Reviews
Nightglow είναι το τρίτο όνομα που απέκτησαν κάποιοι Ιταλοί αφού ήδη είχαν αλλάξει από Slender και High Voltage, ονόματα που δεν του ταίριαζαν πλέον μιας και από τον πιο hard rock/heavy ήχο το γύρισαν σε πιο thrash. Ας γελάσω αν αυτό που παίζουν είναι thrash εκτός και αν οι Avenged Sevefold είναι η μεγαλύτερη thrash μπάντα της εποχής μας. Το ’’Orpheus’’ είναι ο δέυτερος δίσκος τους μιας και προηγήθηκε ο περσινός ’’We Rise’’ τον οποίο δεν έχω ακούσει και ούτε σκοπεύω.
Οι Aversions Crown μας έρχονται απ’την μακρινή Αυστραλία, απ’το 2009 και παίζουν Technical deathcore. Έχουν κυκλοφορήσει ένα ep το 2009, με τίτλο το ονομά τους και ένα ακόμα ολοκληρομένο δίσκο με τίτλο Servitude. Τον Νοέμβρη που μας πέρασε μέσω της Nuclear Blast κυκλοφόρησαν το Tyrant.\r\nΤο εξώφυλλο κάπως παραπλανεί, και πάει το νου σε ποιο power μετερίζια. Αλλά εδώ το τεχνικό μέρος φαίνεται από την μελωδία που κατά βάση βγαίνει απ’τις τρεις!!!
Οι Καναδοί Astrakhan υπάρχουν απ’το 2012 και έχουν κυκλοφορήσει αυτά τα τρία χρόνια από ένα ep την χρονιά. Το 2012 το Astrakhan ep, το 2013 το The Pillarist ep, και αυτές τις μέρες το A Tapestry Of Scabs An Skin ep. Παίζουν ένα βαπτώδες heavy Rock με αρκετά progressive στοιχεία, που κάνουν κάπως λιγότερο βαλτώδη την κατάσταση.
\r\nΟι Emit μπάντα απ’την Αγγλία, που έχει ήδη περάσει τα 15 χρόνια ύπαρξης. Παίζουν Dark Ambient/Black Metal και το Spectre Music of an Antiquary είναι ο μόνο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος τους, μετά το A Sword of Death for the Prince του 2005, που από ότι καταλαβαίνω απ’αυτά που διαβάζω, δεν πολυεθουσίασε. Είχαν κθκλοφορήσει πολλά ντέμος και άλλες κυκλοφορίες. Το 2008 μέχρι το 2012 μετονομάστηκαν σε Hammermit, αλλά επέστρεψαν στο αρχικό τους Emit.\r\nΤο black metal εδώ και αρκετό καιρό είναι το ιδίωμα που κρύβει εκπλήξεις, είδικά σε αυτούς τους dark ambient ήχους.
Οι Starbynary είναι ένο νεοσύστατο συγκρότημα που αποτελείται προς στο παρόν μόνο από 3 μέλη μιας και ψάχνουν για μπασίστα και ντράμερ. Είναι Ιταλοί και παίζον power/prog metal.
\r\nΟι θρυλικές μπάντες, ειδικά στη δεκαετία του 80 όταν έβλεπαν ότι έκλεινε ένας κύκλος κυκλοφορούσαν έναν live δίσκο, όχι μεγάλης διάρκειας, συνήθως πάνω κάτω σαράντα λεπτών. Ετσι είχαμε κλασικές κυκλοφορίες από όλα αυτά τα μουσικά μεγαθήρια.
Οι Resumed είναι μια σχετικά νέα μπάντα από την Ιταλία. Δημιουργήθηκαν το 2007 σαν Holy Terror και μόλις το 2009 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους demo. Η φυγή του ενός κιθαρίστα τους εξανάγκασε τον μπασίστα της μπάντας να αφήσει το εφτάχορδο του για ένα ...εξάχορδο και να προστεθεί στην μπάντα μια νεαρή μπασσίστρια για να καλύψει το κενό. Πλέον με συμβόλαιο στην Bakerteam Records, κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους ’’Alienations’’ παίζοντας τεχνικό death metal.
Εδώ πιανομαι αδιάβαστος. Συνειδητοποιώ ότι το ’’V’’ είναι ο πέμπτος δίσκος των The Flight Of Sleipnir (το οκτάποδο άλογο του Όντιν) και χω δεν έχω πάρει πρέφα. Απαράδεκτος, ειδικά αν το παρελθόν τους είναι ισάξιο ή καλύτερο (που δεν νομίζω) από τον τελευταίο τους δίσκο. Οι Αμερικανοί The Flight Of Sleipnir αποτελούνται από 2 μόλις άτομα (και κάποιους sessionάδες για τις συναυλιακές υποχρεώσεις) και συνάδελφοι και σε δυο άλλες ακραίες μπάντες από τα παλιά. Το 2008 αποφάσισαν να κοσκινίσουν τις ακραίες τους επιρροές μέσα σε πιο doom χωράφια.
Οι Eye Of Solitude είναι η άλλη όψη των Εγγλέζων Sidious. Και ενώ οi Sidious αθλούνται στο Symphonic Blackened Death Metal σπορ ενώ οι Eye Of Solitude οδεύουν σε πιο doom/death μονοπάτια. Έχουν ήδη τρεις δίσκους στο ενεργητικό τους και νέα χρονιά τους βρίσκει και πιο βελτιωμένους με αποκορύφωμα το περσινό ’’Canto III’’. Και φέτος, επιτρέψτε μου να φράψω αρκετά βιαστικά, κυκλοφορούν ένα ep 50 λεπτών που περιέχει ένα και μοναδικό τραγούδι που χωρίζεται σε τέσσερα μέρη. Η υπόθεση θυμίζει έντονα Inter Arma οι οποίοι τα κατάφεραν εξαίσια.
Η Πορτογαλλία δεν έχει μεγάλη παράδοση ούτε δυνατή σκηνή στον μεταλλικό κόσμο. Λιγοστές μπάντες από τις οποίες ακομα λιγότερες αξίζουν. Ξεκίνησαν ως Systematic Collision (πιτσιρικάδες ακόμα) και γρήγορα μετονομάστηκαν σε Neoplasmah. Στο ντεμπούτο ’’Sidereal Passage’’ του 2004 έδωσαν τα πρώτα καλά δείγματα τεχνικού μαυροφορεμένου death metal.H διαφορά ήταν ότι στο μικρόφωνο ούρλιαζε μια μελαχρινή Μεσόγεια κοπέλα που καθιστούσε τους Neoplasmah την πρώτη female-fronted death metal μπάντας της Πρτογαλίας και από τις πρώτες παγκοσμίως.