USA

Δεν μου αρέσει ούτε η punk μουσική, ούτε η hardcore. Αναμενόμενο να μην θέλω τους Thrash Metal ήχους μου αναμειγμένους με τα προαναφερθέντα. Τέτοια νταραβέρια ανέχομαι λίγα, ευχαριστιέμαι ελάχιστα. Οι Αμερικανοί Rigor Mortis είναι ένα τέτοιο συγκρότημα. Ας κάνουμε μια αναδρομή. Ντάλλας, 1983, κάποια σχολιαρόπαιδα δημιουργούν τους Rigor Mortis:ο κιθαρίστας Mike Scaccia, ο ντράμερ Harden Harrison και ο μπασίστας Casey Orr. Κοινή αγάπη οι ταινίες τρόμου και η ακραία μουσική.

Οι Canyon of the Skull ιδρύθηκαν τον χειμώνα του 2006 από τον Erik Ogershok. Η μπάντα έκανε πολλά σόους και ηχογράφησε ένα demo πριν οι απαιτήσεις της καριέρας του τον αναγκάσουν να βάλει το project στον πάγο. Παρόλα αυτά δημιουργούσε μουσική όλο αυτό τον καιρό. Το 2014 το project ξαναγεννιέται, αυτή τη φορά με δυο επιπλέον μέλη μα πριν καν κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους, έμειναν σαν ντουέτο, ο Erik στα έγχορδα και ο άλλος στα drums. Άρα είναι ευκόλως εννοούμενο ότι μιλάμε για ορχηστρική μουσική και συγκεκριμένα sludge/doom metal τεράστιων διαρκειών.

Οκ, φαντάζομαι όλοι αγαπάμε Voivod, έστω τους σεβόμαστε αν δεν μας αρέσουν σαν είδος-ήχος. Και μετά από πολλά πολλά χρόνια ήρθαν οι Vektor που μας τους θύμισαν και ισοπέδωσαν τα πάντα. Και το άξιζαν όσο λίγοι. Ακόμα πιο πρόσφατα, μας συστήθηκαν και μπάντες σαν τους Vhol. Και αυτοί άρεσαν σε αρκετούς. Πόσες μπάντες όμως θα έρθουν και πόσες από αυτές θα αγαπηθούν. Οι Xoth είναι μια τέτοια μπάντα, στο ύφος των Voivod/Vektor. Tech Thrash Metal με sci-fi θεματολογία.

Αμερικάνοι deathsters που ακούγονται σαν Σουηδοί. Ναι, μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή των Sentient Horror. Βέβαια, αν είχες ακούσει κάτι από το ντεμπούτο τους (Ungodly Forms-2016) ή το ep που προηγήθηκε πέρυσι (The Crypts Below) σίγουρα δεν θα περίμενες κάποια αλλαγή στον ήχο τους μιας και λατρεύουν Σουηδίλα των 90ς. Το τρίο επιστρέφει με νέο δίσκο (Morbid Realms) που κυκλοφορεί σε διάφορες πανέμορφες εκδόσεις βινυλίου (ε με τόσο λεπτομερές εξώφυλλο, του αξίζει) αλλά και digipak cd.

Υπάρχουν μπάντες που έγιναν αρκετά γνωστές μόνο και μόνο επειδή κάποια μέλη πασίγνωστων μπαντών πέρασαν ή υπήρξαν στις συνθέσεις τους. Κάποιοι άκουσαν Samson, White Spirit ή  Wolfsbane λόγω Iron Maiden. Winter’s Bane ή Hawk λόγω Judas Priest. Flotsam and Jetsam ή Trauma λόγω Metallica. Μπαντάρες δηλαδή, μικρότερης εμβέλειας που κέρδισαν κάποια δόξα λόγω ενός μέλους τους ενώ στην πραγματικότητα είχαν μουσικάρες να επιδείξουν. Τέτοια περίπτωση και αυτή των Αμερικανών Trauma (δεκάδες μπάντες με αυτό το όνομα) που από τις τάξεις τους πέρασε ο τεράστιος μπασίστας Cliff Burton.

