Swift, ένα μουσικό σχήμα από την Νέα Υόρκη, που δημιουργήθηκε το 1998 και συνδυάζει το hard rock, το thrash το παλιακό και την αγάπη τους σε σχήματα όπως κυρίως οι Foo Fighters και λιγότερο Metallica και Pantera. Το 2017 είχαν κυκλοφορήσει το ‘’The Worst Of All Things Possible’’ σε ψηφιακή μορφή και τώρα ήρθε η ώρα να το κυκλοφορήσουν σε μια limited edition cd, σε πεντακόσιες κόπιες, από την Divebomb Records.
Οι Αμερικάνοι Ironflame, η μπάντα του Andrew D'Cagna που έχει αναλάβει τη μουσική και
τα φωνητικά (oι Quinn Lukas και Jesse Scott παίζουν τα σόλο στις κιθάρες), κυκλοφορούν
τον Φεβρουάριο του 2020, το νέο τους LP, “Blood Red Victory”, μετά το “Lightning Strikes
the Crown” του 2017 και το “Tales of Splendor and Sorrow” του 2018.
Υπάρχει μια κατηγορία συγκροτημάτων που ενώ έχουν κυκλοφορήσει εξαιρετικές δουλειές παραμένουν άγνωστες στο ευρύ metal κοινό. Συγκροτήματα που δημιούργησαν σωστό και ποιοτικό metal, τα οποία έμειναν στην αφάνεια, επειδή οι κυκλοφορίες τους επισκιάστηκαν από αυτές μεγάλων συγκροτημάτων που έτυχε να κυκλοφορήσουν την ίδια χρονική περίοδο τραβώντας πάνω τους όλα τα φώτα της δημοσιότητας, αφήνοντας τα κάπου σε μια σκοτεινή γωνιά για να τα ανακαλύψουν κάποιοι ψαγμένοι metalheads. Μια τέτοια περίπτωση είναι οι Αμερικάνοι thrash/power metallers Meliah Rage.
Αν μια θερινή νύχτα με Πανσέληνο το αμερικάνικο progressive metal έβγαινε ερωτικό ραντεβουδάκι με το ευρωπαϊκό, ο καρπός αυτής της συνεύρεσης θα ήταν οι Lunar. Οι Αμερικάνοι prog-metallers από το Sacramento της Καλιφόρνιας κυκλοφορούν το 2ο album τους, με τον ελληνικό τίτλο “Eidolon”, και δείχνουν να έχουν μελετήσει πολύ καλά και τις δυο σκηνές του ιδιώματος επιβεβαιώνοντας με τον καλύτερο τρόπο το μουσικό ειδύλλιο.
Πόσοι να γνωρίζουν τους Inner Stength άραγε; Μάλλον μόνο όσοι έχουν σκάψει αρκετά βαθιά στο Progressive Metal underground, μόνο αυτοί που έχουν γυρίσει κάθε Αμερικάνικη πέτρα που είχε προοδευτικό σχήμα. Μόνο αυτοί θα είχαν ανακαλύψει το μοναδικό ντεμπούτο της μπάντας το 1993 με τίτλο ‘’Shallow Reflections’’, ένας αδιαφιλονίκητα εξαιρετικός δίσκος από κάθε άποψη. Προοδευτικός, τεχνικότατος, πλούσιος σε ιδέες και εκτελέσεις, με εξώφυλλο Τέχνης.
Πόσοι να γνωρίζουν τους Inner Stength άραγε; Μάλλον μόνο όσοι έχουν σκάψει αρκετά βαθιά στο Progressive Metal underground, μόνο αυτοί που έχουν γυρίσει κάθε Αμερικάνικη πέτρα που είχε προοδευτικό σχήμα. Μόνο αυτοί θα είχαν ανακαλύψει το μοναδικό ντεμπούτο της μπάντας το 1993 με τίτλο ‘’Shallow Reflections’’, ένας αδιαφιλονίκητα εξαιρετικός δίσκος από κάθε άποψη. Προοδευτικός, τεχνικότατος, πλούσιος σε ιδέες και εκτελέσεις, με εξώφυλλο Τέχνης.
Πόσοι να γνωρίζουν τους Inner Stength άραγε; Μάλλον μόνο όσοι έχουν σκάψει αρκετά βαθιά στο Progressive Metal underground, μόνο αυτοί που έχουν γυρίσει κάθε Αμερικάνικη πέτρα που είχε προοδευτικό σχήμα. Μόνο αυτοί θα είχαν ανακαλύψει το μοναδικό ντεμπούτο της μπάντας το 1993 με τίτλο ‘’Shallow Reflections’’, ένας αδιαφιλονίκητα εξαιρετικός δίσκος από κάθε άποψη. Προοδευτικός, τεχνικότατος, πλούσιος σε ιδέες και εκτελέσεις, με εξώφυλλο Τέχνης.
Άλλη μια πονεμένη ιστορία ξεδιπλώνεται μπροστά τα αυτιά μας. 1986 και δημιουργούνται οι N.M.E. από το Pittsburgh της Πενσυλβάνια. Η πρώτη, πενταμελής, σύνθεση της μπάντας άρχισε να ετοιμάζει τα δικά της τραγούδια και από τα μέσα του 1987 μέχρι τα μέσα του 1988 είχε 9 heavy metal συνθέσεις να περηφανεύεται, ηχογραφημένα στα Space Station Studios στο Uniontown. Ο ήχος ήταν πολύ καλός, τα τραγούδια ήταν να αποτελέσουν το ντεμπούτο της μπάντας με την ονομασία ‘’The End Of Innocence’’ , δυστυχώς όμως τα πάντα έμειναν σε μια πρόμο κασέτα.
Η Φινλανδική σκηνή φέρνει (και όχι άδικα) στο νου ενός μεταλλά, μελωδικούς, μελαγχολικούς ήχους ή ένα συνδυασμό αυτών. Αυτό ξεκίνησε να ισχύει από τα 90ς και εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό. Στην έκρηξη του Heavy Μetal στα 80ς, τα πράγματα ήταν διαφορετικά και ξεπήδησαν πολλές heavy και Thrash μπάντες. Η ιστορία των State ξεκινά στα τέλη του 1988 στη Tuusula όπου και ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Ari Anttonen ενώνει τις δυνάμεις του με ένα ορχηστρικό τρίο με το όνομα Blitzkrieg που αποτελούνταν από τον Jari Vanhanen στα drums και τους αδερφούς Moiso σε μπάσο και κιθάρα.
H Divebomb Records είναι ‘’μάνα’’ στις επανακυκλοφορίες, ειδικά ότι προέρχεται από Αμερική. Εδώ εξαιρεί τον κανόνα και μας (ξανα)συστήνει τον δεύτερο δίσκο των Γερμανών Heavenward (και όχι Heaven Ward). Το συγκρότημα ξεκίνησε το 1986 και δύο χρόνια αργότερα έβγαλε το πρώτο του demo. Η σύνθεση της μπάντας τότε ήταν εντελώς διαφορετική. Σύντομα αναλαμβάνει τα φωνητικά ο Stefan Keßel ο οποίος θα ηγηθεί της μπάντας τα επόμενα χρόνια. Ε είχε και φωνάρα ο τύπος. Μαζί θα κυκλφοροήσουν το 1989 το επόμενο ντέμο τους.