Reviews
Πολλές φορές μιλάμε για δίσκους-διαμάντια. Υπάρχουν και οι πανέμορφοι γαλαζοπράσινοι νεφρίτες. Οι Jade. Όνομα και πράγμα. Άγνωστα μέλη από Ισπανία και Γερμανία δημιούργησαν μια death/doom metal μπάντα το πέρυσι το καλοκαίρι και κυκλοφόρησαν μια κασέτα σε 100 αντίτυπα με τέσσερα τραγούδια. Η ατμόσφαιρα είναι το βασικό τους στοιχείο του ‘’Smoking Mirror’’, τα 20 λεπτά περνάνε νεράκι (δηλητήριο) και οι κασέτες έγιναν άμεσα ανάρπαστες.
Οι Rosetta Stone, πέρα από τη διάσημη αρχαία πέτρινη πλάκα με τα ιερογλυφικά, ήταν μια μπάντα από το Greenville των ΗΠΑ που ηχογράφησε μόνο ένα demo το 1991, δεν το κυκλοφόρησε παρά μόνο σε κάποιους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και μετά διέλυσε. Η Arkeyn Steel μάζεψε τα τραγούδια αυτά και άλλο υλικό της μπάντας και κυκλοφόρησε αυτή τη συλλογή.
Τους Eternal Champion φαντάζομαι ότι πλέον τους ξέρουμε οι περισσότεροι. Το ‘’ The Armor of Ire’’ που κυκλοφόρησαν το 2016 ήταν όχι μόνο ο καλύτερος επικό heavy metal δίσκος της χρονιάς, αλλά από τους καλύτερους των 10ς’. Και ο τραγουδιστής τους, Jason Tarpey, τουλάχιστον φωνάρα. Το παρελθόν του όμως με τους Iron Age, μια thrash metal/crossover μπάντα, δεν το γνώριζα. Οι Iron Age ξεκίνησαν το 2004 και κυκλοφόρησαν δυο δίσκους πριν φύγει ο Jason. Το συγκρότημα είναι και πάλι ενεργό από το 2015 αλλά ακόμα δεν έχουμε ακούσει νέο υλικό παρά δίνει συναυλίες σε festivals.
Υπάρχουν πολλά χαρμάνια στην μουσική. Σε κάθε είδος υπάρχουν ανήσυχοι καλλιτέχνες που θέλουν να μπερδεύουν, όχι γιαούρτια, όπως ο εγχώριος μουσικός κριτής, εδώ γελάμε. Αλλά πραγματικά ανήσυχοι καλλιτέχνες που θέλουν να ξεχωρίσουν. Τέτοιοι καλλιτέχνες είναι και οι Wednesday 13 και τέτοιος δίσκος είναι νέος τους που κυκλοφορούν μέσω της Nuclear Blast με τον γενικό τίτλο ‘’Necrophaze’’.
Οι Tungsten είναι από την Σουηδία. Είναι ο πρώην τυμπανιστής των Hammerfall, Anders Johansson, αδελφός του οργανίστα των Stratovarius, Jens Johansson, με τους δύο γιους του, Karl και Nick σε μπάσο και κιθάρα αντίστοιχα. Και ο Mike Anderson, έχει συμμετάσχει στο ‘’Victims of the Modern Age’’ των Star One, στην φωνή. Και το ‘’We Will Rise’’ είναι το ντεμπούτο full length τους και κυκλοφορεί από Arising Empire.
Οι Haunt είναι ένα συμπαθέστατο νέο συγκρότημα από το Fresno της California που παίζει κλασικό heavy metal με πολύ λυρισμό. Ηχογραφούν από 2017 και μέσα στο 2019 ήταν πολύ παραγωγικοί κυκλοφορώντας 4 δουλειές. Το ΕP αυτό είναι ίσως η πιο μελωδική τους προσπάθεια που αξίζει να την προσέξουν οι οπαδοί του ήχου αυτού.
Το “If Icarus Could Fly” είναι η 2η full-length κυκλοφορία των Haunt από την Αμερική και μέσα στο 2019, πέρα από αυτό το LP, έχουν και ένα ΕΡ που παρουσιάσαμε καθώς και δυο split. (Το πρώτο τους LP είναι “Burst into Flame” του 2018.) Οι οπαδοί του μελωδικού metal θα βρουν για μια ακόμα φορά πολύ θετικά στοιχεία στο συγκρότημα.
Από το Ηνωμένο Βασίλειο μας έρχονται οι Midnight Force, έτοιμοι να μας επιτεθούν με Heavy Metal τρόπο για δεύτερη φορά. Προηγήθηκε το ‘’ Dunsinane’’ (με ιστορικά αλλά και φανταστικά θέματα στους στίχους του) στις αρχές του 2018, Heavy Metal με βάση και επιρροές 70s Hard Rock και Metal και όπως είναι φυσικό και τις μεγάλες μπάντες των 80ς. Η μπάντα παραμένει ίδια από το 2016 που γεννήθηκε και πλέον συνεχίζει με το ‘’ Gododdin’’ που είναι διαθέσιμο σε cd και βινύλιο από τις 6 του μηνός, από την Iron Shields Records, εταιρία που επανακυκλοφόρησε και το ντεμπούτο κάτω από το λόγκο της.
Οι Δανοί Randy θεωρούνται από τα πιο επιτυχημένα underground γκρουπ όλων των εποχών γιατί παρ’όλο που δεν είχαν ποτέ κυκλοφορήσει full-length δίσκο, μόνο singles και demo, κατάφεραν να ξεχωρίσουν με την καταπληκτική μουσική τους. Στην Ελλάδα, η αρχή για να τους μάθει ένα πιο ευρύτερο κοινό έγινε το 2010, όταν η No Remorse κυκλοφόρησε την θρυλική εκείνη συλλογή μαζεύοντας τα τραγούδια τους.
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε μια αρκετά υποσχόμενη δουλειά από ένα νέο συγκρότημα, τους Γερμανούς The Night Eternal. Πριν την πρώτη full-length δουλειά τους, ας δούμε λίγο καλύτερα το ΕΡ αυτό που έχει πολύ καλές ιδέες.
Το πρόβλημα με πολλές νέες μπάντες είναι ότι προσπαθούν υπερβολικά να φανούν “heavy”, “oγκώδεις”, “γρήγορες” ή ηθελημένα “παλιομοδίτικες”. Όταν όμως πιέζεσαι με το ζόρι να κάνεις κάτι και όχι αυθόρμητα, οι μεγαλύτερες πιθανότητες είναι να αποτύχεις, και αυτό το “ζόρισμα” να φαίνεται στον ακροατή.