Reviews
\r\n\r\n
Βουτιά στο παρελθόν. Βρισκόμαστε στην Ολλανδία και μια μπάντα γεννιέται το 1989 ακολουθώντας την μουσική που αγαπά και μεγαλώνει. Death metal λοιπόν για τους Pentacle οι οποίοι στα 25 χρόνια ύπαρξης τους κατάφεραν να κυκλοφορήσουν πολλά eps και splits αλλά μόνο 2 ολοκληρωμένα άλμπουμς.
Οι Vesania είναι ένα Πολωνικό supergroup που βασίζεται περισσότερο στην φήμη του Orion, μπασσίστα των Behemoth. Στους Vesania βέβαια έχει πρωταγωνιστικό ρόλο τραγουδώντας και παίζοντας κιθάρα. Τον συνοδεύουν και άλλα γνωστά ονόματα της σκηνής που έχουν διετελέσει ως μέλη σε μπάντες όπως τους Decapitated, Crionics, Vader και Dimmu Borgir. Παίζουν συμφωνικό black metal και το Deus Ex Machina είναι ο τέταρτος δίσκος τους, μετά από μια δισκογραφική παύση 7 ετών και ο πρώτος τους για την Metal Blade.
Καμιά φορά αναρωτιέμαι, ποιος είναι ο ιδανικός καλιτέχνης? Ποιο είναι το ιδεατό καλιτεχνικό πόνημα. Προφανώς αυτός που αφουγκράζεται τα σκοτεινά σημεία του ανθρώπινου νου και της κοινωνίας και τα περνάει στο έργο του με τέτοιο τρόπο που βρίσκουν κέντρο στην ψυχή του καθενός μας, κάνοντάς μας να λέμε ότι αυτό, αν είχαμε ταλέντο, θα το είχαμε κάνει εμείς. Γιατί εκφράζει απόλυτα την δική μας άποψη, την δική μας θεωρία για το χθες το σήμερα, το σκοτεινό αύριο. Άσχετα αν είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι, με διαφορετικό τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, και με το δικό μας προσωπικό σκοτάδι.
Αυτή την φορά εχω την τιμή να απολαμβάνω μια Ολλανδική hard rock/heavy metal μπάντα, τους Vanderbuyst. Αν αναριωτιέστε τι σημαίνει το όνομα τους, στο μόνο που μπορώ να βοηθήσω είναι ότι ο κιθαρίστα του έυθυμης τριάδας ονομάζεται Willem Verbuyst, άρα τα συμπεράσματα δικά σας. Το ’’At the Crack of Dawn’’ είναι ο τέταρτος δίσκος της μπάντας και τολμώ να πω,αν όχι ο καλύτερος, τουλάχιστον ισάξιος με τον προηγούμενο (που ήταν πάρα μα πάρα πολύ καλός για το είδος τους).
Δεκαπέντε χρόνια κλείνουν οι Unearth στον χώρο του μελωδικού metalcore, του μοντέρνου thrash θα έλεγα εγώ. Και μας δίνουν τον έκτο ολοκληρομένο δίσκο τους με τίτλο Watchers Of Rules, που έρχεται τέσσερα χρόνια μετά το Darkness In The Night.
Οι Tantal απ΄την Ρωσία παίζουν μελωδικό death με γυναικία φωνητικά Ε όχι ακριβώς μελωδικό death. Εκτός αν κάποια γρυλίσματα και μερικά riffs δίνουν αυτήν την ταυτότητα. Η αν στην Ρωσία έχουν άλλη αντίλληψη για το μελωδικό death. Καμιά σχέση δηλαδή με το Σουηδικό μελωδικό death π.χ. Η μπάντα είναι απ’το 2005. Αυτός είναι ο δεύτερος δίσκος που κυκλοφόρησε στη Ρωσία τον Απρίλη του 2014, και στον υπόλοιπο κόσμο τέλη Οκτώβρη. \r\nΔεύτερος δίσκος, δεύτερη τραγουδιάρα, την Milana Solovitskaya. Τα φωνητικά της είναι κάτι μεταξύ Cristina Scabbia με Annete Olzon.
\r\nΠερίπου ένα μήνα πριν σε ένα συνηθησμένο internetικό ψάξιμο έπεσα πάνω στο βίντεο κλιπ των Αμερικάνων heavy rockers Crobot Nowhere To Hide. Εντυπωσιάστηκα απ΄την πολύ καλή σύνθεση, απ΄τα 70ς φωνητικά του Brandon Yeagley, τις κιθάρες με την έντονη παραμόρφωση. Κάπως έτσι μας συστήνονται τα τέσσερα παλικάρια απ’την Πελσυβάνια.\r\nΜε τον πρώτο τους δίσκο με τον αρκετά 70ς τίτλο Something Supernatural. 11 τραγούδια heavy, stoner, όπως θέλετε πείτε το, rock δοσμένο με τον παραδοσιακό Αμερικάνικο τρόπο, αλλά και με πολλές φρέσιες ιδέες.
\r\nΟι παλιοί μας φίλοι για πάντα φύγαν έλεγε ο Διονύσης, τι ποιος Διονύσης. Αυτά είναι όμως για μια Ελληνική ‘’έντεχνη’’ πραγματικότητα. Στο θαυμαστό κόσμο του metal οι φίλοι φεύγουν και ξανάρχονται. Και πιο συγκεκριμένα στον μελωδικό κόσμο του Σουιδικού death metal μας ξανάρχονται οι παλιόφιλοι At The Gates με το πρώτο τους δίσκο μετά από 19 χρόνια απ’το υπέροχο Slaughter Of The Soul. Ο δίσκος επιστροφή που γέμισε με χαρά τους οπαδούς τους και τους φίλους του συγκεκριμένου ήxου έχει τίτλο At War With Reality.
\r\nΟι Angrepp υπάρχουν στον κόσμο του metal και πιο συγκεκριμένα στο χώρο του black thrash metal απ’το 2005. Έχουν ένα ακόμα ολοκληρομένο δίσκο τον Warfare το 2010. \r\nΟι Σουηδοί black thrashers τώρα εξαπολύουν την επιθεσή τους με τον δεύτερο δίσκο τους με τίτλο Libido με οκτώ άκρως επιθετικά τραγούδια που πέρα απ’τις black σαφής αναφορές, έχουμε και αρκετά punk περάσματα. Κάτι που δίνει αυτόν τον επιθετικό τόνο ο οποίος είνα αποπνικτικός αλλά και με ένα τρόπο, ευχάριστος ταυτόχρονα.