monument

Ο χαβαλές και το χιούμορ είναι από τα γνώριμα χαρακτηριστικά του thrash metal. Όχι μόνο στιχουργικά, αλλά ακόμα και το ντύσιμο, στις πόζες, στο εξώφυλλο, στις συνεντεύξεις, στο σανίδι. Μια τέτοια μπάντα υπάρχει στην Ελβετία από το 1988 και ενώ ακόμα συνεχίζει ( με τα τρία από τα τέσσερα αυθεντικά μέλη να είναι ακόμα παρόντα) έχει κυκλοφορήσει μόνο τρεις δίσκους και τρία eps στα 30 χρόνια. Δεν θα τους έλεγες και παραγωγικούς. Τα πρώτα τους demo βγήκαν την εποχή που το thrash θέριζε όλο τον πλανήτη και οι Ελβετοί είχαν περίσσια τεχνική που την πρόσθεσαν στις δικές τους ιδέες.

Τι να περιμένει κανείς με ένα τόσο αποτρόπαιο εξώφυλλο;  Με όνομα μπάντας που σημαίνει ‘’Φρικιαστικό Ξεκοίλιασμα’’ και τίτλο δίσκου ‘’Ασταμάτητη θέληση για εύγεστη σάρκα’’ ; Που να διαβάσει κανείς και τους στίχους. Θα νομίζει ότι οι Cannibal Corpse γράφουν για Χριστουγεννιάτικα δώρα. Και βαθμός δυσκολίαςστο θέμα στίχων Carcass εποχής ‘’Necrotism’’ και ακόμα χειρότερα. Και όμως, όποια και να είναι η απάντηση σου, πέφτεις πολύ έξω.

Αναζητώντας το χαμένο δισκοπότηρο στο χώρο του επικού heavy metal, σίγουρα θα έρθεις κάποια στιγμή αντιμέτωπος με το μοναδικό ντέμο των Ολλανδών Valkyrie. Αν αξίζει να μνημονεύεται; Και με το παραπάνω. Μια μπάντα από παιδαρέλια που δεν κατάφεραν ποτέ να παίξουν ζωντανά την μουσική που αγαπούσαν και αυτή δεν ήταν παρά η μουσική της αγαπημένης τους ταινίας, ‘’Conan The Barbarian’’, η μουσική του Wagner και το επικό, μεταλλικό  feeling των Manowar που εκείνη την εποχή είχαν κυκλοφορήσει τα τρία καλύτερα τους άλμπουμς, Into Glory Ride, Hail To England και Sign Of The Hammer.

Ότι και να πεις/γράψεις για τους Obituary είναι λίγο. Ακρογωνιαίος λίθος για το Death Metal. Από τις πιο σημαντικές μπάντες στο χώρο για μένα, με τεράστιο αριθμό εξαιρετικών δίσκων. Και με συνέχεια μέχρι το σήμερα, όσο και να αναλώνονται σε μοτίβα που  οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Είναι ξεχωριστοί και αξίζουν όλη τη φήμη που έχουν αποκτήσει, τότε μα  και τώρα που φτάνουν τα τριάντα χρόνια και τους δέκα δίσκους.

Αν κάποιος αναζητήσει thrash μπάντες των 80ς στην Αυστραλία, μάλλον θα καταλήξει στους  τίγκα επηρεασμένους από Metallica, Mortal Sin και τους τίγκα επηρεασμένους από Slayer, Hobb’s Angel Of Death (φως φανάρι). Μπάντες που προσφάτως είναι και επαναδραστηριοποιημένες. Από εκεί και πέρα υπήρξαν και μερικές ακόμα, άγνωστες κατά κύριο λόγο αλλά χωρίς να σημαίνει και ανάξιες λόγου. Οι Addictive από το Σύδνευ, ήταν μια μπάντα που κατάφερε στο χρονικό διάστημα ύπαρξης της (1988-1996) να κυκλοφορήσει δυο δυνατούς ποιοτικά και ηχητικά δίσκους.

