Reviews
Άλλη μια φορά για αυτή την εβδομάδα εξαπατήθηκα από τον αδικαιολόγητο κατά το ήμισυ ενθουσιασμό μου. Και λέω κατά το ήμισυ γιατί δεν ήμουν και ποτέ τρελός fan τους. Βέβαια για κάποιο λόγο μετά το “Ultra Beatdown” και τον ερχομό του Marc Hudson για την αντικατάσταση του Zachary Paul Theart στα φωνητικά κάτι άλλαξε μέσα μου.
Είχαν ακουστεί φήμες για επανένωση τους πριν λίγο καιρό, και λίγο αργότερα ήρθε ένα ακόμα δημοσίευμα από τον τραγουδιστή Thomas Rettke,να διαψεύσει τα όσα ακούστηκαν.Παρόλα αυτά στις 19 Ιουνίου κυκλοφόρησε μία συλλογή από την Limb Records με όνομα “Best For Sale”.
Οι λύκοι επιστρέφουν! Δύο χρόνια μετά το πολύ καλό Preachers Of The Night οι Powerwolf επανέρχονται με τον αέρα του βετεράνου και τον έκτο κατά σειρά δίσκο τους με τίτλο Blessed And Possessed. Η αλήθεια είναι ότι εδώ και χρόνια οι Powerwolf έχουν χτίσει ένα προσωπικό ύφος στο οποίο έχουν μείνει σταθεροί, καταφέρνοντας ταυτόχρονα με κάθε νέα κυκλοφορία να παρουσιάζονται σταθερά βελτιωμένοι όσον αφορά την ποιότητα των κομματιών τους.
Η Caterina “Nix” η αλλιώς Caterina Torrealba γεννημένη στο Santiago της Χιλής, είναι μια ανερχόμενη τραγουδίστρια στον χώρο του μελωδικού metal. Στα πρώτα της βήματα έχει την τύχη να συνεργάζεται με τον ογκόλιθο κιθαρίστα των Stratovarius Timo Tolkki. Μάλιστα ο Timo έγραψε τα κομμάτια του δίσκου αλλά έκανε και την παραγωγή ο ίδιος.
Για 25 χρόνια πια ο Dani Filth και η εκάστοτε παρέα του στους ολοδικούς του πια Cradle Of Filth, βαδίζει με μας, και κυρίως με τους φανατικούς θαυμαστές του, στα σκοτεινά μονοπάτια των ιστοριών τρόμου, στον σκοτεινό αλλά ακράια ευαίσθητο ερωτισμό, σε παλιές εποχές, και σε ομιχλώδης και αραχνιασμένους τόπους. Πολλοί που ακολουθούμε τα χνάρια του, μέσα από τις μουσικές και τους στίχους, ανακαλύπτουμε ονειρικά μονοπάτια, και ιστορίες που πάντα ομορφαίνουν τα μοναχικά ή με παρέα βράδια, με συντροφιά, μια ζεστή κούπα καφέ ή ένα δυνατό ουίσκυ.
\r\n\r\n
Το Coma Ecliptic, το έβδομο στούντιο άλμπουμ των Αμερικανών Between The Buried And Me και δεύτερο υπό τη στέγη της Metal Blade, που κυκλοφόρησε στις 10/7/2015, σε κάποια site έχει χαρακτηριστεί ως rock opera ενώ το άλμπουμ είναι concept και παρουσιάζει έναν ασθενή που έχει πέσει σε κώμα και, κατά τη διάρκειά του, ξαναζεί τις προηγούμενες ζωές του.
Για νά’μαι ειλικρινής τους Leprus τους πρωτοάκαουσα, περίπου πριν δυο μήνες, τότε δηλαδή που κυκλοφόρησαν το τέταρτο full length τους, από την Inside Out, με τίτλο The Congregation. Μέχρι τότε δεν είχα ακούσει νότα από Leprus, και το The Congregation ήταν η πρώτη επαφή με το προοδευτικό, εναλαχτικό metal τους.\r\nΤο βάζω λοιπόν να το ακούσω, και στις πρώτες δυο ακροάσεις, δεν με εντυπωσίασε...για να το γράψω πιο σωστά, δεν με κέρδισε καθόλου.
Μιλάμε για ένα τρίο ερχόμενο από το Ohio του Cleveland Των Ηνωμένων Πολιτειών. Παίζουν Progressive Heavy Metal και το μόνο πρόβλημα πιστεύω που δεν έχουν είναι η χημεία της μπάντας. Ένας δίσκος στον οποίο υπάρχουν σημεία στα οποία πρέπι να δώσουμε βάση. Πρώτα από όλα, η μπάντα αποτελείται από τους Chris Saniga, Chris Vogagis, και Danny Cullman. Και οι τρείς τους παίζουν ηλεκτρική κιθάρα ενώ ο “Vogagis” έχει κάνει και το programming στα drums του album. Ένα τελευταίο θετικό για την δουλειά τους είναι η πάρα πολύ καλή παραγωγή αλλά και το εξαιρετικό mixing.
\r\nΔεκαοκτώ χρόνια οι Skyforger μας παρουσιάζουν το folk/pagan black metal τους.\r\nΕδώ και κάποιες εβδομάδες οι Skyforger από την Λετονία κυκλοφόρησαν από την Thunderforge Records τον έκτο δίσκο τους με τίτλο Senprusija. Ο τίτλος σημαίνει Old Prussia και είναι σχεδόν μια ώρα σκοτεινού pagan metal με αρκετά folk στοιχεία, και οι αναφορές του έχουν να κάνουν με ιστορίες από την Old Prussia.\r\nΞεκινάει με ένα άκρως μελωδικό μελανχολικό intro, που το folk στοιχείο επικρατεί, και μετά το ομόνυμο τραγούδι, Senprusija μπαίνει με ένα δυνατο riff, που φέρνει αρκετά σε N.W.O.B.H.M.
Το “Disciples Of The Sun” ήρθε για να σημάνει την μεγάλη επιστροφή των Δανών ύστερα από 7 ολόκληρα χρόνια. Πέρα λοιπόν από τον drummer “Morten Gade Sorensen” και τον κιθαρίστα “Toke Skjonnemad” έχουμε 3 νέα πρόσωπα, τους “Jacob Hansen” που εκτός από κιθάρα και μπάσο μας χαρίζει τα extra φωνητικά στον δίσκο μαζί με τον front man της μπάντας. Ο λόγος για τον “Terje Haroy”(βλέπε επίσης “Teodor Tuff”, Memorized Dreams) που ήρθε να αντικαταστήσει τον μεγάλο και τρανό “Matt Barlow”, όσο για τους πρώτους ένα πουλάκι μου είπε ότι μετονομάστηκαν σε “Crossnail”.