Reviews
Το προσωπικό δημιούργημα του Tobias Sammet ή αυτή η μουσική κολεκτίβα γεμάτη metal, αλλά και πάντα έτοιμη να διηγηθεί ιστορίες από έναν διαφορετικό κόσμο, έφτασε με το Moonglow’’ στην όγδοη κυκλοφορία της. Και φυσικά κυκλοφορεί, σε διάφορες απλές και lmt εκδόσεις, από την Nuclear Blast.
Οι Blacksun έρχονται νωρίς νωρίς μέσα στο 2019 για να βάλουν το λιθαράκι τους στη συνεχιζόμενη άνοδο της ελληνικής metal μουσικής σκηνής. Με το Seed Of Hate προσφέρουν έναν δίσκο καθ’ όλα ολοκληρωμένο, με μηδέν fillers, με τραγούδια που όλα έχουν νόημα ύπαρξης και είναι εμφανέστατο ότι η μπάντα το είδε σοβαρά και δεν έβγαλε ένα album απλά για να βγάλει. Πάμε να δούμε λοιπόν αναλυτικά τα κομμάτια του Seed Of Hate.
Εκεί που είχαμε αρχίσει να αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει στο στρατόπεδο των Steel Prophet μετά την αποχώρηση του τραγουδιστή Rick Mythiasin από την μπάντα το 2015 και την σιγή ιχθύος που ακολούθησε, η αμερικάνικη power metal μπάντα επιστρέφει φέτος δυναμικά στην δισκογραφία 5 ολόκληρα χρόνια μετά το Omniscient και εξαπολύει το “τέρας” που ακούει στο όνομα The God Machine.
Οι Darkwater, για πάνω από δέκα χρόνια, εκεί στην Σουηδία, περπατούν με όση προοδευτική μουσική και σκέψη διαθέτουν, στα σκοτεινά νερά του progressive metal. Ακολουθούν, λίγο πολύ, τους συμπατριώτες τους Evergrey, ως προς το γκρίζο της μουσικής και το μελαγχολικό των στίχων και Seventh Wonder, ως προς το progressive metal. Πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά το 2007 με το ‘’Calling the Earth to Witness’’. Δεύτερη το 2010 με το ‘’Where Stories End’’. Και τώρα, μέσω της Ulterium Records κυκλοφορούν τον τρίτο ολοκληρωμένο δίσκο τους με τον τίτλο ‘’Human’’.
Οι Iron Fire, από την Δανία, που πάντα έχει κάτι καλό να δώσει στον χώρο του metal και μέσω της Crime Records κυκλοφορούν το ‘’Beyond The Void’’ full length τους. Τρία χρόνια μετά το προηγούμενο τους ‘’Among The Dead’’. Είναι πια ο ένατος δίσκος που μας δίνουν, μέσα στα είκοσι πέντε περίπου χρόνια που υπηρετούν το heavy/power metal. Και το υπηρετούν πιστά και πάντα με τιμιότατους ως και πολύ καλούς δίσκους. Οι Iron Fire είναι ένα δυναμικό τρίο, Martin Steene, φωνή και μπάσο, Kirk Backarach, κιθάρα και Gunnar Olsen, τύμπανα.
Ξανά κοντά μας οι Αμερικάνοι power/epic metallers, που κατά την δική μου ταπεινή θεωρία, μάλλον θα ήθελαν να είναι κάπου από την Βόρια Ευρώπη, ή από την Ολλανδία, Twisted Tower Dire. Μάλλον με επηρεάζει σε αυτό το προ δώδεκα χρόνων ‘’Netherworlds’’. Τώρα, μέσω της δικής μας και πάντοτε καλή αρωγό στο καλό metal, No Remorse, κυκλοφορούν τον έκτο μόλις, για τα είκοσι πέντε χρόνια τους, δίσκο με τον τίτλο ‘’Wars In The Unknown’’.
Μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες στο χώρο του Heavy Metal είναι οι Καναδοί Gatekeeper. Δεν τους λες πιτσιρικάδες, δεν είναι και βετεράνοι στο χώρο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το πάθος τους για Metal καταστάσεις αναβλύζει από παντού. Η παρέα των Gatekeeper υπάρχει εδώ και μια δεκαετία και αν και έχουν κυκλοφορήσει αρκετό υλικό σε eps, splits και demos, μόλις πέρυσι κατάφεραν να βγάλουν το τρομερό ντεμπούτο τους, ‘’East Of The Sun’’ μέσω της Cruz Del Sur.
Οι Candlemass για πολλούς από εμάς, δεν είναι απλά οι Πατέρες του doom, οι δημιουργοί του epic doom, οι εκφραστές της απαισιόδοξης πλευράς της γκρίζας ζωής, αλλά μια ευαίσθητη χορδή. O Leif Edling είναι ένας άνθρωπος που οι περισσότεροι αγαπάμε, σαν τον δικό μας άνθρωπο. Και φυσικά η μεγάλη ανησυχία για την υγεία του και το να είναι γερός και κοντά μας είναι ακόμα σημαντικότερη από την προσμονή, μεγάλη για να ακριβολογούμε, για ένα καινούριο Candlemass δίσκο, αλλά και μια ακόμα εμφάνιση τους εδώ.
Οι Diabol Boruta είναι από την Πολωνία. Παίζουν folk metal. Είναι από το 2010 σε αυτήν την σκηνή. Πήραν το όνομα τους από την μυθολογία της χώρας τους, από έναν ήρωα της, ο οποίος ήταν από την μυθική πόλη Łęczyca.Το 2015 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο full length ‘’Stare ględźby’’. Το 2016 το δεύτερο ‘’Widziadła’’. Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησαν το τρίτο τους full length με τον τίτλο ‘’Czary’’. Κυκλοφορεί μέσω της Pure Steel Publishing.
Είναι μια ακόμη ευτυχής συγκυρία, το να ακούω και να γράφω για το δέκατο τέταρτο δίσκο των Dream Theater με τίτλο ‘’Distance over Time’’. Φυσικά κυκλοφορεί από την Inside Out. Οι Dream Theater μετά την πολυπλοκότητα, τον λυρισμό και την ποίηση του επικού ‘’The Astonishing’’, πάνε πάλι σε πιο απλές, για τους εαυτούς τους, διαδρομές, λιγότερο υπόγειες πιο διαυγείς και εύκολο περπάτητες. Δρουν πιο αφαιρετικά, στην αχαλίνωτη, αν και ιδιαίτερα ευχάριστη δημιουργία συνθέσεων, που εδώ είναι όπως πάντα ευφάνταστες, απλά λιγότερο πολύπλοκες, δαιδαλώδης και μικρότερης διάρκειας.