Reviews
Οι Πολωνοί Riverside μετά από πέντε χρόνια και το μελαγχολικό ‘’Wasteland’’ κυκλοφορούν, όπως πάντα μέσω της InsideOut Music, τον όγδοο ολοκληρωμένο δίσκο τους με τον τίτλο ‘’ID. Entity’’.
Katatonia. Μια αγαπημένη ιστορία της Στοκχόλμης. Μια αγαπημένη μπάντα για εδώ, εμάς τους Έλληνες. Μετά το προς τριετίας καλό, για πολλούς, μέτριο για πολλούς άλλους, ‘’City Burials’’ κυκλοφορούν το ‘’Sky Void Of Stars’’. Δωδέκατο στην ουσία, άλμπουμ των Σουηδών το οποίο κυκλοφορεί μέσω της Napalm Records. Πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος των Katatonia έξω από τα προστατευτικά και σκοτεινά φτερά της μέχρις πρότινος εταιρίας τους Peaceville.
Οι Obituary, που φυσικά δεν χρειάζονται συστάσεις, μέσα στην τριακονταπενταετή τους τρομακτική πορεία, έφτασαν στον ενδέκατο δίσκο τους με τον τίτλο ‘’Dying of Everything’’ που ακολουθεί τον φερώνυμο, ‘’Obituary’’ δίσκο του 2017. Το ‘’Dying of Everything’’ κυκλοφορεί και τρομοκρατεί το σύμπαν μέσω της death metal queen Relapse Records.
Πριν δεκαέξι χρόνια και κάτι ψιλά, Νοέμβρης ήτανε θαρρώ, του 2006, ότι είχα παντρευτεί πριν λίγο καιρό, σκάει μπροστά μου το νέο και δυστυχώς τελευταίο άλμπουμ των Solitude Aeturnus με το τίτλο Alone. Στο μουντό καφέ εξώφυλλο του ένα δέντρο φιλοτεχνημένο με έναν κρεμασμένο. Τον Σεπτέμβρη της χρονιάς που μόλις μας άφησε, βγήκε ένας δίσκος με παρόμοιο και όχι ίδιο εξώφυλλο, από μια μπάντα που γνώρισα αυτές τις ζεστές μέρες κρύες νύχτες. Το εξώφυλλο έχει και εδώ ένα δέντρο και έναν κρεμασμένο πάνω του σε ένα πιο σκουρόχρωμο μουντό φόντο, στολισμένο με λουλούδια.
Συνήθως καταλαβαίνεις από τα πρώτα ακούσματα αν μια μουσική δουλειά θα σε κερδίσει ή όχι. Φυσικά ως κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του, αλλά μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η πρώτη εντύπωση είναι πολύ σημαντική.
Αυτή είναι η πρώτη μου παρουσίαση για τη νέα χρονιά κι ελπίζω να είναι τυχερή τουλάχιστον από άποψη δημιουργικότητας και ποιοτικών κυκλοφοριών.
Δεν ξέρω για σας, αλλά με το που είδα το όνομα του συγκροτήματος 2 πράγματα πέρασαν σχεδόν αυτόματα από το μυαλό μου. Το πρώτο είναι ο στίχος «Where is the power, where is the glory?, Heavy Metal is my story» από το τραγούδι «Heavy Metal Mania» των HOLOCAUST και το άλλο το τραγούδι των SAXON με τίτλο «Power And The Glory».
Την χρονιά που μόλις πέρασε, προς τα στερνά της, τα δάση πήραν πάλι, δικαίως, την τιμητική τους. Η black, progressive rock, doom σκοτεινιά που πλανάται πάνω, γύρω, μέσα στα Νορβηγικά δάση με το απλά εύστοχο όνομα, In The Woods... μας έδωσε την έκτη δουλειά της, με τον τίτλο ‘’Diversum’’. Κυκλοφορεί μέσω της Soulseller Records σε cd, 12’’ vinyl, κασέτα αλλά και ψηφιακά. Είναι η τρίτη τους δουλειά από την ανάκαμψη τους με τα ‘’Pure’’ του 2016 και το ‘’Cease The Day’’ του 2018.
Μόλις άκουσα για τους Steel Arctus, τη μπάντα από την αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη, μου ξύπνησαν μνήμες από τα υπέροχα χρόνια που πέρασα εκεί δουλεύοντας στα γνωστά Liveάδικα με rock και metal μουσική, από όπου ξεπήδησαν πολλές μπαντάρες που διαπρέπουν στο χώρο της rock και Metal μουσικής σκηνής. Έπεσε λοιπόν στα χέρια μου ο δεύτερος δίσκος τους με τίτλο “Master Of War’’ και ακούγοντάς τον πραγματικά εξεπλάγην από την υπέροχη δουλειά τους, γιατί εδώ μιλάμε για ένα άλμπουμ ατόφιου, κλασικού αριστουργήματος της Epic – Power Heavy Metal!!!
Η κυκλοφορία με τίτλο «Never Surrender» αποτελεί το ντεμπούτο της νεοεμφανιζόμενης μπάντας TITANS RAGE, η οποία κρύβει μερικές ευχάριστες εκπλήξεις για όσους ασχολούνται με την Ευρωπαϊκή underground metal σκηνή της δεκαετίας του 80. Θα τις αναφέρουμε λίγο παρακάτω αυτές.
Σαν εισαγωγή στην παρούσα κυκλοφορία θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου μαζί σας. Είναι πολλές φορές που αναρωτιέμαι ότι με το να παρουσιάζουμε τόσες κυκλοφορίες σε καθημερινή σχεδόν βάση κερδίζουμε από την μια την εμπειρία του να ακούμε πολλές νέες δουλειές και να αποκτούμε μια πρώτη εντύπωση γι’ αυτές, από την άλλη πιστεύω ότι κάπου χάνουμε εκείνο τον αγνό ενθουσιασμό του αγνού metal οπαδού.