Reviews
Διεθνές μουσικό σχήμα, κυρίως από Αμέρικα και Γερμανία, είναι οι Level Fields. Δημιουργούν, εκφράζονται και παίζουν πάνω σε προοδευτικά ηχοτρόπια με power προθέσεις και metal, παραδοσιακές και μοντέρνες, ανάλογα με τα κέφια, αποδόσεις.
Μεγάλο χαρτί και πηγή μεγάλων προσδοκιών ο τραγουδιστής Alan Tecchio, (Hades, Watchtower, Mike LePond's Silent Assassins κ.α.). Μαζί του ο κιθαρίστας, πληκτράς Marco Ahrens, που είναι και στους σπουδαίους Poverty's No Crime. Από αυτούς προέρχεται και είναι και ο ντράμερ Andreas Tegeler. Και ο μπασίστας, από Autumn Hour, Clint Arent.
Δεν σηκώνει συζήτηση ότι μια από τις πιο σημαντικές ελληνικές μπάντες στο heavy/power metal είναι οι Innerwish. Από την ίδρυση της μπάντας το 1995 και μέχρι σήμερα οργώνει το σανίδι και παραδίδει υψηλής ποιότητας δισκογραφικές δουλειές. Στον τέταρτο δίσκο τους, το ‘’No Turning Back’’ (2010) υπέγραψαν με την Σουηδική Ulterium Records στην οποία ανήκουν μέχρι και σήμερα, έχοντας κυκλοφορήσει και ένα πέμπτο δισκογραφικό κατόρθωμα, άξιο εκατοντάδων ακροάσεων.
1997 και το ακραίο Metal κάνει κουμάντο στην Ευρώπη. Το Power Metal έχει ελάχιστες προβολές μιας και κινείται σε Underground κύκλους. Ωραία πράγματα στο είδος βγήκαν και εκείνες τις εποχές, μόνο που δεν έφτασαν στα αυτιά πολλών, μάλλον λόγω εταιρίας. Και όμως κάποιοι νεαροί Σουηδοί με το όνομα Hammerfall υπογράφουν στην κραταιά Nuclear Blast, λίγα χρόνια μετά την δημιουργία της μπάντας το 1993. Το ντεμπούτο ‘’Glory To the Brave’’ έκανε εμπορική και καλλιτεχνική θραύση και Τύπος και οπαδοί μιλούσαν γι αυτούς.
Οι Burning Witches, σχήμα από την Ελβετία, γυναικείο στο σύνολο του, από το 2015 βάζει τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του, πάνω σε ένα heavy/power metal καμβά. Τον Μάιο του 2017 κυκλοφόρησαν το φερώνυμο ντεμπούτο τους, αρχικά σε 666 κόπιες cds και 300 βυνυλιών. Τον Γενάρη του 2018 το live ep ‘’Burning Alive’’ σε 500 κόπιες βυνυλίου. Τον περασμένο Νοέμβρη κυκλοφόρησαν το δεύτερο full length με τον τίτλο ‘’Hexenhammer’’.
Έψαξα αρκετά να βρω επιπλέον πληροφορίες για τους The Filth Hounds αλλά μάταια. Οκ, το όνομα είναι παρμένο από δίσκο των Tank, άρα….Βρετανική μπάντα του 2011 που παίζει αντίστοιχα Βρετανικό heavy metal/rock, σαν το ξεκίνημα του N.W.O.B.H.M. . Ξεκίνησαν με τοπικές συναυλιούλες, κέρδισαν ένα διαγωνισμό που τους επέτρεψε να βγάλουν download single, ακούστηκε λιγάκι το όνομα τους. Έχουν ήδη κυκλοφορήσει ακόμα ένα δίσκο, ‘’ Release the Hounds’’ που βγήκε το 2015 και πλέον στις 26 Οκτώβρη μας έδωσαν το νέο τους δίσκο ‘’ Hair Of the Hound?’’ που κυκλοφορεί μέσω της Pure Steel Records σε cd.
Οι Ιταλοί, αναμφισβήτητα, τα πάνε καλά με το doom metal, το έχουν στο αίμα τους. Όπως και με το prog rock. ¨Όπως και με τις ταινίες τρόμου. Ναι, τα πάνε καλά με την Τέχνη γενικότερα. Ειδικά στο παρελθόν. Ακόμα όμως προσφέρουν απλόχερα καλές περιπτώσεις. Οι Black Oath είναι μια μπάντα που δημιουργήθηκε το 2006 στο Μιλάνο με σκοπό να παίξουν σαν τις αγαπημένες τους επιρροές, δηλαδή Ozzy Osbourne, Iron Maiden, Mercyful Fate, Celtic Frost και Venom.
Οι Sinbreed είναι μια Γερμανική Power Metal μπάντα με έντονο Χριστιανικό/θετικό στίχο που αξίζει να μάθετε και να ακούσετε. Ξεκίνησαν το 2008 αφού άλλαξαν το όνομα τους από Neonhine στο σημερινό και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησαν ένα demo cd ψάχνοντας ακόμα πιο βαθιά για τον ήχο τους και μια εταιρία. Τελικά βρέθηκαν και τα 2 και το ντεμπούτο ‘’ When Worlds Collide’’ έκανε αρκετή αίσθηση στους Underground κύκλους.
Από τη Σύρο μας έρχονται οι Afterimage και αποτελούν την πιο πρόσφατη κυκλοφορία στο μακρύ κατάλογο της Steel Gallery Records. Πρωτοεμφανιζόμενοι, με το Travel In Crystal Visions, προσπαθούν να παράξουν σε ήχο τις επιρροές τους, που προφανώς βρίσκονται στην μελωδική πλευρά του hard rock και heavy metal.
Το Αμερικάνικο black metal έχει κάνει άλματα την τελευταία δεκαπενταετία (τουλάχιστον). Μπορεί το είδος να βαπτίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο και να μεγαλούργησε στη Γηραιά Ήπειρο και δη στη Βόρεια Ευρώπη, αλλά εδώ και πολλά χρόνια η απέναντι πλευρά του Ατλαντικού μπορεί να καυχιέται για τη δική της σκηνή.
Είναι από τις λίγες φορές που ακούω ένα άλμπουμ να ξεκινάει τόσο ήσυχα σε βαθμό πένθους αλλά συγχρόνως και τόσο εντυπωσιακά. Ο λόγος για το "Wasteland" των Riverside, το νέο τους πόνημα με όλη τη σημασία της λέξεως.