόσμος κουράστηκε από ανάλογους ήχους στα 70ς και η επόμενη δεκαετία η μουσική απλοποιήθηκε, είτε μιλάμε για rock/metal είτε για Pop ακούσματα. To ‘’ Images and Words’’ των Dream Theater του 1992 άνοιξε πόρτες για πολλές μπάντες του είδους (από θέμα δημοτικότητας μιλάμε πάντα, υπήρξαν και άλλες μπάντες του είδους που προηγηθηκαν) οι οποίες υπέγραψαν σε κάποια εταιρία και κυκλοφόρησαν το υλικό τους.

Οι Osyron είναι μια prog metal  μπάντα από τον Καναδά. Οι ρίζες τους ξεκινούν πίσω στο 2004, σαν Morbid Theory τότε, παίζοντας μελωδικό death metal. Σαν Morbid Theory κυκλοφόρησαν ενα ep το 2006 και δημιούργησαν υλικό για ντεμπούτο ‘’Harbringer’’ το 2010, διαθέσιμο μόνο σε ψηφιακή μορφή. Το 2012 ΕΠΡΕΠΕ να αλλάξουν το όνομα. Πολλές αλλαγές σε μέλη, διαφορετική ηχητική ταυτότητα. Το 2013 επανηχογραφούν το ‘’Harbringer’’ και το κυκλοφορούν σε αυτοχρηματοδοτούμενο cd σαν Osyron (με διανομή από την Nightmare Records του Lance King).

Από τους καλύτερους και αρτιότερους Progressive Metal δίσκους των 00ς, είναι αυτοί των Πολωνών Riverside. Γενικότερα η Πολωνική σκηνή πρόσφερε πολλά στο συγκεκριμένο ήχο και μεγάλη ευθύνη σε αυτό φέρουν η παρέα από τη Βαρσοβία.

Από τους καλύτερους και αρτιότερους Progressive Metal δίσκους των 00ς, είναι αυτοί των Πολωνών Riverside. Γενικότερα η Πολωνική σκηνή πρόσφερε πολλά στο συγκεκριμένο ήχο και μεγάλη ευθύνη σε αυτό φέρουν η παρέα από τη Βαρσοβία.

Όλοι έχουμε ακούσει και διαβάσει παραμύθια του γνωστότατου Δανού συγγραφέα Hans Christian Andersen. Γεννήθηκε το 1805 και μια πραγματική εμπειρία (σύμφωνα με τον ίδιο, μπορεί και να είναι απλά ένας αστικός μύθος) τον σημάδεψε σημαντικά στην ηλικία των είκοσι. Για την ακρίβεια, το 1825, ήταν παρών (μαζί με εκατοντάδες άλλους συμπατριώτες του) στον απαγχονισμό τριών συμπολιτών του, μια γυναίκας και δυο αντρών.