Reviews
Μια από τις πιο γνωστές και αγαπητές μπάντες στα μέρη μας, δεν γράφω και τίποτα καινούριο, οι Paradise Lost, αυτές τις μέρες κυκλοφορούν, μέσω της Nuclear Blast, το νέο τους καλλιτεχνικό πόνημα. Δέκατος έκτος ολοκληρωμένος δίσκος. Που διαδέχεται το ‘’Medusa’’ του 2017 που είχε ανάμεικτες αντιδράσεις. Εγώ ήμουν από αυτούς που είδαν το ‘’Medusa’’ με θετικό πρόσημο, χωρίς να με έχει ξετρελάνει.
Τα χρόνια περνούν, οι άνθρωποι αλλάζουν. Από τα αρχαία χρόνια των Norrsken που ο Magnus Pelander έπαιζε κιθάρα μέχρι το νέο του, πλέον προσωπικό, δίσκο του με τον όνομα των Witchcraft έχουν περάσει δυόμιση δεκαετίες. Σκεφτείτε τον εαυτό σας σε περίπτωση που ασχολείστε με την μουσική, έστω σαν ακροατής, για 25 χρόνια και αναλογηθείτε πόσο έχουν αλλάξει τα γούστα σας. Κάπως έτσι και ο Νορβηγός.
Ζούμε περίεργους καιρούς, όπως και να το δεις. Στο μουσικό κομμάτι που μας ενδιφέρει, υπάρχει πληθώρα νέων συγκροτημάτων καθημερινά, πράγμα που δυσκολεύει κάποιο συγκρότημα να ξεχωρίσει. Οι Φιλανδοί TURMION KÄTILÖT αποφάσισαν να συνδυάσουν την ηλεκτρονική μουσική με την Metal έχοντας ακραία φωνητικά. Η μπάντα υπάρχει από το 2003 και έχει αλλάξει κάποια μέλη σε όλα αυτά τα χρόνια ύπαρξης της. Η πρώτη εταιρία που είχε υπογράψει τη μπάντα ήταν η Spinefarm Records και μαζί τους κυκλοφόρησαν δυο άλμπουμς. Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν νέα μουσική υπό την δική τους εταιρία, την Osasto‐A Records.
Είχαμε, και είμασταν αφάνταστα τυχεροί, μέχρι πριν κάμποσα χρόνια την μπαντάρα από την Ελβετία τους Celtic Frost. Έχουμε τον Thomas Gabriel Fischer Warrior να συνεχίζει της ζωής του την σκηνοθεσία με τους Triptykon. Μετά τα ‘’Eparistera Daimones’’ και ‘’Shatter’’ ep του 2010 και το ‘’Melana Chasmata’’ του 2014 ερχεται μια ακόμα, άκρως ενδιαφέρουσα και ξεχωριστή κυκλοφορία με το ‘’Requiem (Live at Roadburn 2019)’’ προφανώς ζωντανή ηχογράφηση από το Roadburn φεστιβάλ, μαζί με την Dutch Metropole Orkest.
Oρμώμενοι από την πόλη της Κοζάνης, οι Ostracist δημιουργήθηκαν στα τέλη του 2019 από το Μάκη Καβούκα (κιθάρες, πλήκτρα) και τον Αναστάση Καραμιχάλη (άταστο μπάσο) λίγο μετά την αποχώρησή τους από τους Exile of Heaven. Σύντομα προστέθηκε στα φωνητικά ο Πάνος Παπαστεργίου (Ecollapse) και ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις του πρώτου τους EP. Με επιρροές από γκρουπ όπως οι Paradise Lost, Katatonia, Sentenced κλπ, οι Ostracist κινούνται στα πλαίσια του heavy goth metal με στοιχεία indie rock αλλά και electronica.
