monument

Γίνεται μια μπάντα να παίζει death metal και doom συνάμα; Ναι γίνεται. Αν ονομάζεσαι Αιώνια Εξουσία του Θανάτου. Sempiternal Deathreign δηλαδή. Και είναι αρκετές τέτοιες μπάντες εκεί έξω. ΟΧΙ Doom/Death σαν My Dying Bride, με αργό παίξιμο, πολύ μελωδία και παραμορφωμένα φωνητικά. Εδώ μιλάμε για υο αντίθετο, δηλαδή παλιομοδίτικο (μπάντα των 80ς) death metal που δεν  φοβάται να ρίξει ταχύτητες σε υπερβολικό βαθμό σε σημεία και να εμβολιάσει τον ήχο τους με τον ορο του όγκου.

Η Τσεχία (παλιότερα ως Τσεχοσλοβακία) έχει μείνει στο χώρο του metal σαν μια πηγή για grind/death μπάντες. Εκεί πραγματοποιείται και ενα από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ του ακραίου ήχου, το Obscene Extreme Festival. Παλιότερα, στα 80ς-90ς υπήρξε και μια πληθώρα συγκροτημάτων που υπηρετολυσε το heavy metal. Πάρτε για παράδειγμα τους Citron, τους Drakar, τους Kreyson, τους Tarantula, τους Calibos. Μπάντες με ωραίες δισκογραφίες, με το σύνηθες να είναι τα πάντα να είναι τραγουδισμένα στη μητρική τους γλώσσα και να κάνει το αποτέλεσμα ακόμα πιο ...εξωτικό.

Το Folk Metal έχει πολλούς φίλους οπαδούς αλλά και πολέμιους. Πιθανολογώ ότο φταιει το τι ποσοστό folk και αντίστοιχα metal υπάρχει σε μια μπάντα ή μια κυκλοφορία της, η αυθεντικότητα της μπάντας, το πόσο εύκολα καταφέρνει να διασκεδάζει το κόσμο όταν βρίσκεται πάνω στο σανίδι κ.α. Ας μην κολλάμε σε λεπτομέρειες, έτσι και αλλιώς ήδη έχουν βγει αρκετές μπάντες που κάνουν το είδος περήφανο και δεν χορταίνεις να τους ακούς στο σπίτι σου ή σε κάποιο φεστιβάλ. Με τους Γερμανούς Odroerir συγκλονίστηκα όταν άκουσα το ντεμπούτο τους πίσω στο 2002 και τους παρακολουθώ ακόμα και τώρα.

Τώρα τι να γράψω για μια καταπληκτική Hard rock/AOR μπάντα που δεν μπορώ να βρω ούτε μια πληροφορία στο πολύτιμο ίντερνετ. Ας περιοριστούμε στο ότι γράφεται πάνω στο βιβλιαράκι του cd. Οι Korea δεν είναι Κορεάτες, είναι Καναδοί. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους κυκλοφόρησε το 1992 σε cd και δεν ξανακυκλοφόρησαν τίποτα άλλο με αυτό το όνομα. Η πενταμελής αυτή μπάντα αποτελούνταν από τους Gino Lionessa στις κιθάρες και στα φωνητικά, Tony ‘’T-Bone’’ Botelho στο μπάσο, Anthony Lionessa στις κιθάρες, Sylvain Beauchamp στα πλήκτρα και Henry ‘’Chuck’’ Torrossian στα ντραμς.

Είναι τόσες πολλές οι μπάντες που πέρασαν στην ιστορία της metal Μουσικής βάζοντας το δικό τους λιθαράκι που ίσως είναι και λιγάκι άτοπο να ασχολούμαστε μαζί τους σαν κάτι το ξεχωριστό αφού είναι εκατοντάδες. Από την άλλη, κάτοιες τέτοιες μπάντες κρατούσαν το λάβαρο του Underground ψηλά και παρέδιδαν υλικό ώστε να συνεχιστεί η αγάπη για το είδος από τους οπαδούς. Λογικό είναι να βρεις πάμπολλες τέτοιες μπάντες σε χώρες με έντονη μεταλλική κινητικότητα, είτε μιλώντας για οπαδούς είτε για συγκροτήματα. Χάγη, 1988 και μια μπάντα γεννιέται. Accessory το όνομα.