Η μουσική είναι ένα μέσο που ενώνει του λαούς. Η metal μουσικήέπραξε και πράττει το ίδιο. Αν και σύντομα αναπτύχθηκε στην Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, δεν άργησαν χώρες της Ασίας και της Αφρικής να μπουν στο παιχνίδι. Είτε σαν οπαδοί, είτε δημιουργώντας τις δικές τους μπάντες. Αρχές 90ς και το Ισραήλ αποκτά τους δικούς του αντιπρόσωπους στο (ακραίο) metal. Substance For  God, Salem και Orphaned Land. Όλες με πολλά Doom/Death στοιχεία.

Χριστούγεννα 1993. Καστοριά. Μόλις έχω ανακαλύψει μαζί με τον ξάδερφο μου μια νέα μπάντα, My Dying Bride λέγονται. Πριν δυο μήνες κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος τους και τον ακούμε σαστισμένοι για διαφορετικούς λόγους. Εγώ έχω ενθουσιαστεί. Αυτός όχι και τόσο. Τον θυμάμαι να λέει ‘’ρε συ, μέχρι να ακούσεις το ένα riff να τελειώνει, έχεις ξεχάσει τι άκουγες πριν’’. Που να  άκουγε και Thergothon, μια Φιλανδική μπάντα που το ‘’τερμάτισε’’ σε αργές ταχύτητες. Αυτοί και οι Skepticism ήταν οι πρωτοπόροι στο υποιδίωμα που θα ονομαζόταν funeral doom/death metal.

Το Progressive Metal του Χθες και του Σήμερα, έχει να περηφανεύεται για μπάντες σαν τους Threshold, που ανήκουν στις συνομοταξίες του. Είμαι σίγουρος ότι θα είναι τιμώμενο και στο  μέλλον όσο αντίστοιχες μπάντες κυκλοφορούν τόσο ποιοτικούς δίσκους και δίνοντας κορυφαίες συναυλίες ανά τον κόσμο. Οι Βρετανοί ξεκίνησαν την πορεία τους πίσω στο 1988 με κάποια demos και αρκετά διαφορετική σύνθεση σε σχέση με το σήμερα. Η ευχή και κατάρα των Threshold, ήταν οι τραγουδιστές της. Πέρασαν αρκετοί, μα όλοι υπέροχοι. Damian Wilson, Andrew "Mac" McDermott και Glynn Morgan, όλες φωνάρες.

Πόσο πιο άκυρο το όνομα Satan για την συγκεκριμένη μπάντα που ουδεμία σχέση είχε και έχει με τον συγκεκριμένο κύριο. Και όμως τίποτα πιο ταιριαστό για μια metal μπάντα. Μιλάμε πάντοτε για μια μπάντα που γεννήθηκε την ίδια χρονιά με μένα, το 1979 και έπαιζε N.W.O.B.H.M., από τους πρώτους μάλιστα. Τα πρώτα demos είναι πραγματικότητα και το 1983 κυκλοφορεί το ‘’Court In Act’’ που όλοι λατρεύουμε και θα τιμούμε. Ο Brian Ross (φωνή) την κάνει και δημιουργεί τους Blitzkrieg, έχοντας μάλιστα και την υποστήριξη του Taylor (drums).

Μόνο ο χρόνος κρίνει και θα κρίνει ποιοι δίσκοι θα μείνουν για πάντα στις καρδιές των ακροατών. Αυτό γινόταν παλιά, αυτό θα γίνεται και στο μέλλον. Ήδη κυκλοφορίες των 00ς έχουν ‘’κλείσει’’ θέση για την αιωνιότητα, έστω και σε λιγότερα ζευγάρια αυτιά. Ο μοναδικός μέχρι στιγμής δίσκος των Kalisia, μπορεί να κυκλοφόρησε το 2009 αλλά γράφτηκε-δημιουργήθηκε-τελειοποιήθηκε από το 1996 εως το 2003 και δικαιούται μια θέση ανάμεσα στους καλύτερους δίσκους που έχουν δει το φως της ανθρώπινης μουσικής κατασκευής. Ναι, όσο τέλεια μπορείτε να φανταστείτε και ακόμα παραπέρα.