Οι Savage Master μας έρχονται από το Kentucky και είναι αρκετά γνωστοί, μάλλον για τους λάθος λόγους. Σχηματίστηκαν τον Οκτώβρη του 2013 και μαζί με τον καινούριο δίσκο          ‘’Myth, Magic and Steel’’ μετράνε πλέον τρεις ολοκληρωμένους δίσκους και δυο eps. Διόλου άσχημα, εργατικότατοι. Κάθε δίσκος και διαφορετική εταιρία και αυτή τη φορά είναι σειρά της Shadow Kingdom Records να διανείμει το υλικό τους, το οποίο είναι διαθέσιμο από την προηγούμενη βδομάδα σε cd, βινύλιο και κασέτα.

Σπάνια στους μεταλλικούς κύκλους μιλάμε για εμπορική μουσική με θετική κατάληψη. Δεν ισχύει και για τα άλλα είδη μουσικής. Φυσιολογικά δεν θα έπρεπε να έχει αρνητική σημασία αλλά αυτό συμβαίνει, μάλλον θέλουμε την μουσική για εμάς τους λίγους. Στη Rock μουσική, πόσο μάλλον στο AOR, τα πράγματα είναι σίγουρα διαφορετικά. Όσο πιο απλοικά και πασίγνωστα γίνονται κάποια τραγούδια, τόσο το καλύτερο. Μια τρομερή AOR πάντα, ναι μεν με εμπορικό ήχο αλλά γενικότερα άγνωστη, ήταν οι Atlantic με  βραχύβια οντότητα. Βιογραφικό έχω από μια σελίδα της Bellaphone αλλά ήταν στα…Γερμανικά.

Τους Eternal Champion φαντάζομαι ότι πλέον τους ξέρουμε οι περισσότεροι.  Το ‘’ The Armor of Ire’’ που κυκλοφόρησαν το 2016 ήταν όχι μόνο ο καλύτερος επικό heavy metal δίσκος της χρονιάς, αλλά από τους καλύτερους των 10ς’. Και ο τραγουδιστής τους, Jason Tarpey, τουλάχιστον φωνάρα. Το παρελθόν του όμως με τους Iron Age, μια thrash metal/crossover μπάντα, δεν το γνώριζα. Οι Iron Age ξεκίνησαν το 2004 και κυκλοφόρησαν δυο δίσκους πριν φύγει ο Jason. Το συγκρότημα είναι και πάλι ενεργό από το 2015 αλλά ακόμα δεν έχουμε ακούσει νέο υλικό παρά δίνει συναυλίες σε festivals.

Οι Q5 σχηματίστηκαν το 1983 από μέλη των TKO ,δηλαδή τους Rick Pierce (κιθάρες), Gary Thompson (ντραμς) και Evan Sheeley (μπάσο) έχοντας δημιουργήσει πρότινος (1981) το ‘’In Your Face’’δίσκο (αν και κυκλοφόρησε το ’84). Μελωδικό Heavy Metal με τα όλα του. Οι τρεις τους δεν είναι αρκετοί, ο Floyd Rose (κιθάρα) θα έρθει να κάνει την υπέρβαση. Παιχταράς από τους λίγους, ιδρυτής μιας τεχνικής  (Floyd Rose locking tremolo system). Στο παιχνίδι μπαίνει και ένα αηδόνι, ο Jonathan Scott K. (ήταν μαζί με τον Floyd σε μια μπάντα, The Core) και η ομάδα των Q5 είναι έτοιμη.

Οι μουσικές ρίζες του Vidarr, τραγουδιστή και κιθαρίστα των Legendry, προέρχονται από τα black metal. Πίσω στο 2004, μόνος τους δημιουργεί τους Bare-Sark (ακόμα και τότε τον ενδιάφερε η Βόρεια μυθολογία) που από τις στάχτες τους ξεκινούν οι Defeat. Και εδώ στο ακραίο metal, πιο μελωδικό πλέον, Viking θεματολογία κτλ. Οι δυο δίσκοι των Defeat (με μεγάλη χρονική διαφορά μεταξύ τους) είναι πολύ διαφορετικοί ηχητικά μεταξύ τους, απόδειξη της μουσικής αλλαγής που υπέστη ο Vidarr στα ακούσματα του. Σβήνουν και οι Defeat και εγένετο Legendry.