Reviews
Όταν μια μπάντα, που οι πηγές της αναβλύζουν καθάριο hard rock, φτάνει στον εικοστό πέμπτο δίσκο της, αυτό μόνο καλό, άριστο αλλά και σωτήριο για όλους μας μπορεί να χαρακτηριστεί. Οι Uriah Heep, περί ου ο λόγος, με το ‘’Chaos And Colour’’, το οποίο κυκλοφορούν μέσω της Silver Lining Music, έφτασαν τα εικοσιπέντε άλμπουμς.
Οι Γερμανοί Ahab αισθάνονται, ή μάλλον έχουν αισθανθεί τον φόβο, το δέος, την περιέργεια αλλά και την αδημονία του κάθε ανθρώπου για το σκοτεινό άγνωστο του βυθού της απέραντης θάλασσας. Μιας σκοτεινιάς, μιας απεραντοσύνης και των εντόνων συναισθημάτων που προκαλούν, που έχουν εμπνεύσει, που έχουν κυριέψει, που κυριαρχούν στην μουσική δημιουργία τους. Το ‘’The Coral Tombs’’ είναι ένα ακόμα ταξίδι σε όλα αυτά. Είναι ο πέμπτος τους δίσκος, κυκλοφορεί μέσω της Napalm Records και διαδέχεται το προ επταετίας περίπου, εξαιρετικό ‘’The Boats of the Glen Carrig’’.
Άγνωστη μπάντα, τουλάχιστον σε μένα οι Mare Infinitum από την Μόσχα σσσςςς μην το πείτε στο υπουργείο απολιτισμού ότι γράφω για Ρώσους καλλιτέχνες!!!. Είναι και το ατμοσφαιρικό doom/death που λένε ότι παίζουν ένα μεγάλο δέλεαρ. Το ‘’Cryosleep’’ είναι το τρίτο τους άλμπουμ και κυκλοφορεί μέσω της Solitude Productions σε cd αλλά και ψηφιακά μέσω του bandcamp της μπάντας.
Μερικές φορές η ρήση ουδέν κακόν αμιγές καλού φαίνεται να επαληθεύεται στην ζωή και νομίζω ότι ταιριάζει στην περίπτωση του συγκροτήματος BASTIAN. Συγκεκριμένα, ο ιθύνων νους, συνθέτης και κιθαρίστας του συγκροτήματος Sebastiano Conti μην έχοντας τίποτα άλλο να κάνει κατά την περίοδο του εγκληματικού και καταστροφικού λοκνταουν κλείστηκε στο προσωπικό του στούντιο και ξεκίνησε να συνθέτει τραγούδια (ίσως και για το λόγο αυτό να έδωσε το συγκεκριμένο τίτλο στον δίσκο, ήτοι η σπηλιά του ερημίτη).
Η αλήθεια είναι ότι διαβάζοντας το όνομά τους πίστεψα ότι είχα να κάνω με ένα συγκρότημα κλασσικού heavy metal ήχου με κάποιες πιθανώς μελωδικές τάσεις. Οι φίλοι μας, όμως, από την Σμύρνη της Τουρκίας αποδεικνύεται ότι στο ντεμπούτο τους έχουν πιο άγριες διαθέσεις και μου υπενθυμίζουν γι’ άλλη μια φορά ότι ποτέ δεν κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του.
Οι Πολωνοί Riverside μετά από πέντε χρόνια και το μελαγχολικό ‘’Wasteland’’ κυκλοφορούν, όπως πάντα μέσω της InsideOut Music, τον όγδοο ολοκληρωμένο δίσκο τους με τον τίτλο ‘’ID. Entity’’.
Katatonia. Μια αγαπημένη ιστορία της Στοκχόλμης. Μια αγαπημένη μπάντα για εδώ, εμάς τους Έλληνες. Μετά το προς τριετίας καλό, για πολλούς, μέτριο για πολλούς άλλους, ‘’City Burials’’ κυκλοφορούν το ‘’Sky Void Of Stars’’. Δωδέκατο στην ουσία, άλμπουμ των Σουηδών το οποίο κυκλοφορεί μέσω της Napalm Records. Πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος των Katatonia έξω από τα προστατευτικά και σκοτεινά φτερά της μέχρις πρότινος εταιρίας τους Peaceville.
Οι Obituary, που φυσικά δεν χρειάζονται συστάσεις, μέσα στην τριακονταπενταετή τους τρομακτική πορεία, έφτασαν στον ενδέκατο δίσκο τους με τον τίτλο ‘’Dying of Everything’’ που ακολουθεί τον φερώνυμο, ‘’Obituary’’ δίσκο του 2017. Το ‘’Dying of Everything’’ κυκλοφορεί και τρομοκρατεί το σύμπαν μέσω της death metal queen Relapse Records.
Πριν δεκαέξι χρόνια και κάτι ψιλά, Νοέμβρης ήτανε θαρρώ, του 2006, ότι είχα παντρευτεί πριν λίγο καιρό, σκάει μπροστά μου το νέο και δυστυχώς τελευταίο άλμπουμ των Solitude Aeturnus με το τίτλο Alone. Στο μουντό καφέ εξώφυλλο του ένα δέντρο φιλοτεχνημένο με έναν κρεμασμένο. Τον Σεπτέμβρη της χρονιάς που μόλις μας άφησε, βγήκε ένας δίσκος με παρόμοιο και όχι ίδιο εξώφυλλο, από μια μπάντα που γνώρισα αυτές τις ζεστές μέρες κρύες νύχτες. Το εξώφυλλο έχει και εδώ ένα δέντρο και έναν κρεμασμένο πάνω του σε ένα πιο σκουρόχρωμο μουντό φόντο, στολισμένο με λουλούδια.
Συνήθως καταλαβαίνεις από τα πρώτα ακούσματα αν μια μουσική δουλειά θα σε κερδίσει ή όχι. Φυσικά ως κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του, αλλά μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η πρώτη εντύπωση είναι πολύ σημαντική.