Δεν θεωρώ σωστό το όνομα των Εγγλέζων Demon να έχει συνδεθεί μόνο με τους δυο πρώτους NWOBHM δίσκους τους ή ακόμα χειρότερα με τον χιτάκι ‘’Don’t Break The Circle’’.  Σαφώς και τα ‘’Night of the Demon’’ (1981) (http://www.metalzone.gr/monuments/demon-night-demon) και ‘’The Unexpected Guest’’ (1982) είναι ογκόλιθοι του είδους και θα τους ακούμε μέχρι να ξεχαστεί από τον χρόνο τι σημαίνουν αυτά τα έξι γράμματα (NWOBHM). Υπάρχει μια πληθώρα δίσκων που ακολούθησαν που υπάρχει πολύ ‘’ψωμί’’.

Η Τευτονική εμπροσθοφυλακή του Thrash Metal στα 80ς είναι γνωστό από ποιες μπάντες αποτελούνταν. Υπήρξαν και άλλες, ίσως λιγότερες σημαντικές διότι υπήρξαν μεταγενέστερες ή απλά δεν άντεξαν στον χρόνο για να ακουστουν σε περισσότερους. Όπως και να χει, τα παραδείγματα παραγνωρισμένων συγκροτημάτων εκείνης της εποχής και του ήχου, υπάρχουν. Ένα από αυτά, οι Vendetta από την Βαυαρία. Ξεκίνησαν μόλις το 1984, ένα μάτσο σχολιαρόπαιδα ήτανε και ξεκίνησαν άμεσα να γράφουν την δική τους μουσική.

Η Ελλάδα έχει πλούσιο μουσικό πολιτισμό από τα αρχαία χρόνια. Η Ελλάδα έχει σημαντικές black metal κυκλοφορίες. Υπάρχει και μια μπάντα που τόλμησε πριν πολλά χρόνια να συνδυάσει αυτά τα δυο, ταιριάζοντας τα και βελτιώνοντας τις λεπτομέρειες με τα χρόνια. Κάβειρος το όνομα της μπάντας, Kawir όπως πλέον είναι γνωστοί παγκοσμίως. Η μπάντα ξεκίνησε από τον Mentor (μπάσο), Eskarth (κιθάρες) και Necroabyssious (φωνή) το 1993 και την πρώτη τους σύνθεση την κυκλοφόρησαν και σε split με τους Γιαπωνέζους Sigh.

Θυμάμαι σε παλιότερες εποχές, να φυτρώνουν σαν μανιτάρια μπάντες που θύμιζαν (υπερβολικά) πολύ Slayer και Sepultura. Για τους δεύτερους, αυτό σχεδόν έχει εκλείψει. Η ίδια η μπάντα έχει πάρει πολύ διαφορετικό δρόμο αλλά δεν γεννιούνται νέες μπάντες που να θυμίζουν Sepultura εποχής ‘’Schizophrenia’’για παράδειγμα. Ας γυρίσουμε στο παρελθόν να γνωρίσουμε-θυμηθούμε μια μπάντα που σαφώς έπραττε το άνωθεν. Τους Γάλλους No Return. Το πενταμελές σχήμα ιδρύθηκε το 1989 και λάτρευε το thrash/death των Sepultura των δυο πρώτων δίσκων ενώ μόλις είχαν κυκλοφορήσει και το ‘’Beneath The Remains’’.

Το μαυσωλείο της Βέλγικης Mausoleum Records έχει πολλούς θυσαυρούς κρυμμένους ανάμεσα σε πτώματα ή όστινα απολιθώματα συγκροτημάτων που πέρασαν από τις τάξεις της. Οι Donor (αιμοδότης) είναι μια μπάντα που γεννήθηκε στο Αμστερνταμ το 1987 από τον κιθαρίστα Jelle Bekker. Τα αδέρφια Van Petten στο ρυθμικό ντουέτο ήρθαν να προστεθούν σύντομα ενώ στο πρώτο τους demo του 1988 ο δεύτερος κιθαρίστας και ο τραγουδιστής ήταν διαφορετικοί από αυτούς που έμελλε να σταθεροποιήσουν το σχήμα.