Reviews
Όταν διαβάζω τους στίχους στο ρεφραίν του εναρκτήριου και ομότιτλου τραγουδιού από το νέο άλμπουμ των Godsmack "΅When Legends Rise", τότε μόνο μια παροιμία μπορώ να σκεφθώ: "Όταν τα πράματα σκληραίνουν, τότε οι σκληροί συνεχίζουν να προχωράνε".
Από την Γερμανία έρχονται οι Mantar, και φιλοδοξούν να χτίσουν ένα νέο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ, το τονίζω για να μην παρεξηγηθώ κόσμο, μέσω του sludge metal το οποίο , όπως λένε, με την μουσική τους. Είναι ο Erinc, τύμπανα, φωνές. Και είναι και ο Hanno, φωνή, κιθάρα. Από το 2012 έχουν κυκλοφορήσει τρία full length: ‘’Death By Burning’’ το 2014. ‘’Ode To The Flame’’ το 2016. Ενδιάμεσα το ep ‘’The Spell’’ 2017. Και αυτές τις μέρες το τρίτο δίσκο με τίτλο ‘’The Modern Art of Setting Ablaze’’. Κυκλοφορεί μέσω της Nuclear Blust.
Οι Βρετανοί Her Despair κυκλοφορούν ένα ep, self-released, με τον τίτλο να τα λέει όλα για το τι θέλουν να μας μεταδώσουν, ‘’Mounography’’. Τρία χρόνια μετά από το ντεμπούτο full length ‘’Hymns For The Hopeless’’. Τότε το 2015 ήταν one man band, το καλλιτεχνικό όχημα του αυτοαποκαλούμενου τραγουδιστή ως J και με το ένα πόδι στο goth/rock των Fields Of The Nephilim και με το άλλο στο goth/doom death των My Dying Bride.
Όταν ένα άλμπουμ ξεκινάει εκρηκτικά με τους στίχους "Put up your fists & Fight" τότε ενστικτωδώς προετοιμάζεις τις αισθήσεις σου για να "πυγμαχήσουν" με μια κατάσταση τεταμένη. Αυτό είναι το νέο άλμπουμ των Otep με τίτλο "Kult 45" οι οποίοι έφθασαν αισίως τα οκτώ!! Τελευταία φορά που είχα ασχοληθεί σαν ακροατής με την μπάντα ήταν πριν πολύ καιρό και από τότε έχει μπει πολύ νερό στο αυλάκι.
Τρεις τύποι πριν δυο χρόνια στο πολύβουο Λονδίνο συναντήθηκαν, αντάμωσαν τις ανησυχίες τους, έβαλαν κάτω τα καλλιτεχνικά τους όνειρα και τις πολλές και πολυποίκιλες επιρροές τους και έφτιαξαν τους Gramma Vedetta.
Είναι οι Dany στην φωνή και την κιθάρα, Basetta στο μπάσο που οραματίζεται να κάνει το Λονδίνο πιο πολύβουο και Valadis στα τύμπανα που θα σιγοντάρει στον όγκο και τον θόρυβο, αλλά και στην πολυπλοκότητα του ήχου τους.
Οι Not My Master από το El Paso του Texas, παίζουν μουσική και αντιστέκονται σε όλα και όλους που τους κάθονται στον σβέρκο. Μαγκιά τους. Παίζουν ένα extreme metal χαρμάνι από μοντέρνο thrash μαζί και sludge με δυνατές δόσεις groove. Sludge, Angry, Ugly, Dirty Metal το αποκαλούν μονάχοι τους. Το ep που κυκλοφορούν αυτές τις μέρες ονομάζεται ‘’Disobey’’, σαφές το μήνυμα τους, και στο διφορούμενο art work βλέπουμε κουκουλοφόρους σαν στρατιωτικό απόσπασμα να εκτελούν έναν καταδικασμένο, και από την άλλη να βρίσκονται στην κρεμάλα, με κόσμο και στις δυο εικόνες να παρακολουθεί απαθής το θέαμα.
Γενικά ο τρόπος για να ψάχνεις μουσική δεν είναι να ακούς τα προτεινόμενα που σου δείχνει το You Tube. Σε μια όμως από αυτές τις φορές που, «το κλείνω σε πέντε λεπτά», άκουγα τις μοντερνιές μου και μετά τους Disturbed, Alter Bridge, 3 Days Grace, Breaking Benjamin εκεί στη στήλη με τα προτεινόμενα είναι μια μπάντα με το όνομα Like A Storm. Για να ακούσω… Και αυτό το ομολογουμένως πετυχημένο αμάλγαμα μοντέρνο, alternative metal μου κέντρισε το ενδιαφέρον.
Και οι Καβαλιώτες Above Us The Waves έχουν βάλει σκοπό να την διασχίσουν αυτήν την θάλασσα. Με τις ομορφιές και τις άγριες πτυχές της. Με τρομερά, δυνατά συναισθήματα. Με την απέραντη γνώση – σοφία που μπορεί να σου μεταλαμπαδεύσει. Που πολλοί έχουν εμπνευστεί, σε όλες τις μορφές τέχνης και όλα τα είδη της μουσικής από αυτή. Με την γαλήνη που σαν την κοιτάς, και την αγριάδα που σαν την γαληνεύεις, αυτή, η θάλασσα σου δίνεται απλόχερα και μετατρέπεται σε λόγια, νότες, μελωδίες και παθιασμένο παίξιμο και συναισθηματικές ερμηνείες.
Γερμανοί οι Eisregen. Από το 1995 στις επάλξεις. Στα Γερμανικά και οι τίτλοι και κάποιοι στίχοι των κομματιών του ep ‘’Satan liebt dich’’. Οι Eisregen το κυκλοφορούν μέσω της Massacre Records. Και έτσι μας δίνουν ένα ακόμα δείγμα στο Cradle Of Filth meets Bethlehem σε πακέτο Die Apocalyptishcen Reiter gothic/black/death metal μείγμα τους.
Οι Mortiis είναι μια μπάντα από την Νορβηγία, βασισμένη στον μουσικό Mortiis, ex- Emperor, ex - Vond, που έβαζε τις σκοτεινές ambient καλλιτεχνικές ανησυχίες της στην αρχή, κάπου στις αρχές των 90ς και μετά το γύρισε στο πιο βιομηχανικό ήχο, industrial και καλά. Και μετράει δέκα full length αν τα μέτρησα καλά. Εδώ τώρα μας απασχολεί, και μας τρώει τον χρόνο, ο έβδομος δίσκος τους που κυκλοφόρησε το 2010 με τίτλο ‘’Perfectly Defect’’.