Οι ακροατές του death metal στα 90ς σίγουρα έχουν ακούσει το όνομα των Cadaver. Αν έχουν ακούσει και τους δυο δίσκους των Νορβηγών, το ‘’ Hallucinating Anxiety’’ του 1990 και το ‘’ ...in Pains’’ του 1992, σίγουρα τους έχει λατρέψει. Το 1993 η μπάντα διαλύεται και o Neddo μαζί με μουσικούς από την αφρόκρεμα της Νορβηγικής σκηνής συνεχίζει σαν Cadaver Inc. σε πιο death/black/thrash ύφος βγάζοντας το ‘’Discipline’’ το 2001. Με την ίδια σύνθεση, ξαναλλάζουν σε Cadaver και κυκλοφορούν το ‘’Necrosis’’ το 2004.
Αν αγαπάς τον heavy και power metal ήχο είναι δύσκολο να μην σου αρέσουν οι ιστορίες φαντασίας, επιστημονικής φαντασίας και τρόμου. Προσωπικά από μικρό παιδί ήμουν φανατικός αναγνώστης των παραπάνω ειδών λογοτεχνίας. Όταν, λοιπόν, κάποτε στο δρόμο μου συνάντησα την heavy και power metal μουσική, βρήκα τον ήχο που θα με συντρόφευε κατά την διάρκεια των αποδράσεων μου από την καθημερινότητα. Εκτιμούσα αυτό τον συνδυασμό μελωδίας και δυναμισμού που χαρακτηρίζει τα ως άνω μουσικά είδη.
Το Power Metal στα 00ς και ειδικότερα στην Αμερική, έζησε πέτρινα χρόνια. Το είδος (και γενικότερα το Metal) θεωρήθηκε αναχρονιστικό και γερασμένο. Βέβαια στο underground υπήρξαν αρκετές μπαντες που το τίμησαν και το υπερασπίστηκαν. Ανάμεσα σε αυτές, οι Dark Arena από Ohio. Αν και ξεκίνησαν στα 90ς σαν Arena, δεν κατάφεραν παρά να κυκλοφορήσουν μια κασέτα και το power/progressive metal τους χάθηκε στη λήθη. Τελικά το 2004 το άλλαξαν σε Dark Arena με ακόμα σκληρότερο ήχο και κυκλοφόρησαν τρεις ολοκληρωμένους δίσκους.
Αν ζούσαμε ακόμα στα 80-90ς και έβλεπα το εξώφυλλο των Havok χωρίς να ξέρω καν τι είδος παίζουν, θα το είχα αγοράσει. Τώρα αυτά τα ρίσκα έχουν σχεδόν εξαντληθεί-εξαφανιστεί και ίσως να είναι και για το καλύτερο του ακροατή. Πάντως το καλλιτέχνημα του Ισραηλινού Eliran Kantor είναι εξαιρετικό οπως και τα περισσότερα του και αξίζει να δούμε πολλά δικά του έργα και στο μέλλον. Να μην ξεφεύγουμε όμως, το θέμα μας είναι οι Havok από το Colorado, μια thrash των 00ς .Το neo-thrash Κύμα των 00ς έβγαλε 100άδες μπάντες, κάποιες καλές, κάποιες όχι και τόσο και κάποιες σκέτο κόπιες.
Ας πούμε δύο λόγια για τον πειρατή που έμεινε γνωστός στην ιστορία με το όνομα Calico Jack. Ο εν λόγω κύριος γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου το 1682 στο Βασίλειο της Αγγλίας υπό το όνομα John Rackham. Δραστηριοποιήθηκε στις Δυτικές Ινδίες κατά τα τέλη της περιόδου που ονομάστηκε χρυσή εποχή της πειρατείας. Το δε παρατσούκλι του το έλαβε από το ύφασμα που ήταν φτιαγμένα τα ρούχα του (calico) και το Jack είναι το παρατσούκλι για το όνομα του John. Ένα άλλο αξιοσημείωτο για τον εν λόγω πειρατή είναι ότι είχε στην υπηρεσία του 2 γυναίκες πειρατές την Mary Read και την ερωμένη του Anne Bonny.