
Reviews
Οι Infirmum είναι το βασικό καλλιτεχνικό όχημα του Φιλανδού μουσικού Timo Solonen, που εδώ παίζει κιθάρα και τραγουδάει. Φυσικά υπογράφει και το songwriting. Το ‘’Walls Of Sorrow’’ είναι ο πρώτος (του) τους δίσκος και κυκλοφορεί από την Inverse Records. Είχαν προηγηθεί τρία singles. Τα ‘’Shadows of the Past’’, ‘’Cause of Sorrow’’ και ‘’Silence’’. Όλα μέσα στο 2020. Μαζί του έχει τους Johannes Tolonen στο μπάσο και Julius Lehtonen στα τύμπανα. Βάζουν τις γλυκές φωνούλες τους και οι Timo "Roni" Rutanen και Marko "Hoska" Suhola.
Οι Σουηδοί βετεράνοι Naglfar επέστρεψαν, πάντοτε υπηρετώντας το μελωδικό black metal. Από το 1992 μέχρι σήμερα κυκλοφορήσει επτά δίσκους (μαζί με τον καινούριο) αφήνοντας για πάντα το όνομα τους στην ιστορία του metal με τα ‘’ Vittra’’, ‘’ Diabolical’’, ακόμα και το μεταγενέστερο ‘’ Harvest’’. Μέλη των Naglfar υπήρξαν σε αγαπημένες μπάντες όπως Bewitched και Ancient Wisdom. Από το ‘’Teras’’ του 2012 η μπάντα έχει μείνει τριμελής με μπάσο και drums να αναλαμβάνουν session μουσικοί.
Κοντεύουν έξι μήνες. Από την κυκλοφορία του ‘’Undress Your Madness’’ των Pretty Maids. Αν μετράω καλά του δέκατου έκτου δίσκου των Δανών, που ταπεινά με heavy ψυχή και metalική καρδιά μας δίνουν πάντα ωραίους δίσκους. Αργήσαμε κάπως, αν και το ανακαλύψαμε άμεσα, να ασχοληθούμε. Δεν πειράζει, το ελπίζω δηλαδή, καθώς τα έχουμε ξανά κάνει αυτά. Άρα κάλιο αργά παρά αργότερα. Το ‘’Undress Your Madness’’ κυκλοφορεί, εδώ και κάμποσο καιρό, σε cd τρεις εκδόσεις βυνυλίου και ψηφιακά, από την Frontiers Records.
Aυτό που συμβαίνει στο heavy metal μερικές φορές είναι εκπληκτικό. Ενώ ακούς μπάντες με παρελθόν εικοσαετίας και παραπάνω, ή συγκροτήματα 50-άρηδων που επανασυνδέονται και παίζουν εντελώς ασυνάρτητα, ψευτο-θυμωμένα ή επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδια νομίζοντας ότι είναι “πολύ true”, έρχονται κάτι νέα συγκροτήματα που έχουν μπει τόσο πολύ στο πνεύμα του heavy metal, που όταν τους ακούς νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με demo ή ΕΡ της δεκαετίας του ’80.
Στο πρώτο τους βήμα τους πετυχαίνουμε τους Καναδούς, από το
Kitchener/Waterloo του Ontario, Raider. Παίζουν thrash/death όπως λένε. Πρώτα το demo ‘’Urge To Kill’’ το 2018 και τώρα το ‘’Guardian of the Fire’’ ντεμπούτο full length το οποίο κυκλοφορούν μονάχοι τους.
Τους October Falls τους παρακολουθώ από τα πρώτα τους βήματα. Μια ιδιαίτερη μπάντα που έκανε τη διαδρομή της στο χρόνο λίγο ανάποδα. Οι October Falls δεν είναι παρά το σόλο project του Φιλανδού καλλιτέχνη M. Lehto ο οποίος όταν φόρμαρε την μπάντα πριν είκοσι χρόνια έπαιζε ένα είδος νεοφολκ, ακουστικές κιθάρες, ambient περάσματα και όλα αυτά χωρίς φωνητικά. Το ντεμπούτο τους ‘’Marras’’ είναι και ακούγεται σαν την περιγραφή που προηγήθηκε και όποιος αρέσκεται σε ατμοσφαιρικά πράγματα πρέπει να το ακουσει.
Δεν ξέρω αν το συγκρότημα εμπνεύστηκε το όνομά του από την γνωστή σειρά ταινιών τρόμου ή αν με αυτό θέλει να περιγράψει την δυναμική του ήχου του. Αν η επιλογή έγινε με βάση το δεύτερο κριτήριο τότε επέλεξαν σοφά, αφού η μουσική τους διακρίνεται για τα επιθετικά riff τα οποία υποστηρίζονται από ωραίες μελωδίες, όπου χρειάζεται.
Είχαμε μιλήσει πριν αρκετό καιρό στο τμήμα των νέων για το δεύτερο demo των heavy/epic metallers Ryghar από το Texas, που είχε μερικά καταπληκτικά κομμάτια σαν τα "The Witching Blade" και το "In a Land Where the Sun Never Sleeps". Το συγκρότημα έχει εμπλουτίσει τη δουλειά του με επιπλέον τραγούδια, και έτσι η πρώτη επίσημη κυκλοφορία σε φυσική μορφή είναι πια προ των πυλών από την Wrought Records και θα έχει τίτλο “Thurmecia Eternal”.
Οι instrumental δίσκοι στο progressive metal έχουν την τιμητική τους από τότε που κυκλοφόρησαν οι δύο εξαιρετικοί δίσκοι των Liquid Tension Experiment. Πιο πριν δεν ήταν και τόσο συχνοί, ενώ τα τελευταία χρόνια μπορεί και να κυκλοφορήσουν ακόμη και πενήντα άλμπουμ στο είδος αυτό μέσα σε ένα έτος.
Commando τι επιθετική λέξη, πόσο ακόμα πιο πολύ, επιθετική έννοια. Στην Πορτογαλία οι Commando είναι μια σχετικά νεοσύστατη μπάντα. Μπάντα με δυο μέλη. Rui Vieira, φωνή, κιθάρα και μπάσο. José Alexandre Graça, τύμπανα και φωνή. Η μουσική τους είναι ένα μίγμα από crossover/punk/thrash/hardcore. Καθόλου άσχημα. Ή πολύ αντίθετα αν θέλετε με μια πιο παραδοσιακή metalική παράδοση της χώρας τους. Το ‘’Love Songs #1... (Total Destruction, Mass Executions)’’ είναι το αποτέλεσμα αυτοπεριορισμού για τριών μηνών στα J.A.P. studios στην Λισαβώνα. Έφτιαξαν δέκα έξι κομμάτια και να ο δίσκος.